Zukertort verliest van LSG (door Piet Peelen)

LSG heeft de beste kansen op het landskampioenschap en dat bleek deze herfstachtige middag. Een snel verslag.

De eerste twee resultaten waren twee vrij korte remises. De eerste viel bij Stan. Hij stond ietsje minder, maar zijn tegenstander was verkouden en vond het wel mooi geweest. Stan ook. Fitzgerald speelde een prima partij. Zijn tegenstander gunde hem het loperpaar en toen Fitz wat ruimte won zag het er mooi uit. Hij zag echter geen manier om verder te komen en besloot het remiseaanbod te accepteren.

Piet kwam in een eindspel met torens en paard tegen loper. Een pion teruggeven zou hem een bijna gelijke stelling hebben gebracht, maar de pion vasthouden bleek geen goed idee. Zelfs de laatste kans op tegenspel werd gemist, zodat het een terechte nederlaag werd.

Robert was slordig in de opening en na een fraai stukoffer moest hij in de verdediging. Toen ik een rondje liep zag ik een winst door een damevangst middels een mooie röntgendekking. Gelukkig zag zijn tegenstander die niet en wist Robert zich te bevrijden, waarna tot remise werd besloten.

Martijn speelde tegen een geïsoleerde pion die zich krachtig opofferde voor een vreselijk sterke aanval. In het woud van mogelijkheden het juiste pad naar de winst vinden was te moeilijk voor zijn tegenstander en Martijn ontsnapte behendig naar een gelijke stelling. Na de nodige afruilacties ging Martijn in het eindspel alsnog de bietenbrug op.

Sybolt kreeg opnieuw een grootmeester als opponent. Die wist door een tegenaanval de kansen naar zich toe te trekken en uiteindelijk een pionnetje te winnen. In een dubbeltoreneindspel kon Sybolt geen sluitende verdediging meer vinden en verloor.

Eindstand daarmee 6½-3½ voor LSG. Gezien het krachtsverschil nog niet zo slecht voor A1, en wie weet hoe belangrijk die 3½ bordpunt nog worden.

A2 blijft de kansen missen

Na twee nederlagen met minimale cijfers (die beide gekenmerkt werden door verlies in een huizenhoog gewonnen stelling) stond A2 in de min. Tegen SHTV moest er dus dringend gewonnen worden. A2 was in min of meer de sterkste opstelling, en gezien de ratingverschillen (A2 had per bord zowat 100 extra) moest een zege mogelijk zijn.

Maar ja, A2 heeft dit seizoen het geluk niet aan de zijde. En zo bleef ook hier aan het eind van de middag slechts een lege dop over. Terwijl minimaal een matchpunt voor het grijpen lag.

Halverwege de middag was de inschatting: spannend, zo ergens rond 4-4. Die schatting bleef de hele middag overeind, terwijl steeds meer plussen en minnen tegen elkaar konden worden weggestreept. Eerste plus was een uitstekende partij van Philippe. Over een breed front rukten zijn pionnen op en wit kon daar weinig tegenover stellen. Anderzijds ging het bij Aakrit al snel de verkeerde kant op. Een krakende koningsstelling was nog het minste. Al zijn stukken stonden gedrongen, en er waren ook nog ongelijke lopers, waardoor de aanvallende loper vrij spel had. Dat leverde dus een punt aan beide kanten op.

Bij Esther ging het na de opening geleidelijk minder. En minder werd duidelijk slechter, totdat de zaak in tijdnood definitief uit de rails liep. Jan daarentegen had een vrije b-pion extra in een eindspel met dames en paarden. Jan zag niet hoe het moest winnen en probeerde een blufzetje. Zwart trapte er in, geloofde Jan, en moest even later toezien hoe de b-pion promoveerde. Het eindspel van dame tegen paard was een formaliteit. Weer twee punten die gedeeld werden.

PP had al snel een pion meer, en hield die pion tot in het verre eindspel. PP had twee verbonden vrijpionnen, wit had er slechts eentje. Helaas was het een eindspel met ongelijke lopers, en bleek het niet te winnen. En zo konden we dit halfje niet wegstrepen tegen een andere tegenvaller. Bram bleek het al urenlang lastig te hebben, maar velen geloofden in zijn vermogen om dit soort stellingen nog te keepen. Maar het lukte Bram uiteindelijk niet om de zaak te redden, en zo werden deze punten dus niet gedeeld.

En dus leed A2 opnieuw een nederlaag, en voor de derde keer met 3½-4½. Het zit voorlopig allemaal niet mee dit seizoen. In de volgende ronde wacht koploper Woerden. We hopen op wat meer geluk daar.

A3 redt het niet tegen Volendam

A3 stond gedeeld aan kop, en had grootse plannen. Daarvoor moest dan wel steeds gewonnen worden, vooral in een wedstrijd tegen een mede-koploper. Volendam heeft een zeer behoorlijk team, maar op papier moest A3 ze kunnen hebben. Hugo ontbrak door ziekte, maar Eric kon invallen, en zo leek A3 vooraf toch beslist favoriet. En toen Aashray ook nog eens won binnen 30 minuten leek niets een fraaie zege in de weg te staan.

Het liep allemaal heel anders. De kop van A3, normaal gesproken toch een zeer betrouwbare bron van punten, werd door de Volendammers lelijk te kijk gezet. Michiel had de pech dat hij vast kwam te zitten op de opgebroken A9 (even vergeten) en dus een kwartiertje te laat kwam. Daarna speelde zijn tegenstander gewoon sterk vanuit de opening. Michiel werd zonder pardon aan de kant gezet en leed een zeldzame nederlaag.

Bord twee dan. Wim Moene is na zijn zware blessure weer terug aan het bord, maar het gebrek aan wedstrijdritme, zoals hij zelf na afloop zei, is nog steeds wel groot. Dat bleek toen hij zich verrekende en een stuk inleverde. Zwart gaf verder geen kansen meer weg en incasseerde het punt. Aan bord drie zat Eric, en die kwam tenminste nog wel goed uit de opening. Maar een rekenfout deed het voordeel verloren gaan, en na een tweede fout was het gewoon verloren. Eric verdedigde zich taai, wit maakte ook weer wat foutjes, en het eindspel was volgens de engine net wel of net niet gewonnen. Wit keek naar het scorebord, zag dat daar 4-2 stond, en bood remise aan, wat Eric niet kon weigeren.

Een half puntje (met mazzel) aan de eerste drie borden, daarmee win je geen wedstrijden. De lagere borden deden hun best, en Shrey en Pieter speelden keurige en terechte remises tegen iets sterkere opponenten. Erast leek dat lang ook te gaan doen, tot zijn beide paarden in de knoop raakten en er een stuk verloren ging. John toonde weer eens aan dat hij extern altijd goed scoort. Na een pionoffer werden zijn stukken enorm actief, en dat leverde een stuk en een gewonnen eindspel op.

Daarmee werd de score 3½-4½. Een nog redelijk draaglijke nederlaag, maar in feite heeft A3 geen moment serieus uitzicht op de winst gehad en was Volendam gewoon de verdiende winnaar. Ze staan nu ook op kop, en A3 moet in de achtervolging.

Martijn grijpt de leiding

Het topduel was deze avond het duel tussen Akshaj en Martijn. Al snel posteerde Martijn een dame en een toren op de h-lijn, en Akshaj moest alles uit de kast halen om niet mat te gaan. Dat lukte een poosje, maar ging tenslotte toch mis.

Stan had zich naast MArtijn kunnen nestelen, want hij kwam prachtig uit de opening. Bram werd teruggedrongen, en met name een zwarte pion op d4 legde het witte spel lam. Toen overzag Stan een dingetje, en de pion op d4 ging er af, waarna Bram zowaar een pion meer had. Stan had nog wel genoeg compensatie voor de remise.

Henk en Jan speelden een redelijk snelle remise. Laurens had zijn avond niet tegen Sybolt en verloor vlot. Bas speelde prima tegen PP, en ging een dame winnen voor toren en stuk. Tenminste, dat zou hij hebben moeten doen. Bas zag ineens iets dat nog beter leek, speelde het vrijwel meteen, en zag na PP's antwoord pas dat hij een volle toren kwijt was. Van +3 naar -6, meldde PP achteraf.

Sander was als laatste bezig. Hij had een flink ruimte-overwicht tegen Achyuth, maar die gaf lange tijd geen krimp en verdedigde stug. Pas ver in het eindspel wist Sander zijn voordeel om te zetten in een zege.

In de B-groep won Henri van Jack, en wist Erast een pionnen-eindspel te winnen van Dennis. Hanneke hield Eric lange tijd op afstand, maar overzag toen een vork die een stuk kostte.

Z1 komt goed weg met gelijkspel

Amsterdam-West heeft een sterk team, en het was dat Z1 nogal versterkt was, anders waren de gasten qua rating beslist ruim favoriet geweest. Nu hielden de teams elkaar redelijk in evenwicht.

De hele avond was het grotendeels zwoegen aan Amstelveense kant. Met de nodige pijn, moeite en mazzel wist Z1 echter in de buurt van Amsterdam-West te blijven. Aan het eind van de avond dachten de Zukertorters zelfs nog even aan de winst. Bij de stand 3½-3½ was alleen Marcel nog bezig. Na een scherpe opening had hij een beter toreneindspel overgehouden. Vrijwel gewonnen, zo dacht iedereen. En zeker toen Marcel veel eerder dame haalde dan de tegenstander,. Die echter nog wel een f-pion had, en tegen een dame is dat vaak nog net remise. Zo ook hier, want Marcel kwam net een tempo te kort voor de winst. Waar had Marcel die winst dan gemist? Na diverse analyses werd er geen definitief antwoord gevonden. Geen wonder. De database vertelde later dat die winst er nooit inzat. De stelling leek misschien gewonnen, maar was gewoon remise.

Hoe kwam Z1 aan die andere punten? Deels was dat met hulp van de tegenstander. Bij Eric kwam er een vlijmscherpe opening op het bord. Een oude variant, die volgens Nunn best speelbaar is. Maar toen dat werd opgeschreven waren de computers nog niet zo actief. De engines maken gehakt van het oordeel: de variant, met een stukoffer, is totaal gewonnen voor wit. Eric stond dus gewoon verloren, toen wit al te gretig een stuk wilde terugwinnen en daar amper over nadacht. Hij sloeg met het verkeerde stuk, en na het antwoord van Eric kwam de ontnuchtering. Wit had in gewonnen stelling in één zet maar liefst twee stukken cadeau gedaan!

Eric was niet de enige die in de problemen kwam. Bram volgde al vanuit de opening een onhandig plan en dat liep op een nederlaag uit. Harold had het lastig, kwam een pion achter en kreeg bovendien een onweerstaanbare aanval over zich heen. Laurens speelde de opening niet geweldig en ook dat liep mis. En Paul-Peter speelde een moderne computervariant, maar overzag ineens stukverlies. Dat zag er slecht uit.

Aan het kopbord zat Onno Elgersma en die speelde sterk genoeg om een stuk te winnen en een volgend punt te laten noteren. En ook Henk deed het goed. De stelling ging lang gelijk op, maar zwart had al snel fikse tijdnood. Henk ging een gunstig toreneindspel in en besloot heel verstandig om niet op de tijdnood van de tegenstander te spelen. In plaats daarvan gebruikte hij zijn tijd voor het produceren van sterke zetten. Daardoor werd zijn voordeel steeds groter tot het uitmondde in een vol punt.

Ondertussen was PP nog aan het zwoegen met een stuk minder. De witspeler, een jong talent, had op het bord tijd genoeg, en met wat rustige manoeuvres had hij de partij waarschijnlijk naar zich toe kunnen trekken. Maar op de klok speelde hij vrijwel op increment. Daardoor wilde hij snel winnen, en zo kon PP nog juist enig tegenspel krijgen, waardoor tenslotte alle pionnen van het bord verdwenen en wit met een kale loper bleef zitten. Goed voor niet meer dan een half puntje. Zodat de stand in evenwicht bleef en Marcel's halfje uiteindelijk goed bleek voor een matchpunt.

Zukertort wint in Alkmaar! (door Piet Peelen)

Anderhalf jaar geleden speelden beide teams gelijk en ook nu was het een spannende wedstrijd. De Waagtoren werd afgelopen seizoen op knappe en verdiende wijze kampioen en promoveerde naar de meesterklasse. Versterkt door grootmeester Dimitri Reinderman vormden ze een geduchte tegenstander.

De wedstrijd begon met een vlotte remise van Stan. Na afruil in het centrum zat er weinig muziek in de stelling en waren beide spelers tevreden met de puntendeling. Topscorer Laurens pakte een pion, maar had problemen zijn damevleugel te ontwikkelen. Dat resulteerde uiteindelijk in stukverlies en daarmee stonden we achter. Sybolt had het zwaar tegen hun grootmeester. Hij voelde zich gedwongen met de dame een pion op b2 te pakken terwijl zijn koning nog niet gerokeerd was. Spoedig stond hij tegen een overmacht aan actieve stukken en dat liep verkeerd af.

Fitzgerald maakte vlak na de opening een fout. Toen hij meteen daarna van zijn plan afweek was dat de beslissende fout. Martijn begon goed aan het middenspel. Een actie van zijn tegenstander ving hij prima op en die offerde toen uit wanhoop een paard. Een buitenspel staande dame leek het moeilijk te maken dat voordeel te verzilveren, maar met een onorthodoxe bevrijdingszet loste Martijn dat probleem op waarna hij de felicitaties kreeg! Robert kreeg een spannende Siciliaan op het bord en liet daarin zijn klasse zien. In het begin van het middenspel pakte hij het initiatief en drukte dat bekwaam door naar de overwinning.

Piet won een pion door een schijnoffer. Een machtige loper midden op het bord verzekerde hem van de winst. Bram kwam in het middenspel onder zware druk maar wist zich te bevrijden. Na de tijdcontrole zag het er nog eng uit totdat de tegenaanval zetherhaling opleverde. Een zwaarbevochten halfje voor Bram en feitelijk de winst in de wedstrijd!

Kopman Arthur speelde in een Siciliaans prima en koerste op de winst af. Een vreselijke blunder deed ons even vrezen voor een totale ommekeer. Zover kwam het gelukkig niet en na bijna zes uur spelen werd het remise.

De teamoverwinning werd gevierd met een gezamenlijke maaltijd bij de Japanner.

Opnieuw krappe nederlaag A2

Het begon allemaal zo mooi, daar bij Almere, een team dat nagenoeg even sterk is A2, overigens. Jan kreeg al snel na de opening een overwicht in een zijvariantje van het Frans, waarvan hij wel en de tegenstander de finesses niet scherp doorhad. Dat liep uit op een vlotte zege. En wie aan het eerste bord keek zag een tweede punt aankomen. PP offerde een paard, maar kreeg enorme rente op de investering. Twee pionnen, loperpaar, van alles. Na diverse combinaties koos PP voor winst van een kwaliteit plus een pion plus dominante stelling. Daarbij viel vooral op dat een zwarte toren heel zielig ingesloten stond op h6 en in feite niet meedeed. Prachtig spel van PP. Wit stond op plus acht, aldus de engine achteraf.

Op de overige borden was het beeld wisselend. Esther kwam slecht uit de opening en verbruikte zeeën van tijd. Achyuth kreeg een stukoffer tegen zich dat niet leek te deugen. Jelmer was een pion achter en had het lastig. Philippe stond best kansrijk met actieve stukken. Aakrit speelde iets te snel na de opening, maakte een vingerfout en raakte een pion kwijt. Bij Rens was het scherp en onduidelijk. Kortom, op die zes borden leek A2 2½ of 3 punten te gaan scoren, en vanaf 2-0 was dat geen slecht vooruitzicht.

Toen had PP ineens een hallucinatie. Hij offerde twee volle kwaliteiten voor wat een gewonnen eindspel zou moeten zijn. Want die toren op h6, ingesloten tussen zijn zwarte pionnen op f6, g5 en h7, waarvan de eerste twee veilig geblokkeerd waren door witte pionnen op f5 en g4, die had uiteraard geen toekomst. Dat was het idee. Maar zwart speelde Th6-h4, met het idee h7-h5xg4, waarna de toren ontsnapt. PP had dat totaal overzien en kwam ineens in een slecht eindspel met een pion voor de kwaliteit, en was zo van de kook dat hij ook nog overzag dat hij er een tweede pion bij kon verdienen. U voelt het al aankomen. Zwart schoof het eindspel tegen een aangeslagen PP uit en zo werd het geen 2-0 maar 1-1.

Dus moest A2 hopen dat er op de overige zes borden iets kantelde. Maar waar in tijdnood vaak allerlei borden onverwachte resultaten opleveren gebeurde dat deze maal nergens. Esther bleek vrij kansloos te verliezen. Jelmer dacht een half uur na of hij de pion kon terugwinnen - het bleek allemaal net mis te gaan, en een eindspel met gelijke lopers en minuspion was niet te houden. De tegenstander van Rens dwong eeuwig schaak af. Philippe deed wat terug via een zeer overtuigende zege. Achyuth moest heel hard werken om met zijn extra loper twee verbonden vrijpionnen de baas te worden, maar ook dat lukte.

Maar het was allemaal niet genoeg, want de problemen bij Aakrit waren te groot. Even was er nog hoop toen er ongelijke lopers op het bord leken te komen. Die leken wit nog problemen met de winst op te gaan leveren. In tijdnood wikkelde Aakrit helaas iets te snel af naar dat eindspel. Wit kreeg nu dominante vrijpionnen op d6 en e6, en die waren de loper al snel te machtig.

En dus een wat zure 3½-4½ nederlaag. De tweede al, dit seizoen, en ook de tweede keer dat daarbij een stelling van plus een heleboel nog verloren gaat. A2 had zo maar op kop kunnen staan. Maar voorlopig moet A2 dus wat ongerust naar onderen kijken.

Boeren op pad in het Spaarne (door Nico Louter)

Het was vooraf nog even zoeken naar een compleet achttal, maar toen het er eenmaal stond, ondanks heftige tegenwerking van Priscilla, de autogids van Michiel, maakte het derde korte metten met de combiclub Spaarne.

Op papier was er sprake van een stevig overwicht op alle borden, maar gezegd moet worden dat de spelers van Het Spaarne zich her en der kranig weerden. Maar dat gebeurde wel toen de wedstrijd al lang en breed was gespeeld.

Aashray speelde een prima pot, verschalkte ergens een kwaliteit, doorzag alle dreigingen en pareerde die bekwaam, om vervolgens heel hard met de b-boer te gaan lopen en het eerste punt binnen te halen.

Naast hem speelde Shrey ook al een goede partij. Er waren zeker aanknopingspunten voor een sterke koningsaanval, maar na het ruilen van de dames moest hij juist even in de remmen knijpen om een eindspel met een boer minder remise te houden. Dat deed hij bekwaam.

Erast speelde een hotseknotse partij, met bizarre materiaalverhoudingen en stukken die alle kanten opgingen. Hij won een dame, en met zijn overmacht aan pionnen leek dat genoeg, maar vervolgens moest hij de dame geven en uitvinden of zijn boeren het konden opnemen tegen een paard. Het antwoord was gelukkig: ja!

Bij Hugo keek ik kort na het begin eens opzij, en tot mijn grote vreugde zag ik daar groot materiaal voordeel met bovendien drie vrije boeren op de damevleugel. Die werden door hem bekwaam naar het Noorden gestuurd, waarna de stukken weer in het doosje konden.

John deed het ook prima, verschalkte een boertje en tikte vervolgens zijn tegenstander kansloos weg. Een uitstekende pot!

Michiel speelde op 1 en snapte beduidend meer van de Catalaan dan zijn tegenstander. Het paard op b5 verschalkte, ook hij, een boertje op a7, en Michiel had goed gezien dat het paard tijdelijk maar niet permanent ingesloten raakte. Toen zijn tegenstander een boer niet genoeg vond en er een kwaliteit aan toevoegde, was het gedaan met het gespartel.

Waar was de beloofde tegenstand dan van het Spaarne? Op mijn eigen bord speelde mijn tegenstander een prima partij. Hij vlocht mooie dreigingen samen met goed anticiperen op mogelijkheden van mijn kant en na een rituele blunder was het helemaal klaar. Het had zeker anders kunnen lopen, maar hier was een boertje dat op pad ging niet het juiste plan.

En Wim, herstellend, nam plaats op bord 2. Hij had een fraai plan met de a-pion, maar de geblokkeerde dubbele d-pion van de tegenstander bleek na een stukoffer in de eindfase tot de terugkeer van het thema 'eenzaam paard vecht tegen pionnenmassa'. En net als bij Erast is een paard leuk, maar kansloos tegen een overmacht van boeren.

Eindstand daarmee 5½-2½ ten gunste van A3. Daarmee blijft A3 ongeslagen koploper, gedeeld met Volendam. Derde ronde: Volendam thuis. Dat liep voor Ajax dit jaar goed af. Maar vorig jaar niet. De heren van het derde zijn dus gewaarschuwd!

A4 verliest in Leiden (door Danny Kool)

Er waren weer veel afzeggingen, vooral vanwege andere sportactiviteiten. Voor mij als teamleider is het daardoor moeilijk om een compleet team met acht spelers op de been te krijgen. Het kost mij ontzettend veel tijd en moeite, en ik vind het jammer dat vaak de keuze wordt gemaakt voor een andere sport boven schaken. Ook andere teamleden worden daardoor gedupeerd.

Gelukkig hadden we op het laatste moment twee jonge invallers. Aadith Eswar (10 jaar) en Aadvik Aravindhan (bijna 7 jaar) maakten hun KNSB debuut! Aadith en Aadvik hadden nog nooit een lange partij gespeeld, met notatieplicht. Noteren en tijd gebruiken ging heel goed, en de partijen waren spannend!

Bij Aadith op bord 8 ging het aardig gelijk op, en de tegenstander had geluk dat Aadith een foutje maakte. Aadvik had een mooie aanval, en de tegenstander ook. De aanval van de tegenstander was net iets sterker waardoor die de partij won.

Bij David de Vries was het ook al zo spannend. Een open stelling met allerlei penningen en gevaarlijke dreigingen, en David zag ze allemaal, op eentje na. En die was fataal. Maar wel een leerzame en boeiende partij, David maakt grote vooruitgang.

Neev speelde een Draak-achtige Siciliaan met zwart. Hij kwam niet in de problemen maar kon zijn tegenstander ook niet het mes op de keel zetten. Remise was het terechte resultaat, zodat we 3½-½ achter stonden.

Anvika Yadav had in de e4, e5 opening al snel met zwart haar tegenstander te pakken op f2 en won een stuk. De tegenstander probeerde eerst een tegenaanval en daarna allerlei andere trucjes. Maar Anvika zag alles, speelde zeer sterk en won zeer terecht de partij.

Shanay Shah had een sterke tegenstander en speelde zelf ook goed. Het werd een heel spannende partij, vooral toen de dames waren geruild. Ergens had de tegenstander een pionnetje weten te winnen, en die pion ging uiteindelijk het verschil maken. Het stond nu 4½-1,½ voor LSG, waardoor zij in elk geval de match hadden gewonnen.

Hanneke Elgersma speelde met zwart orthodox damegambiet. Hoewel haar tegenstander het fors moeilijk maakte wist ze de stelling toch te houden, met remise als resultaat. Ikzelf tenslotte speelde met wit mijn inmiddels geliefde Catalaans. Ergens had ik het mijn tegenstander veel moeilijker kunnen maken, maar het eindspel en de slotstelling was remise.

De 5½-2½ eindstand voor LSG was terecht, LSG had gemiddeld 300 ratingpunten meer dan wij. Maar we hebben er een echte wedstrijd van gemaakt, en Aadith en Aadvik hebben het heel goed gedaan!

Veel succes voor de jeugd deze ronde

Het topduel in ronde 4 was dat tussen Stan en Martijn. Het bleef lang gelijk en eindigde dan ook zonder al te veel rimpelingen in remise. Elders werd echter hard gevochten. Akshaj pakte PP met wit hard aan, en toen er een witte pion op c7 verscheen bleek zwart aan alle kanten ingesnoerd. Toen ook nog even een brandalarm afging vond PP het een mooi moment om de kansloze stelling op te geven. Er was meer jeugdig succes deze avond. Aakrit kreeg ook een verre vrijpion, deze stond op d7. Henk probeerde er nog eeuwig schaak uit te halen, maar Aakrit gaf geen tegenkansen meer weg. Duncan speelde een vlakke opening tegen Eric. Het bleef lang gelijk, maar toen Eric het wat tactischer maakte overzag hij een vork en sloeg Duncan direct hard toe.

Bas kreeg tegen Rens na de opening een pluspionnetje. Het mondde uit in een eindspel met gelijke lopers en het extra pionnetje bleek genoeg voor de winst. Jan had ruimtevoordeel in een dichtgeschoven stelling tegen Philippe. In het eindspel kwamen de twee witte paarden ineens binnen. Philippe kon er weinig aan doen en moest capituleren. De laatste partij van de avond was een felle strijd tussen Achyuth en Bram. Bram offerde een kwaliteit voor een pion maar verzuimde bij de overgang naar het eindspel een vrijpion tijdig af te stoppen. Achyuth kwam nu heel goed te staan, maar zag geen winst en bood remise aan. Bram nam dat maar snel aan, want nadere analyse wees uit dat Achyuth op de rand van gewonnen stond.

In de B-groep wist Erast te winnen van Louis. Bij Nico en Henri ging het lang gelijk op, tot er tijdnood kwam en Nico's befaamde handigheid een punt opleverde

Z1 komt net tekort tegen Paard d4

In een sfeervol café bezocht Z1 het team van Paard d4, dat veel oud-leden van Amstelveen herbergt. Paard d4 is op papier wel wat sterker was, maar met Laurens, PP en Bram aan de bovenste drie borden moest Z1 tot het nodige weerwerk in staat zijn.

De start was niet al te best. Michiel raakte in zijn favoriete Franse verdediging al vrij snel de draad kwijt. Nog ruim binnen 20 zetten was het feest al afgelopen. Dat gold in zekere zin ook voor Marcel. Geheel ingesnoerd kon hij geen enkel initiatief ontplooien. Toen zwart ook nog een pion won werd het tijd om op te geven.

Maar de achterstand werd richting tijdnood goedgemaakt. Een eerste stapje werd gezet door Henri. Een wat betere stelling, maar weinig tijd. Het remise-aanbod was daarmee logisch en werd door de witspeler geaccepteerd. Eric zat in een scherpe Siciliaan, waar wit niet veel wist te bereiken. Na dameruil werd het zwarte loperpaar sterk en dat leverde een kwaliteit op. Wit trok een burcht op, en Eric moest 70 zetten lang wrikken voordat het bolwerk definitief afbrokkelde.

En zo stond het ineens weer gelijk, met de drie bovenste borden nog bezig. Bij Bram ging het mis. Het werd daar ook al een eindspel met zware stukken, maar die van zwart werkten veel beter samen dan die van Bram, en dat buitte zwart goed uit. Maar PP maakte weer gelijk in een buitengewoon wilde partij. Vanuit de opening hing er al van alles en ook al werden de dames vroeg geruild, rustig werd het niet meer. Met nog vier torens en diverse lichte stukken op het bord werd de witte koning tenslotte het halve bord over gejaagd om tenslotte ergens in de buurt van f7 zijn Waterloo te vinden.

Daarmee hing alles af van het kopbord. Een dame-eindspel, beide spelers op increment, maar zwart had een vervelende vrijpion en Laurens kreeg die niet onder controle. Zodat het tenslotte toch verkeerd afliep voor Z1. Hard gestreden, maar helaas net tekort gekomen.

Zukertort verliest van HMC Den Bosch (door Piet Peelen)

HMC Den Bosch is een sterke middenmooter en bleek inderdaad een maatje te groot. Het vertoonde spel was behoorlijk en dat biedt hoop voor de rest van het seizoen.

Kopman Robert koos voor de Siciliaanse Svesjnikov en lang volgden beide spelers een partij van de toenmalige wereldkampioen Magnus Carlsen. De remise was een logisch gevolg.

Piet speelde een Catalaanse opening waartegen adequaat verdedigd werd. Ook hier remise.

Sybolt leek na de opening in de problemen omdat een loper van hem niet actief was. Toen hij die kon ruilen waren de problemen opgelost en werd de vrede getekend.

Achyuth Aravindhan viel in en deed het prima! Wel kwam hij wat onder druk te staan omdat hij in een open stelling tegenover het loperpaar stond. Een tijdlang ging dat prima, maar na een paar onnauwkeurigheden waren de lopers hem te machtig.

Arthur speelde tegen een heel sterke Duitse grootmeester en moest opletten voor counterschaak. Dat deed hij goed door zelf tijdig de aanval te kiezen. Door eeuwig schaak mocht hij een verdiend halfje aan zijn score toevoegen.

Bij Fitzgerald was het aanvankelijk boksen op afstand. Daarna ontbrandde het gevecht en dat was hevig. Zijn tegenstander offerde zijn dame voor toren, paard en pion. Ongeveer gelijk, zou je zeggen, maar Fitz raakte het spoor bijster en verloor.

Stan trof een grootmeester en wist die bijna te verschalken! Helaas speelde hij iets te voorzichtig en in een toreneindspel had het op een bepaald moment nog verkeerd kunnen aflopen. Het gelijkspel vond hij daarom wel een terechte uitslag.

Jelmer, kopman van het tweede team, viel in en deed dat zeer solide. De stelling was tamelijk gesloten en beide spelers probeerden het wel maar berustten na de tijdcontrole in het onvermijdelijke gelijkspel.

Martijn speelde tegen een Belgische meester en sloeg diens remise-aanbod af. Torenruil was verstandig geweest maar Martijns winstwil was te groot en hij kwam in de problemen. Na vijf uur spelen viel letterlijk het licht uit! Dat leek de concentratie van de resterende spelers toch wat te verstoren. Martijn gaf in een pionneneindspel de remise nog weg.

Het debuutseizoen van Laurens blijft een sprookje. Reeds na acht zetten plaatste hij een aanval waartegen zijn tegenstander zich automatisch verdedigde. Maar een tegenaanval zou Laurens onmiddellijk tot opgave hebben gedwongen! Nu ontspon zich een lang en spannend gevecht, waarin Laurens in het voordeel kwam. Toch ging er nog wat mis. Eerst bij Laurens, maar nadat het licht even uitviel ging het licht ook bij zijn tegenstander even uit en hield Laurens een simpel gewonnen toreneindspel over. Als kind leerde Laurens bij Zukertort de spelregels. En nu, vele jaren later, is hij topscorer van het eerste team. En dus wordt het gezicht van Laurens inmiddels gesierd met een heel brede grijns!

A2 ditmaal wel aan de goede kant van de score

A2 was ditmaal bijna op volle sterkte. Niet helemaal, want Jelmer en Achyuth vulden twee lege borden bij A1. Hugo Luirink werd op het allerlaatste moment nog bereid gevonden om de lege plek te vullen die A2 daardoor had.

Hugo toonde zich al snel een zeer betrouwbare invaller. Hij kwam met wit weliswaar wat gedrongen staan, maar verdedigen is Hugo wel toevertrouwd. Zwart kwam er niet door en zag er geen gat meer in - remise. Dat bracht de stand op 1-1, want PP had eerder al een betrekkelijk korte partij ook met remise besloten.

De andere partijen brachten meer spanning. Bram zat ditmaal aan de kop. Zijn partij leek nooit uit evenwicht en ook hier werd het remise. Inmiddels stond Rens vrij goed, maar Eric en Esther waren in de problemen, en bij Philippe was het erg onduidelijk.

Maar de volgende beslissing viel bij Jan, eigenlijk in twee fases. Jan herhaalde de zetten en maakte het bekende gebaar - handen gespreid - wat dacht je ervan - remise dan maar? De zwartspeler schudde gedecideerd het hoofd - bijna alsof hij beledigd was, en ontweek de remise. Een poosje later speelde hij met veel nadruk een pionzet, daarmee suggererend dat het heel sterk was, maar het gaf gewoon een pion weg. Jan accepteerde het cadeautje en had er daarna geen moeite mee om het eerste winstpunt te scoren.

Inmiddels waren er dramatische dingen gebeurd bij Esther. Wit stond positioneel stukken beter, en een nederlaag leek aanstaande. Maar Esther deed de deur op slot en hield de witte stukken met enige moeite op afstand. Wit offerde dan maar een pion, en later nog eentje. Esther bleef rustig, ruilde dames en was toen gewoon twee pionnen voor zonder dat wit er iets voor terugzag. Een volgend punt.

Bij Rens was al snel een dichtgeschoven stelling ontstaan. Wit had alle pionnen op zwart staan, en had daardoor zijn zwartveldige loper totaal machteloos gemaakt. Rens daarentegen had een paard, dat over de witte velden binnenhuppelde en af en toe een pion meesnoepte. Toen hij daardoor een vrijpion kreeg en daarmee naar voren rende was het pleit beslecht, en bovendien waren daarmee de matchpunten binnen.

Philippe had het erg lastig tegen een nog jonger talent. Die speelde met zwart Konings-Indisch, een lastige opening, waar hij echter prima mee uit de voeten bleek te kunnen. Philippe kwam er niet door en verloor twee pionnen. Het mondde uit in een dame-eindspel, dat nog allerlei kansen gaf op eeuwig schaak. Zwart bleef echter goed opletten en wikkelde tenslotte af naar een gewonnen pionnen-eindspel.

Bleef alleen Eric nog over. Na een matige opening stond hij duidelijk minder. Wit liet echter een kwaliteitsoffer toe dat tegenkansen bood. Na diverse afwikkelingen bleef een ongewoon eindspel over, van toren, loper en dubbele h-pion tegen loperpaar plus twee pionnen. Wit trok en duwde, Eric weigerde om te vallen en bleef rustig, zelfs toen rond zes uur het licht even uitviel. En claimde tenslotte 'ineens' remise wegens driemaal dezelfde stelling. Wit geloofde het niet, en de arbiter zag het ook niet zo snel. De complete partij moest daarom worden nagespeeld, en dat duurde wel even bij een partij van 73 zetten. Maar inderdaad, een kwartier later bleek dezelfde stelling te zijn verschenen na zet 66, 69 en 73, overigens via totaal verschillende routes.

Dat bracht de eindstand op 5-3 voor A2. Een prettige zege, die A2 weer op 50% brengt.

Uitstekende zege A3 door Danny Kool

Vorig seizoen had A3 in de eerste ronde veel afwezigen en met invallers leed het een nederlaag. Later bleek dat met deze nederlaag de kampioenskansen verkeken waren. In de afgelopen weken kreeg teamcaptain Michiel Harmsen al enkele afmeldingen en ook de andere teams A1 en A2 waren niet op volle sterkte waardoor geschoven moest worden. Michiel belde en mailde zich suf, en werd vervolgens ook zelf nog eens met privë-omstandigheden geconfronteerd en kon dus niet van zijn inspanningen genieten. Dus werd besloten dat Danny teamcaptain voor zowel A3 als A4 zou zijn.

Op zaterdagochtend bleek dat A2 nog steeds niet compleet was, dus werd Hugo Luirink aan A2 geleend. Met de afwezigheid van Michiel en ook van Wim Moene (thuis na knie-operatie) was A3 serieus 'onthoofd'. John Spinhoven en Olivier Marincic speelden op de kopborden, en verder speelden in A3 zes jeugdspelers. Pieter te Brake op het vierde bord, Shrey Shah op vijf en Aashray Mittal op zes hadden ook vorig jaar al partijen in A3 gespeeld, voor Dolev Shniper op drie, Abishek Pillai op zeven en Hidde Bakker op acht was het hun debuut in A3.

Aashray was als eerste klaar. In een eindspel met gelijke lopers en twee pionnen had hij een plusje, maar hij kon niet voorkomen dat hij daarbij een verkeerde randpion overhield, remise dus.

Hidde speelde met wit het Smith-Morra gambiet en ging vol in de aanval. Zijn tegenstander verdedigde taai, en na meerdere offers moest zwart het materiaal teruggeven en ontstond een pionneneindspel met een pluspion dat Hidde eenvoudig uittikte.

Iets later tekenden Dolev en zijn tegenstander de vrede. Dolev had uitstekend gespeeld en stond met zwart de hele partij minimaal gelijkwaardig. Het pionneneindspel zag er voor Dolev eng uit maar werd toch remise.

Abishek had met zwart een dreigend pionnenfront geformeerd en wachtte geduldig op het juiste moment om toe te slaan. Wit had zijn rokadestelling nog niet hoeven verzwakken, maar als een paard op h1 staat is er toch echt iets mis. Na f4-f3 met alle zwarte stukken gericht op de koning was het snel klaar en stond A3 al 3-1 voor. Een prettige stand, want John, Olivier, Pieter en Shrey stonden eigenlijk allemaal goed.

John had zijn tegenstander volkomen overspeeld en het eindspel van toren, loper en pionnen tegen toren en paard en minder pionnen was straal gewonnen. Nog een halfje nodig voor de match.

Olivier speelde met wit een London-achtig systeem, en kenmerkend was dat de vier torens al vroeg in het middenspel werden geruild. Olivier had veel ruimteoverwicht en creëerde met dame en lichte stukken diverse dreigingen in de stelling. Zwart trok toen in een vlaag van verstandsverbijstering een verdedigend paard terug, waarna het meteen mat was. Daarmee waren de cruciale matchpunten binnen!

Shrey had een kwaliteit gewonnen en op het oog stond hij beter. Zijn tegenstander had echter een zeer actief geposteerd paard, en om ongelukken te voorkomen liet hij het remise worden, een verstandige beslissing leek mij.

Pieter tenslotte had de hele partij druk uitgeoefend en leek in het toreneindspel aan de winnende hand. Zijn tegenstander bleef echter actief spelen en tegenkansen zoeken waardoor het tot het eind spannend bleef. Pieter koos een ogenschijnlijk winnende afwikkeling maar zijn tegenstander wist tenslotte met een benauwde remise te ontsnappen.

Al met al een prima 6-2 overwinning voor een A3 dat lang niet compleet was. Het voorwerk van Michiel werkte blijkbaar inspirerend op de spelers! Op volle sterkte moet A3 tot veel moois in staat zijn.

Jeugdig A4 verliest eerste wedstrijd (door Danny Kool)

Net als de andere Amstelveense teams was ook A4 een jeugdig team. Danny Kool en Hanneke Elgersma zaten op het eerste en tweede bord om de gemiddelde leeftijd een beetje op te hogen. Neev Patil en Shanay Shah op het derde en vijfde bord als routiniers, en Karel Bhirawa, David de Vries, Anvika Yadav en Navya Kakrana op vier, zes, zeven en acht maakten hun debuut in de senioren KNSB-competitie. En we hadden een compleet team!

Allereerst wil ik deze debutanten feliciteren met hun prima eerste optredens. De eerste keer een lange partij, in een grote speelzaal met allemaal volwassenen en ook schakers die tot de Nederlandse top horen is best wennen.

Omdat ik zelf speelde en ook teamcaptain voor A3 en A4 was heb ik alle andere partijen niet goed kunnen volgen. Bij Navya was de opening een vierpaardenspel, bij Anvika zag ik een Italiaanse opening, David kreeg de lastige Caro-Kann. Na een poosje waren borden zes tot en met acht klaar en ondanks de geboden tegenstand stonden we 0-3 achter.

Ikzelf speelde tegen een jeugdtalent wiens naam ik herkende van jeugd-NK's, waar ik meestal Zukertorters probeer te volgen. Ik speelde met zwart de c3-variant van Siciliaans slordig en mijn tegenstander duwde mij vrij achteloos van het bord. Ik gaf redelijk bijtijds op, mijn tegenstander zei netjes: Goed gespeeld, maar ik denk dat hij daar niets van meende, en terecht!

Karel deed het gelukkig beter. Zijn tegenstander speelde de Pirc-opening en Karel viel de niet-gerokeerde koning aan, en versterkte de aanval met een stukoffer dat winnend bleek te zijn. Een fraai debuut en 1-4.

Shanay had met zwart gesloten Siciliaans, stond de hele partij beter, en op het eind waarschijnlijk gewonnen. Schaken is soms een onrechtvaardig spel. Je doet alles goed, maar maakt op het eind een foutje en de tegenstander gaat er met het punt vandoor.

Ook bij Neev gesloten Siciliaans. Ook Neev stond veel beter, en gelukkig viel hier wel de terechte uitslag.

Tenslotte deed Hanneke met een 2-5 achterstand haar uiterste best om nog een bordpunt te scoren. Na de Caro-Kann opening stond Hanneke best goed, maar in het middenspel nam haar tegenstander het initiatief over en won een pion, en uiteindelijk de partij.

Op naar de volgende tegenstander!

Derde ronde OKA, Stan verslaat Sander (door Piet Peelen)

De derde ronde van het OKA zag opnieuw acht van de mogelijke tien partijen.

Henri speelde de opening prima en leek goede kansen te hebben vanwege een achtergebleven pion. Maar Erast wist daar steeds meer activiteit tegenover te stellen. Hij nam het initiatief en won!

Dennis kreeg een halfopen lijn op de koningsvleugel en wilde daar met een paard binnenvallen. Hanneke trok haar paard terug en wist met een rijtje pionnen de verdediging dicht te houden. Na paardruil kwam de lijn open en lette Dennis even niet op en dat kostte hem zijn dame. Een vlaag van totale schaakblindheid waar hij gelukkig om kon lachen!

Nico was oneven en kon dus online zijn activiteit kwijt.

Bas kwam met een originele opzet, waartegen Jan zich middels een pionopmars in het centrum probeerde te bevrijden. Na afruil van die pion kwam Bas met een opzet à la Petrosian op de koningsvleugel. Dat bracht hem beslissend voordeel en de winst.

Duncan studeert nu in Amsterdam en we zijn blij met zijn debuut in het OKA. Achyuth ging meteen vol in de aanval en Duncan reageerde wat voorzichtig. Daardoor kwam hij vreselijk in de klem en dankzij een mooie truc won Achyuth de partij.

Stan speelde aanvallend tegen Sander en al spoedig ontstonden hoogst originele manoeuvres. Na een pionoffer van Stan probeerde Sander het spel gesloten te houden. Maar er zat een lek in zijn berekeningen en met een aantal krachtzetten besliste Stan het duel in zijn voordeel.

Piet tripleerde en leek daarmee een pion te winnen. Een misrekening kostte een stuk en Henk won gemakkelijk.

Sybolt kreeg na de opening wat voordeel. Olivier wist niet wat hij er tegen moest doen waarna Sybolt vlot won.

Laurens leek aanvankelijk makkelijk spel te hebben, totdat Bram sterk speelde en een pion won. Laurens verdedigde zich actief en Bram raakte het voordeel kwijt. Het toreneindspel leek zelfs gunstiger voor Laurens, maar na een onnauwkeurigheid bleek alle muziek uit de stelling.

Paul-Peter bouwde solide op en Rens leek behoorlijk tegenspel te hebben. Toen pakte Paul-Peter door en sloeg een pion. Later had hij de kwaliteit meer in het eindspel en dat kon Rens niet meer verdedigen.

Eric speelde lekker actief door de stelling te openen à la Nimzowitsch. Philippe verdedigde zich kranig, maar na een ruil op f8 kwam zijn koning niet meer weg uit het centrum. Uiteindelijk bleek die koning in een eindspel met zware stukken te kwetsbaar.

Tweede ronde OKA, knappe remise van Achyuth (door Piet Peelen)

Regen teisterde het dak terwijl de tweede ronde van het OKA werd gespeeld. Pluvius was met ons zodat we droog aankwamen en na afloop reed ik tussen de plassen, maar zonder regen op m'n kop. Vrijdag waren er nog de nodige afmeldingen, waardoor Olivier en Eric geen tegenstander zouden hebben. Die kon ik nu mooi tegen elkaar indelen.

Nico ging in een gesloten stelling in de aanval op de damevleugel en opende daar het spel. Jack wist in het vervolg een stuk en daarmee de partij te winnen. Winnen van zo'n sterke speler als Nico. Hoe is het mogelijk?, zei Jack na afloop.

Hanneke speelde de opening sterk en won de kwaliteit. Erast wist met een pionopmars een loper terug te winnen. Vervolgens raakte een toren van Hanneke in een penning en Erast won in de aanval.

Dennis speelde een goede, lange, gelijkopgaande en zeer spannende partij. In het verre eindspel ging het echter toch nog mis.

Philippe zette veel pionnen op zwart waarna hij zijn witveldige fianchettoloper kwijtraakte. Laurens speelde actief en met Lf3 viel hij de toren op h1 aan. Philippe rokeerde en dat had Laurens niet gezien. Maar de koning bleek daar niet veilig te staan en Laurens won makkelijk.

Achyuth speelde keurig. Piet zette het scherp op, maar zag geen vervolg. Een zetherhaling leverde Achyuth een mooie remise op.

Jan speelde de opening ambiteus. Sybolt ruilde zijn actieve paard en ging in de tegenaanval. Die drong Jan terug in de verdediging. Sybolt haalde de rest van zijn stukken erbij en won eenvoudig.

Paul-Peter pakte in het middenspel een pion, maar was dat wel juist? Sander won de pion terug en even later stond hij opeens twee pionnen voor. Het eindspel bleek makkelijk te winnen.

Bas bouwde de partij sterk op en dat zag er kansrijk uit. Henk had er moeite mee, maar wist door afruil onder de druk uit te komen en een winnend eindspel te krijgen.

Olivier en Eric waren na drie zetten reeds op onbekend terrrein, zodat er na twee uur pas acht zetten waren gespeeld. Een te actieve pionopmars van Eric werd actief beantwoord, waarna Olivier beter stond. Dat had echter allemaal heel veel tijd gekost en Olivier bood met nog een paar minuten op de klok dus maar remise aan – wat Eric in slechtere stand moeilijk kon weigeren.

A1 pakt puntje mee uit Groningen (door Piet Peelen)

Heel Nederland zit in het park of op het terras in de zon. Heel Nederland? Nee, een klein groepje zit binnen en begint aan de schaakcompetitie. Het Jannes van der Wal-denksportcentrum in Groningen is een ouder gebouw, waar zo'n zestig man in een ruimte van drie klaslokalen spelen. De temperatuur is bij aanvang al zesentwintig graden!

Ik kom graag in Groningen. Toen ik student was mocht ik logeren bij mijn goede schaakvriend Michael Riemens tijdens het kersttoernooi. Gesponsord door de Gasunie waren het goede tijden. Vijftien jaar terug sponsorde Kees Eldering met Hotels.nl de club, met als hoogtepunt het landskampioenschap! Het seizoen erop mocht ik meedoen en werden we tweede. Het sterke kader van de club is grotendeels hetzelfde gebleven. Inmiddels is er nieuw schaaktalent met de bekende jongste generatie van de familie Van Foreest.

Geen Jorden of Lucas of Duitse (groot)meesters tegenover ons, maar een zeer jong, geheel Nederlands team. Het werd een boeiende wedstrijd waarin de spanning, de temperatuur en het gebrek aan wedstrijdritme ook voor de nodige fouten zorgde.

Robert was als eerste klaar met een remise. Zijn structuur en activiteit waren mooi en een andere keer zou hij het grootmeesterlijke vredesvoorstel geweigerd hebben.

Stan bereikte niets in de opening tegen Machteld van Foreest. Die opende een torenlijn richting Stans dame, wat voor gevaar zorgde. Toen Stan de juiste verdediging niet wist te vinden speelde ze de partij krachtig naar winst.

Arthur belandde in een keiharde vechtpartij waarin beide spelers er vol tegenaan gingen. Het vergde uiterst veel rekenwerk om de complicaties te doorgronden. Arthur speelde ergens niet het allerbeste en op één moment zag het er eng uit. Daarna wist hij het spel langzaam maar zeker in handen te krijgen en dat resulteerde in stukwinst en een vol punt!

Laurens maakt dit seizoen zijn debuut in de meesterklasse. Als kind van de club droom je daar natuurlijk van! Laurens speelde lekker actief en maakte het zijn opponent knap lastig. Een pionoffer bleek iets te optimistisch, waarna een loper een pion bij zijn koning sloeg. Laurens koos voor een tegenaanval, die werd verhinderd, waarna hij opnieuw een tegenaanval plaatste. Dat had succes, want na een koningszet bracht Laurens zijn dame in de aanval en dat was beslissend! Dameruil had de angel uit zijn spel gehaald en dan was het resultaat omgekeerd geweest. Scoren bij je debuut! Laurens droomt lekker verder.

Lody kreeg de Keres-aanval tegen zich met een pionoffer. Na dameruil dacht menigeen dat hij de iets betere kansen had, maar dat viel tegen. De stelling was gelijk en het bord werd leger en leger. Totdat Lody een vergiftigde pion sloeg en de vijandelijke koning plotseling zijn toren insloot. Een bizarre blunder.

Bij Sander ging na een vroege dameruil de partij lang gelijk op. In het eindspel deed de tegenstander het niet handig en Sander stond op winst. Moest hij met zijn koning naar voren of naar achteren? Hij koos voor het eerste waarna het remise werd. Het andere had gewonnen.

Paul-Peter viel in en beantwoordde de rokade met zijn rokade. Een zeer slechte timing, waardoor hij zwaar onder druk kwam te staan. Pionverlies resulteerde uiteindelijk in partijverlies.

Martijn kreeg een soort variatie op een bekende openingsvariant. Hij veroverde het loperpaar en wist de stelling te openen. Dat ging goed en met een loper kon hij een toren slaan. Het eindspel moest winnen en werd gewonnen door Martijn.

Piet kwam in een gesloten stelling terecht waarin zijn tegenstander met zijn paard een loper sloeg. Vaak een juiste keuze mar ditmaal kreeg Piet een halfopen torenlijn en kon hij het centrum aanvallen. Na een afwikkeling had hij alle troeven in handen. Vreemd genoeg ruilde hij een stel torens waardoor het ietsje moeilijker werd. In het verre eindspel berekende hij een winstweg en offerde een loper. Volkomen onnodig en bovendien was de stelling aan het eind van zijn berekening slechts remise. Een kostbaar verloren halfje.

Sybolt ging vroeg in de aanval, maar stuitte op een uitstekende verdediging. Een geofferde pion zag hij niet meer terug maar zijn tegenstander maakte te snel een vrijpion. Sybolt blokkeerde die met zijn dame en wist na langdurig verdedigen een half punt te noteren.

Daarmee eindigde deze spannende wedstrijd in een gelijkspel. Hebben we een punt gewonnen of verloren? Dat was de vraag na afloop bij een heerlijke Oekraïense maaltijd. We namen afscheid van onze aanvoerder van vorig seizoen, Florian. Hij woont nu in Groningen en we zullen hem moeten missen.

De partijen staan hier.

A2 wint (net) niet

Herinnert u zich de recente wereldkampioenschappen atletiek? Femke Bol zegevierde in de laatste dagen tweemaal. Maar enkele dagen ervoor had ze ook een tragische val vlak voor de finish. Het kwam dus uiteindelijk allemaal goed, en daar zullen we ons dus maar op richten, want A2 overkwam helaas hetzelfde als het Nederlandse estafette-team, met Olivier in de dramatische rol van Femke.

Het begon allemaal nogal matig voor A2. Vakantie en andere beslommeringen zorgden ervoor dat A2 flink verzwakt bij HSG op bezoek ging. Maar de teams leken desalniettemin behoorlijk gelijkwaardig, hetgeen achteraf ook wel bleek uit de rating-gemiddeldes: die lagen slechts één punt uit elkaar.

De kopborden hadden het lastig. Esther kwam in een benarde stelling, waarna zwart met een klein trucje gewoon een vol stuk won. Eric raakte na de opening een pion kwijt. Dat werd dus urenlang keepen, en wit zei achteraf dat hij niet had gedacht dat het allemaal zo moeizaam zou gaan. Maar wit omzeilde wel alle tegenkansen, bleef het solide spelen en dwong na ruim 60 zetten Eric tot opgave.

A2 verwelkomde de afgelopen week Bram ter Schegget terug in de gelederen, en die liet direct van zich spreken. Hoezeer zwart strategisch overspeeld werd moge blijken uit het feit dat een sterk wit paard op c5 in bedwang moest worden gehouden door een kortademige collega op b8. Zwart gaf dan maar een kwaliteit om dat dominante paard weg te krijgen, maar Bram gaf geen tegenkansen meer weg en scoorde A2's eerste punt. Jan deed daar een halfje bij, na een trek-en-duwpartij waar hij kleine kansjes bleek te hebben gehad. Bij Rens ging het echter mis. In een heel tactische stelling bleken zijn stukken overbelast waardoor hij een stuk verloor.

Zo lag het team van A2 na zeven potjes keurig gelijk met de tegenstander, terwijl alleen Olivier nog op de baan stond. Tot vlak voor de finish leek er niets aan de hand en leek Olivier, het stokje stevig in handen, regelrecht op de finish af te stormen. Eerder in de partij had wit een truc bedacht die niet helemaal klopte. Olivier kreeg een loperpaar tegen toren en twee pionnen. Nadat er meer geruild werd en het bord dus leger werd, bleken die lopers steeds machtiger. Qua pionnen had wit f,g,h-pionnen, maar zwart had een onstuitbare a-pion op a2. Olivier kon die pion ook gewoon laten promoveren en zo de toren ophalen en daarmee de kroon op het werk zetten. De beide lopers zouden samen met de koning die drie pionnen heus wel de baas kunnen.

Maar Olivier speelde zowat op increment en vertrouwde dat niet helemaal. Hij probeerde met de loper de toren te blokkeren en zo een 'echte' dame te halen. Dat blokkeren lukte niet goed, en ondertussen begon wit met de pionnen te lopen. Met de finish in zicht struikelde Olivier, het stokje stuiterde weg, en zo verdween niet alleen de winst uit het gezicht, maar bleek zelfs een remise niet meer haalbaar.

Een wat jammerlijke nederlaag, die net zo goed een zege had kunnen zijn. Het is niet anders. Over drie weken beter, denken we dan maar. We doen dan net of de 400 meter horden op het programma staat.

Edwin van Erp 75 jaar! (door Michiel Harmsen en Wouter Simonis)

Laatste ronde bepaalt podium (door Piet Peelen)

Liefst tien deelnemers zaten bij het Limburg open en zodoende wilden slechts vijf man de vrijdag voor Pinksteren spelen. Volgend jaar verrbeteren we de planning. Martijn was oneven en kreeg geen tegenstander maar wel een punt.

Beide partijen waren belangrijk voor het podium. Stan kon gelijk komen met Piet. Hij speelde tegen Jan. Die speelde een originele maar ook riskante zijvariant van de Ben-Oni waarin wit de hele tijd beter stond vanwege de onveilige zwarte koning. Het zoeken naar de beste manier om de aanval te voeren kostte Stan echter wel veel tijd. Mede daardoor schrok hij terug van een beslissend kwaliteitsoffer. Daarna kwam zwart terug in de partij en net toen het voor het eerst in de partij bijna gelijk stond greep Jan mis met f5-f4 om na het schijnoffer Pxf4 meteen op te geven.

Daarmee kwam Stan gelijk met Piet op de eerste plaats. Ze delen het clubkampioenschap.

Sander speelde tegen Jeroen. Kort na de opening verzuimde Jeroen een te ambitieuze openingsopzet van Sander af te straffen, waarna een middenspel ontstond met wederzijdse kansen. Sander ontwikkelde een langzame koningsaanval, die verrassend gevaarlijk bleek na enkele minder nauwkeurige zetten van Jeroen. Jeroen probeerde nog af te wikkelen naar een eindspel met een kwaliteit minder, maar uiteindelijk bleek mat onafwendbaar.

Piet en Stan dus gedeeld winnaar. Robert en Sybolt delen de derde plaats. Onno, Sander, Martijn en Jeroen delen plek vijf tot en met acht.

De voorlaatste ronde van het OKA (door Piet Peelen)

Een mooie meiavond en we waren oneven. Pech voor Akshaj, die geen tegenstander maar wel een punt kreeg. Toen ik binnenkwam hoorde ik al muziek in de aula en na een half uur spelen knalden de decibellen door de lerarenkamer waardoor de stukken bijna over het bord begonnen te dansen. Gelukkig duurde dit maar heel kort en konden we de rest van de avond genieten van de stilte en het nadenken.

Philippe speelde tegen Achyuth, net als een week eerder bij het jeugdkampioenschap van Nederland. Toen won hij een pion en het eindspel. Achyuth kwam met een mysterieuze torenzet a la Nimzowitsch. De pointe was dat hij zijn andere toren mooi kon activeren. Zetherhaling betekende een keurige remise.

Jack speelde de opening prima en al zijn stukken kwamen goed in het spel. Toen Dennis met een paard een loper van hem sloeg had hij natuurlijk gewoon terug kunnen slaan. Jack sloeg echter met zijn paard ook een loper, waarop Dennis vrolijk met zijn paard ook nog een toren sloeg. Die achterstand was uiteraard beslissend.

Laurens had ook zo'n moment van onoplettendheid. Na een prima gespeelde opening ruilde hij strategisch verantwoord de lopers. Maar tactisch klopte het niet en Onno pakte pardoes een centrumpion. Dat voordeel hield hij met secuur spel goed vast en dat resulteerde in een solide overwinning.

Rens speelde een karakteristieke bevrijdingsactie in het centrum waarop Piet een verbetering had ten opzichte van een topgrootmeester. Dat bracht hem kwaliteitswinst en een aanval waar geen kruid tegen gewassen was.

Stan offerde een pion voor een vlotte ontwikkeling en aanvalskansen. Joël speelde het aanvankelijk prima, maar ging iets te vroeg in de aanval. Stan zette zijn toren op een halfopen lijn naar de koning en het lukte Joël niet de juiste verdediging te vinden.

Henri pakte wat ruimte, waarop Henk handig reageerde en licht strategisch voordeel behaalde. Henri is echter een goede verdediger en na een paar onnauwkeurigheden van Henk leek een pluspion onvoldoende. Maar in het verre eindspel ontglipte Henri een fout en kon Henk nog winnen.

Nico zette de partij als altijd enthousiast op, maar Hanneke wist zijn centrumpionnen goed op te vangen. Daarna volgde een lange fase van manoeuvreren die uitmondde in een dubbel toreneindspel. Hanneke had een pion meer, maar Nico wist met een actieve toren en een verdedigende toren zijn stelling goed te verdedigen. De langste partij van de avond eindigde zo in remise.

Arthur de Winter Nederlands Jeugdkampioen! (door Michiel Blom)

Zaterdag 6 mei heeft Arthur de Winter in Almelo het Nederlands Jeugdkampioenschap gewonnen. Van harte gefeliciteerd! Na de titel vorig jaar in de C-leeftijdscategorie (t/m 14 jaar) deed de pas 15-jarige Arthur (uitkomend voor Zukertort Amstelveen) dit jaar met succes een een poging om kampioen te worden in de hoogste en meest prestigieuze leeftijdsklasse (t/m 18 jaar).

Er moest met een score van 5½ uit 7 nog wel een barrage (1½-½) tegen Loek van der Hagen aan te pas komen. Het behalen van het Nederlands Kampioenschap bewijst de ontwikkeling die Arthur het hele jaar al heeft laten zien en past in een indrukwekkende rij topprestaties.

In zijn kielzog deden nog vier jeugdleden van Zukertort mee aan het Nederlands Jeugdkampioenschap. Rens Blom werd 8e bij de B (van 16 deelnemers), Philippe Krylov 7e bij C (30 deelnemers), Achyuth Aravindhan 9e en Akshaj Katpatal 12e. Mooie prestaties dus van de Zukertorters! Zeker als je bedenkt dat Achyuth en Akshaj nog in de D-leeftijdcategorie zitten. Allevier gingen met een mooie plusscore terug naar huis. U vindt hier alle uitslagen, partijen en mooie verslagen van het uitstekend georganiseerde toernooi.

Verder mocht mede-jeugdleider Michiel Blom in Almelo tot zijn verrassing namens Zukertort de verenigingsprijs van de KSNB in ontvangst nemen, live via het Twitch-kanaal van het toernooi. Die verenigingsprijs ontvangen we omdat Zukertort vorig jaar de snelstgroeiende vereniging van het land was! Een erg leuke waardering voor het succes van de vereniging en de inzet van alle vrijwilligers die daaraan hebben bijgedragen. De prijs bestaat uit een oorkonde, een vrij te besteden bedrag van 500 euro en een prachtige, door Anish Giri gesigneerde schaakset. We zijn erg trots op deze mooie prijs!

Een gedetailleerd verslag vindt u verder op schaaksite.

Ook op de KNSB-site is aandacht voor de verenigingsprijs.

En Robert Ris heeft al een video gemaakt waarin hij een prachtige overwinning van Arthur laat zien.

Piet Peelen wint Simoniscup (door Piet Peelen)

De soepele indeling deed nu Henk omdat Eric voor de KNSB een cursus Scheidsrechter 2 gaf. De opkomst op beide avonden hadden we graag hoger gezien. De jaarkalender invullen is niet eenvoudig. Vrijdagavonden met Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn altijd lastig, je zit met de schoolvakanties en nu viel bevrijdingsdag op vrijdag.

De complete eindstand vindt u hier.

Zukertort achtste van Nederland! (door Piet Peelen)

Bij de gezamenlijke slotronde van de meesterklasse in Bunschoten verdedigde Zukertort zijn achtste plaats. Zukertort speelde tegen Zuid Limburg en concurrent De Stukkenjagers tegen Paul Keres. We stonden 2½ bordpunt voor, maar een slechter teamresultaat zou de negende plaats en degradatie betekenen.

Onze wedstrijd leek op een kleine nederlaag uit te draaien, maar De Stukkenjagers stond er slechter voor. In het vierde speeluur viel de beslissing. De Stukkenjagers waren knap teruggekomen in hun wedstrijd. Ze waren dicht bij een gelijkspel toen een van hen in een gewonnen eindspel zich pardoes mat liet zetten. Zukertort maakte nog wel de gelijkmaker en behield de achtste plaats!

Arthur kreeg vlak na de opening remise aangeboden. Hij dacht er een half uur over na en besloot het aan te nemen. Begrijpelijk omdat hij daarmee een meesterresultaat behaalde!

Robert kreeg met zwart geen winstkansen. Ietwat teleurgesteld berustte hij in remise.

Sander had de hele partij licht voordeel dankzij zijn loperpaar. In het eindspel veroverde hij een gepend paard en won. Thuis ontdekte hij dat de computer een redding vond die beide spelers ook in de analyse niet gezien hadden. Zeer verrassend!

Onze topscorer Sybolt trof hun evenknie en na de opening vervlakte de stelling. Vele zetten volgden en pas toen het bord helemaal leeg was werd tot remise besloten. Daarmee scoorde Sybolt een half punt meer dan nodig was voor zijn tweede meesterresultaat! Hij verloor slechts één partij in de gehele competitie, nota bene vanuit totaal gewonnen stelling. Een prachtig seizoen voor Sybolt!

Fitzgerald trof hun grootmeester en die toonde zijn klasse. Na de opening gaf hij terrein prijs middels een pionruil. Hij wist zich nog lang goed te verdedigen, maar uiteindelijk staakte Fitz de hopeloze strijd.

Piet speelde onnauwkeurig in de opening en kwam slechter te staan. Zijn tegenstander ruilde een pion om tegenspel te voorkomen. Vervolgens sloeg die een pion en keek verbluft op toen Piet met een paardzet de kwaliteit won. Daarna waren de goede ideeën er wel, maar lukte het niet om de puzzelstukjes op de juiste plaats te krijgen en werd het remise.

Lody begon voortvarend en veroverde een pion. Hij onderschatte echter het tegenspel waardoor zijn tegenstander kon afruilen. De pluspion was er nog steeds, maar de ongelijke lopers zijn berucht om hun grote remisekansen. Lody speelde het uitstekend en zijn koning wandelde de vijandelijke stelling binnen en dwong de winst af.

Stan zette de partij solide op en na de opening resteerde een symmetrische pionnenstructuur. Vrijwel alle resterende stukken werden geruild. In een eindspel van paard tegen loper had pionnenruil de stelling in evenwicht gehouden. Maar Stan schoof de stelling dicht ten faveure van het paard en dat liep verkeerd af.

Dat was de gelijkmaker waarmee we ons vierde gelijkspel behaalden. Tezamen met een overwinning en 41 bordpunten goed voor een achtste plaats. Volgend seizoen mogen we weer ons meesterklasseschap tonen!

Frans Peeters maakte diverse foto's, waaronder ook die van diverse Zukertorters.
U vindt dit album hier

A2 vermijdt laatste plaats via winst

De laatste wedstrijd van A2 was niet belangrijk meer. Zowel tegenstander AAS als A2 waren al gedegradeerd. Omdat A3 en A4 al klaar waren en A1 centraal speelde was A2 het enige team dat thuisspeelde. Dat gebeurde in een kbus lokaaltje, en het werd nog knusser toen bleek dat AAS slechts zes man kon opstellen. Laurens en PP hoefden dus niet in actie te komen. De wedstrijd werd daarmee van hetlaatste restje spanning beroofd

De beide jonge invallers, Philippe Krylov en Rens Blom, speelden keurig remise. Ook bij Esther en Jan werd het remise. Eric gaf helaas kort na de opening een stuk weg, maar Jeroen bracht de zege binnen in een chaotische partij, waarbij wit al snel Lxf7+ kon doen, maar zwart toch beter stond, een dame won en uiteindelijk het eindspel combinatoir besliste.

A2 won dus met 5-3, waarmee het zowaar nog achtste werd. Normaal reden tot vreugde, maar niet dit jaar, want de nummers acht degraderen dit jaar ook uit de tweede klasse.

Vorig jaar waren een paar spelers prima op dreef, en dat trok A2 erdoor. Met name Michiel en Marc schitterden. Maar Michiel speelde dit seizoen in A3 en Marc was uit vorm. Dit jaar was alleen Laurens echt sterk. In de loop van het seizoen speelde hij steeds hoger, tot aan bord 1 toe. Zijn score van 5 uit 8 (TPR 2273) mag zeker gezien worden. Jelmer scoorde 4½ uit 8, Jeroen 3½ uit 7 (plus een remise in A1), PP 3 uit 8. De topborden deden het dus niet zo slecht, maar aan de lagere borden kon A2 nauwelijks een vuist maken. Met 5 punten uit 9 matches is de degradatie niet onterecht te noemen. Volgend jaar beter dan maar.

Zi kampioen ondanks verlies

In de dagen voorafgaand aan deze wedstrijd werd bekend dat concurrent Oosten/Toren verloren had. Dat betekende dat Z1 kampioen was, ongeacht de uitslag van deze wedstrijd. Het zorgde voor een wat matte sfeer in deze laatste ronde van het seizoen.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat zowel Olav als Harold in een uurtje remise speelden. Ook remise wrd het bij Henri (waar beide spelers slechte lopers hadden), Marcel (compleet dichtgeschoven stelling) en Eric (moeizaam toreneindspel waar wit niet tot het uiterste ging).

Topscorer Michiel verloor echter, en dat overkwam ook Henk, die in een Wolga-gambiet een zwarte vloedgolf te verwerken kreeg op de damevleugel. Hoe dat wel gespeeld moest worden liet Philippe zien. Al aan het begin van de avond meldde hij dat hij wilde winnen, en hij maakte dat volledig waar door alle zwarte initiatieven te smoren en als enige het volle punt te scoren.

Z1 dus kampioen en dat betekent dat volgend seizoen in de zware Hoofdklasse gespeeld zal worden. Het team zal wat versterkt moeten worden om mee te kunnen draaien, maar wellicht dat een paar spelers uit A1 of de top van A2 wel interesse hebben in een paar spannende door-de-weekse potjes. We gaan het wel zien.

Piet houdt koppositie vast

Akshaj was ziek en Laurens wil de partij later inhalen. De nodige byes vanwege feest, etentjes of andere (schaak)activiteiten.

Bas is een zeer sterke speler en dat liet hij zien. Lucien bracht zijn lichte stukken in het spel maar rokeerde niet. Bas won een pion en wist even later een loper midden op het bord te veroveren! De afwikkeling was niet moeilijk.

Een klassieke partijopbouw bij Hanneke en Dennis, die lekker vlot speelde. Na een opmars in het centrum van Dennis kwam er een aftrekaanval waarmee Hanneke een vol stuk won! Na dameruil won ze het eindspel.

Nico tegen Henri was van begin tot eind een zeer spannende ontmoeting. Aanvankelijk was het centrum gesloten, maar beide spelers probeerden dat aan alle kanten te openen. De strijd ontbrandde en Henri kwam met een pionopstoot. Nico had tot dat moment zeer snel gespeeld en nam nu uitgebreid de tijd voor zijn antwoord. Henri joeg meer stukken naar de koning van Nico en dat resulteerde in eeuwig schaak.

Bij een gesloten centrumstructuur wist Jack een slecht paard te ruilen op de damevleugel. Henk was actief op de koningsvleugel en veroverde daar een stuk. Die voorsprong voerde hij met vaste hand naar de zege.

Koploper Piet had met de jarige Robert Ris van doen. Piet zette de partij solide op. Een kansje om het spel te openen pakte hij niet. Robert trok de stelling gelijk en een zetherhaling bracht remise.

Jan en Philippe zochten snel ongebaande paden op en dat gaf een interessante stelling. Volgens Philippe kwam een paard van Jan niet in het spel. Daardoor kon hij de winst naar zich toetrekken! Een knappe zege.

Sybolt leek na de opening mooi te staan, maar wellicht was dat schijn. Paul-Peter verdedigde zich goed en pakte later dapper met een paard een pion. Dat paard bleek niet te vangen en Sybolt bood remise aan toen hij geen winstkans meer zag. Paul-Peter was tevreden met zijn spel en het halve punt.

Martijn pakte een pion, maar kon niet meer rokeren en dat bracht een spannend gevecht. Sander probeerde het initiatief te grijpen, maar Martijn gaf prima partij. Volgens beide krijgers had Sander eeuwig schaak moeten pakken. In de uitvluggerfase probeerde hij nog iets, wat objectief niet klopte maar wel succes had.

Arthur de Winter wint schoonheidsprijs

Arthur de Winter heeft de New-In-Chess schoonheidsprijs gewonnen. In het juryrapport lezen we onder meer: De jury was zeer onder de indruk van deze partij, waarin De Winter agressief spel afwisselde met sterke profylactische zetten

U vindt het complete jury-rapport hier.

Zukertort wint! (door Piet Peelen)

Florian trof een jonge Belgische meester, die een pion offerde voor het initiatief. Een pionopmars in het centrum leidde tot een troosteloze stelling en een duidelijke nederlaag. De computer toonde thuis nog een verdediging die beide spelers verrast zal hebben.

Piet's tegenstander gaf drie uur lang geen krimp, totdat hij opeens een paard naar voren liet komen en zijn loper terugtrok. Piet viel het zwarte paard aan en als dat week kon zijn dame binnenkomen. De tegenaanval had hij rustig kunnen opvangen, maar hij miste die kans. Nog altijd moest zijn opponent opletten en dat deed hij lang goed. Eén zet voor de tijdcontrole activeerde hij zijn loper en nu sloeg de balans door in Piets voordeel.

Met deze zege is Zukertort Amstelveen gestegen naar een gedeelde zevende tot negende plaats met De Stukkenjagers en Zuid-Limburg. HWP Sas van Gent staat nu tiende. Zuid-Limburg heeft echter nog een uitgestelde wedstrijd om in te halen.

In de gezamenlijke slotronde in Bunschoten speelt Zukertort tegen Zuid-Limburg en De Stukkenjagers tegen Paul Keres. Daar wordt beslist welke twee teams degraderen.

Hieronder alle partijen, en apart alle fragmenten uit het verslag.

SOPSWEPS'29 veel te sterk voor A2

A2 stond voor een zware taak: het moest de koploper verslaan om kans te blijven houden op handhaving. Dat heeft er echter geen moment ingezeten. SOPSWEPS'29 won ruim, en blijft favoriet voor het kampioenschap.

De middag begon niet slecht. Jan speelde een korte en correcte remise. Op veel borden stond het gelijk, alleen Eric kwam na een fikse fout vrijwel verloren uit de opening.

Naarmate de partijen vorderden bleek toch wel dat de opponenten gewoon sterker waren. Esther kwam al vroeg in tijdnood (zes minuten tegen 45) en de aanval van zwart bleek al snel te sterk. Bij PP kwamen de witte stukken zowel links als rechts binnen vallen - dat was niet meer droog te houden. Bij Jeroen twee lange rokades, waarna de koningsvleugel het terrein werd van felle strijd. De zwartspeler won een pion en bleek zijn troepen beter in het gelid te hebben. Met die drie nederlagen was de match al wel voortijdig beslist.

Ondertussen kreeg Jelmer problemen in een gedrongen stand, die uitmondde in een angstig dubbel-toreneindspel. Laurens stond een poosje iets beter tegen een IM, maar de titelhouder stelde al snel orde op zaken en ook hij kreeg een beter toreneindspel. Ondertussen wist Eric moeizaam overeind te blijven, al miste wit onderweg wel een paar kansen op meer. Alleen Achyuth stond wat beter, hij had zelfs een pluspion.

De wedstrijd kabbelde daarna naar het einde. Het extra pionnetje van Achyuth leverde niet meer op dan remise. Eric vond een handvol enige zetten, en toen de tegenstander op het beslissende moment niet afwikkelde naar een pionneneindspel (dat dertig zetten later op één tempo gewonnen bleek) rolde er ook daar nog remise uit. Ook Jelmer wist zijn schip nog drijvende te houden en een halfje toe te voegen aan het totaal. Bij Laurens bleek de stand toch echt onhoudbaar.

Daarmee won SOPSWEPS dus met 6-2. A2 degradeert, wat met 3 punten uit 8 niet verwonderlijk is. In de laatste ronde speelt A2 nog tegen het eveneens al gedegradeerde AAS - een wedstrijd om des keizers baard dus.

A3 verliest nipt in laatste ronde (door Michiel Harmsen)

De kans dat koploper Moira Domtoren in de laatste ronde nog zou struikelen leek vooraf minimaal. En het bleek achteraf ook inderdaad niet te gebeuren. Moira Domtoren werd dus kampioen. A3 speelde zijn laatste wedstrijd, tegen Espion, dus om de 2e plaats. Espion is een solide team, misschien wel beter dan Moira Domtoren. Maar net als wij hadden ze daar ook van verloren.

Invallers Erast Gibadullin en Dennis Metekohy vervingen John en Philippe. Erast is een nieuw lid bij de senioren en Dennis een oude bekende van de senioren. De match werd een mooie, evenwichtige en spannende strijd waarbij beide partijen tegen beter weten in toch hoopten op een wonderlijk verlies van Moira Domtoren.

Rens speelde een scherpe partij en won uiteindelijk met een prachtige mataanval. Zijn tegenstander, Pieter Pelleboer, een oude bekende met een Zukertort-verleden in de jaren '70 en '80, had met een schijnoffer van de dame de angel uit de aanval kunnen halen en zwarts pionnenstructuur kunnen versplinteren. Gelukkig zag hij dat niet.

Pieter kwam in een positioneel overwegend eindspel terecht na het middenspel met een sterk paard tegen een slechte loper. Het was wel moeilijk vorderingen te maken, en toen Pieter tegenspel toeliet ontstond er een slecht toreneindspel met minuspion. Pieter rechtte z'n rug en verdedigde taai en sleepte alsnog een remise uit het vuur. Vermoedelijk was het objectief wel verloren. Maar ja, toreneindspelen zijn moeilijk.

Aashray speelde een sterk middenspel en won een kwaliteit, maar zijn tegenstander kreeg allengs meer en meer compensatie. Het eindspel van L + 4 pionnen tegen T + 2 pionnen was mogelijk verloren, maar aalglad wist Aashray er toch nog een remise uit te slepen.

Akshaj verloor vroeg in de partij een pion. Hij had lang actief tegenspel en beheerste de open e-lijn. Na dameruil viel zijn toren binnen via de e-lijn. Maar zijn tegenstander had een vrije a-pion ondersteund door de toren. Toen Akshaj's actieve toren terug moest om die af te stoppen was het resterende eindspel verloren.

Erast speelde een interessante partij tegen oud-Zukertorter Roger Mehra. Hij had lang actief tegenspel in een Budapester gambiet. Maar Roger hield de boel netjes onder controle, waarna een pionnenmeerderheid op de damevleugel won. Ondanks het verlies was dit een verdienstelijk debuut op bord 2 van Erast.

Dennis speelde op bord 1! Daar hield hij lang een gelijke stelling, ondanks wat druk op een achtergebleven pion op b3. Maar een kleine combinatie werd hem noodlottig.

Wim over zijn eigen partij: Een petit combination met pionoffer van mij leek op het eerste gezicht goed, en computer-analyse leert dat ik er inderdaad nog met voordeel uit zou komen. In de praktijk durfde hij niet te nemen. Er kwam een toreneindspel met a- en h-pion tegen h-pion op het bord. Zo'n eindspel waarvan je denkt: goede remisekansen voor zwart, maar ook veel doorspeelkansen voor wit. En doorspelen deed ik, en zwart kon geen remiseweg vinden. Achteraf zei de database ook dat het gewonnen was, en dat ik het nooit fout heb gedaan. Dat geeft de burger weer een beetje moed. Niet alle toreneindspelen zijn dus remise, maar ze zijn wel moeilijk.

Met dit nipte 3½ - 4½ verlies zijn we derde geworden. Volgend seizoen moeten we nog maar een gooi naar promotie doen. Dat zit er zeker in, omdat veel jeugdspelers nog steeds groeiend zijn en de oudjes, en zeker Wim, nog prima scoren.

A4 speelt gelijk, maar zonder remises

Het was alweer de laatste wedstrijd voor A4. Aan het totaal van twee punten via twee gelijke spelen werd nog een matchpunt toegevoegd door een knappe 4-4. Het uitslagenformulier van deze wedstrijd bood na afloop een curieuze aanblik: alle witspelers hadden namelijk gewonnen!

A4 heeft dit jaar aan diverse jonge spelers de gelegenheid gegeven een 'echte' partij te spelen. Het ging vooral om het opdoen van leuke ervaringen. Er werden vier wedstrijden verloren, maar ook werd er driemaal heel verdienstelijk gelijk gespeeld. Dank vooral aan teamleider Danny Kool, die de organisatie rond het team het gehele seizoen in goede banen heeft geleid. Tot volgend jaar.

Veel spannende partijen in elfde ronde OKA (door Piet Peelen)

Onno was ziek dus voor hem en voor Jeroen een noteren we een niet vrijwillige remise. Verder de nodige byes vanwege voorjaarsvakanties en toernooien.

Dennis ontwikkelde klassiek waartegen Lucien in de stijl van Philidor eerst zijn pion naar f5 speelde alvorens zijn paard erachter te zetten. Met nog een pionopmars zette Lucien de aanval op de gerokeerde koning in. Hiertegen opende Dennis de aanval in het centrum tegen de zwarte koning. Die besliste het pleit en Lucien complimenteerde Dennis om zijn sterke spel.

De jeugdige Kyril kwam nieuw binnenlopen en nam het op tegen Nico. Kyril schaakt nog maar pas en heeft zich alles zelf aangeleerd. Tegen de routine van Nico kon hij nog niet opboksen, maar dat zou binnenkort best kunnen veranderen.

Jack speelde een manoeuvreerpartij waarin lange tijd slechts twee pionnen geruild waren. Materieel gezien stond het gelijk, maar Henri had zijn stukken iets actiever weten neer te zetten. Daarmee wist Henri te winnen terwijl uw verslaggever aan zijn bord gekluisterd was.

Henk had na de opening het loperpaar en viel aan op de damevleugel. Ik dacht dat Hanneke daar een pion kon geven om er met haar paard een terug te winnen in het centrum. Een loper van Henk was namelijk nog niet ontwikkeld. Hanneke koos voor een verdediging op de witte velden. Henk kon met zijn zware stukken gaan drukken op de damevleugel. Hij won twee pionnen en in het eindspel was dat beslissend.

Z1 op koers voor kampioenschap

Als Z1 de kansen op het kampioenschap levend wilde houden dan moest er gewonnen worden tegen Oosten/Toren. De gastheren hadden alles nog gewonnen, maar Z1 zat ze op de hielen met slechts een enkel afgegeven matchpuntje. Het ging er dus om spannen daar in Diemen, en dat bleek ook wel tijdens de wedstrijd. Pas in de laatste seconden werden de matchpunten verdeeld.

De wedstrijd kende een flitsende start, maar voor Z1 dan wel in negatieve zin. Henk Boot werd geconfronteerd met 1. b4?!. Tja, wat doe je daarmee? Zo'n witspeler kent alle rare varianten op zijn duimpje, dus een gezonde maar niet te fanatieke aanpak is wellicht aan te raden. Henk nam daarentegen de handschoen op. Na 1... e5 2.Lb2 Lxb4 3. f4 was hij al out of book. Dat weerhield hem niet om de scherpste route kiezen. Na 3... exf4?! 4. Lxg7 Dh4+ 5. g3 fxg3 6. Lg2 gxh2+ 7. Kf1 moest de partij even onderbroken worden, want Henk had een tweede dame nodig, die in het speellokaal zo gauw niet te vinden bleek. Promotie op zet zeven zie je ook niet elke dag. De tweede dame kwam tenslotte op het bord en verdween twee seconden later alweer. 7... hxg1D+ 8.Kxg1 Dg5 9. Lxh8 b6? 10. Txh7 Dg6?? 11. Tg7 en zwart kon opgeven.

Achyuth leek op weg naar de gelijkmaker. Veel compensatie voor een pionoffer. Toen Achyuth de pion terugpakte hielden de omstanders even de adem in. Zwart kon met een tussenzetje een vol stuk winnen. Hij zag het niet, ruilde achteloos de dames en Achyuth had een pluspion. Maar ook een bar slechte loper, waardoor zijn stukken vrijwel niet loskwamen. Toen er veel was geruild bleek de pluspion nog net genoeg als compensatie voor de slechte loper om remise te maken.

De gelijkmaker kwam er toch. Eric kreeg een Najdorf tegen zich, speelde de rustige variant, en maakte veld d5 tot speerpunt van de strategie. Daar kwam tenslotte een machtig paard terecht, en samen met een open g-lijn zorgde dat voor een vlot doorslaande aanval.

De andere partijen gingen allemaal door tot in het geen-tijd-meer om-te-blijven-noteren stadium. Olav weigerde remise in iets betere stand, won inderdaad een pion, maar werd geconfronteerd met een doorlopende vrijpion. Die kostte een stuk, en waarschijnlijk was het eindspel van drie pionnen tegen loper plus twee pionnen verloren. Maar zwart wist in tijdnood niet goed hoe het verder moest en dat gaf Olav de kans de vijandelijke pionnen af te ruilen en het halve punt te redden.

Marcel speelde een heel sterke partij aan het eerste bord. De zwarte koningstelling oogde gammel en Marcel kwam met een vrijpion door het centrum. Het leek allemaal winnend maar zwart verdedigde zich taai. Ik dacht zeker driemaal dat ik hem had en elke keer verzon hij weer iets aldus Marcel. Het duurde tot de laatste minuut voor hij zwart toch eindelijk op de knieëen kreeg.

Dat zorgde alweer voor een gelijke stand, want kort ervoor had Henri moeten opgeven. Laat in het middenspel had hij een pion kunnen pakken, want op de witte truc had zwart weer een tegentruc. Henri vertrouwde het niet, kwam in het defensief en moest toezien hoe een witte vrijpion door dreigde te lopen. Dat kostte een stuk waarna het eindspel reddeloos bleek.

En met die remise won Z1 dus met 4½-3½. Z1 staat nu alleen op kop, want concurrent Fischer Z verloor in deze ronde. In de laatste ronde speelt Z1 precies tegen Fischer Z. Bij winst is Z1 zeker kampioen, bij een gelijkspel misschien ook nog wel.

Duidelijke nederlaag Zukertort tegen Groninger Combinatie (door Piet Peelen)

Het einde van de winter is in zicht en ik reed in een zonnetje naar het HWC. De aula werd gevuld door vier thuisteams met schaakouders die de jeugd vergezelden. Na het welkomstwoord van Jelmer was er een minuut stilte ter nagedachtenis aan Casper Blaauw, topspeler van bezoekers Fischer Z. Hij was een van de sterkste jeugdspelers van Amsterdam en speelde altijd bliksemsnel. Winnaar van ons Paassnelschaaktoernooi in 1986 en 2009. Ik heb vele partijen tegen hem gespeeld en mijn gedachten gingen terug naar die heerlijke jeugdjaren. Een teamgenoot die er opeens niet meer is heb ik nog niet meegemaakt, maar het lijkt me moeilijk dan nog een partij te schaken.

Fitzgerald zette de partij origineel op en bereikte een gelijke stelling. Afruil van een pion en een loper tegen een paard gaf zijn tegenstander de beste papieren. De grootmeester benutte zijn verder opgerukte pionnen door er met zijn stukken handig omheen te manoeuvreren. Uiteindelijk schreden ze voorwaarts en moest Fitzgerald zich gewonnen geven.

Conor mocht het opnemen tegen een voormalig Europees kampioen en deed dat aanvankelijk prima. In het middenspel had hij door een kwaliteitsoffer een klein voordeeltje kunnen krijgen. In de fase die volgde deed hij het net iets minder handig dan zijn illustere opponent, die hem met een sterke paardzet verraste. Conor vond de juiste verdediging niet en kon enkele zetten later opgeven.

Martijn speelde een spannende partij die heel lang gelijk op ging. Met weinig tijd op de klok maakte zijn tegenstander een flinke fout. Martijn zag zijn kans maar de winstweg was lang en niet eenvoudig. Helaas koos hij voor een andere aantrekkelijke mogelijkheid en nu stuitte hij op een sterke verdediging. Daarna stond het weer gelijk maar daarna zag hij de partij langzaam de verkeerde kant op gaan en teleurgesteld gaf Martijn de pijp aan Maarten.

Piet sloot het centrum en koos daarna niet voor het gebruikelijke h6 en f5 plan op de koningsvleugel. Dat gaf zijn tegenstander de vrije hand, maar die speelde niet doortastend verder. Na dameruil had verdere ruil kans op een vesting gegeven. De poging tot tegenspel werd fraai weerlegd waarna de partij verloren was.

Robert koos voor een pionoffer dat toppers voor problemen stelde. Helaas leek zijn tegenstander daar uitstekend van op de hoogte en hij verdedigde zich goed. Dus resteerde een pion minder maar vanwege de ongelijke lopers leek remise onvermijdelijk. Na veel afruilen hoefde Robert slechts zijn loper voor de laatste pion te geven. Dat kon eerst op veel manieren, toen nog op één en uiteindelijk helemaal niet meer, zodat Robert onverwacht ook nog verloor.

Dat de Groningers een sterker team hebben wisten we, maar de 3-7 nederlaag leek ietwat fors. We staan nu op de gedeelde 8e tot 10e plaats samen met HWP Sas van Gent en De Stukkenjagers. De komende wedstrijd in Sas van Gent spelen we voor handhaving in de meesterklasse.

A2 vindt vorm tegen Fischer Z

A2 speelt wisselvallig dit seizoen. Veel spelers kunnen niet de grote vorm vinden die nodig is voor de tweede klasse. Maar in ronde zeven vond een aantal mensen dan toch eindelijk het gewenste niveau. Wellicht te laat voor lijfsbehoud, maar deze zege op het sterke Fischer Z mocht er zijn.

De wedstrijd begon met een moment van gepaste stilte. Een kleine twee weken geleden was onverwacht Casper Blaauw overleden. Een sterke schaker, tweemaal ooit winnaar van het Open Amstelveens Snelschaak, en lid van het bezoekende team van Fischer Z. Misschien dat dit alles toch invloed heeft gehad op het spel van de bezoekers, die hier en daar een wat matte indruk maakten.

Maar het was toch ook zeker de sterke prestatie van de Amstelveense kopborden die het wedstrijdbeeld bepaalden. Laurens is al het hele seizoen uitstekend op dreef. Ditmaal bezette hij daarom het kopbord. Hij kreeg daar van doen met een sterke en ervaren tegenstander. Laurens was niet onder de indruk en het werd een duel met veel tactiek. Toen wit even niet oplette ging er een pion van af en Laurens schoof het eindspel prima naar winst.

Maar ook op de borden ernaast liep het prima. PP speelde, naar eigen zeggen, voor het eerst sinds lange tijd weer eens een echt goede partij. Jeroen zag zijn tegenstander veel tijd verbruiken, bleef rustig, won een pion en daarna de partij. En bij Jelmer speelde zwart de opening zo dat de stelling in feite overging naar het Frans. Wat zwart niet wist is dat Jelmer met zwart zelf vaak Frans speelt. Jelmer was dus op bekend terrein, speelde de witte zetten waaraan hij met zwart de meeste hekel heeft, drukte zwart naar achteren en scoorde een zeer verdiend punt.

Vier punten aan de hoogste vier borden, een ongekende luxe. Dat het aan de lagere borden wat minder ging mocht de pret nauwelijks drukken. Jan Helsloot speelde met zwart tegen een Morra-gambiet. Hij koos voor een wat defensieve opzet, maar toen hij vergat tijdig te rokeren vielen er teveel gaten in zijn vesting om houdbaar te zijn. Hanneke was bereid gevonden om op het laatste moment in te vallen (bedankt Hanneke!). Een mooie uitdaging vond ze zelf, al bleek de tegenstander toch te sterk.

Maar Esther haalde wel een half punt binnen. Achyuth moest zijn dame geven voor toren en stuk maar wist dat te houden en scoorde zo ook nog een halfje.

Alles bijeen dus een keurige 5-3 overwinning. En dus nog steede een minimale kans voor A2 op handhaving. De concurrentie werkte deze ronde mee: van de onderste vijf teams was Amstelveen de enige die niet verloor. Maar nummer zeven, De Wijker Toren, speelt in de achtste ronde tegen het verzwakte AAS, en zal daar waarschijnlijk de benodigde punten halen om definitief boven de streep te blijven.

A3 houdt tweede plaats goed vast (door Michiel Harmsen)

Na een onfortuinlijk verlies in de eerste ronde tegen de huidige koploper, Moira Domtoren 2, zit A3 te wachten op een misstap van deze koploper. Zo'n misstap is natuurlijk alleen relevant als je zelf wint. Dat lukte A3 in deze voorlaatste ronde zonder grote problemen.

Een 5½-2½ zege dus, die prima druk houdt op Moira Domtoren 2. Maar waarschijnlijk doet dat er niet meer toe, want Moira Domtoren 2 won deze ronde ook en in de laatste ronde spelen ze tegen de afgetekende nummer laatst. Dat zullen ze dus wel winnen.

A4 speelt gelijk tegen DD 4 (door Danny Kool)

In ronde 6 speelden we tegen een van de oudste schaakclubs van Nederland (1852), dat de prachtige naam Het Koninklijk 's-Gravenhaags Schaakgenootschap Discendo Discimus draagt, doorgaans afgekort tot DD. Dit team is ook een gemengd senioren/jeugd team en staat met Philidor Leiden aan kop, met slechts een half bordpuntje verschil.

Onze sterkste spelers waren niet beschikbaar (Olivier Marincic) of vielen in in andere teams (Hanneke Elgersma in A2 en Shrey Shah in A3). Maar deze keer waren Kavin Shah en Abishek Pillai wel beschikbaar!

Op het vierde bord speelde Victor Ivanov met wit een variant van het Schots. Er ontstond een open en zeer scherpe stelling waar beide spelers allerlei tactische dreigingen hadden. Het viel net verkeerd waardoor voor Victor een toren verloren ging en daarmee de partij.

Op het achtste bord was het ook heel spannend. Neev Patil en zijn tegenstander speelden een variant van het Weens. Hier bleef het in evenwicht. Laat in het middenspel leek Neev beter te staan en hij had met een listige tussenzet een stuk kunnen winnen. Neev koos voor een directere pionwinst maar daardoor kwam zijn tegenstander terug in de partij, en won zelfs nog. Jammer voor Neev, die lang op weg leek naar een mooie zege.

2-0 achter, tijd om wat terug te gaan doen. Abishek Pillai koos met wit de scherpe Panov-variant om de Caro-Kann te bestrijden. Abishek speelde dit jaar niet heel veel, maar beschikt over genoeg techniek en talent. Hij liet zijn tegenstander alle hoeken van het bord zien en scoorde de aansluitingstreffer.

Dolev Shniper had zwart en ook hier kwam een Caro-Kann op het bord. In het middenspel overspeelde Dolev zijn tegenstander die een veel hogere rating had, en zo was de stand inmiddels 2-2.

Bij Shanay Shah kwam een Slavisch Damegambiet op het bord. Het werd een langzaam en positioneel gevecht waarbij wit net de betere velden kon bezetten. Ik heb gemist waar het evenwicht verstoord werd, maar DD won en kwam zo 3-2 voor.

Op het tweede bord speelde Reyansh Kakrana. Hij heeft een goed seizoen en maakt grote stappen vooruit. Vandaag speelde hij tegen een jeugdspeler van DD met een fors hogere rating. De Sämisch-variant van het Nimzo-Indisch leidde tot een interessante partij die waarschijnlijk terecht remise werd.

Kavin Shah speelde met zwart Dame-Indisch. Ook hier ontstond een spannende stelling met vastgelopen pionnenketens. Kavin stond ietsje beter, maar een doorbraak forceren ging niet zonder grote risico's. Na een blik van Kavin op mijn bord accepteerde Kavin daarom het remise-aanbod, en dat was een goede beslissing.

Zoals vaker was ikzelf als laatste nog aan het spelen. Sinds lange tijd kreeg ik weer eens e4 als beginzet en zo kon ik een van mijn geliefde Siciliaanse varianten spelen. Wits lange rokade in deze variant had ik nog niet eerder gezien en gaf mij de kans om sneller tot aanval te komen dan mijn tegenstander op de koningsvleugel. Met een pionoffer werd de witte aanval gestopt, daarna gingen de c-lijn en e-lijn open voor mijn torens en werd het voor wit onhoudbaar. Via een kwaliteitsoffer wist ik wit mat te zetten.

En dat betekende dus de gelijkmaker, waarmee de wedstrijd eindigde in 4-4. Al met al geen slecht resultaat tegen DD.

Op 1 april spelen we de laatste wedstrijd in en tegen Woerden. Tot dan!

Het mirakel van Michiel (door Nico Louter)

Paus Leo XIII schreef eind 19e eeuw een gebed tot of over de aartsengel Michael. Het gaat als volgt:

Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons in de strijd. Wees onze bescherming tegen de boosheid en de listen van de duivel. Wij smeken ootmoedig dat God hem Zijn macht doet gevoelen. En gij, vorst van de hemelse legerscharen, drijf Satan en de andere boze geesten, die tot verderf van de zielen over de wereld rondgaan, door de goddelijke kracht in de hel terug. Amen.

Deze Michaël, ook wel bekend als Michiel, blijkt nog steeds actief, en hoe. Nedergedaald in het SGA-team bezet Michiel het eerste bord, en welke listen Satan ook uitprobeert, zijn geest blijft ongerept en puur, en met de meest zuivere zetten weet hij ronde na ronde punt na punt te halen. Inmiddels heeft hij al 5 uit 5 gescoord, een tpr van plus 2700. We kunnen alleen maar blij zijn met de bescherming van onze eigen aartsengel. En alsof de duivel ermee speelt, het is iedere keer weer in de laatste partij of de partij die de beslissing binnenhaalt. Zijn bibberende en minder vrome teamgenoten verzamelen zich op dat beslissende moment rondom zijn bord, vroom allerlei varianten prevelend, maar wetend dat zij niet zijn puurheid van denken kunnen evenaren.

Hoe deed het overige lekengebroed het in de wedstrijd tegen Caissa 3? Marcel Laarhoven, die tegenwoordig voornamelijk nog potjes in het heidense Kudelstaart speelt, vond het heilige geloof niet meer toen er in een Pirc al snel e5 werd gespeeld door de tegenstander. Na nog wat obligate wederzijdse giften in de collectezak staken beide spelers een kaarsje op en werden de punten gedeeld.

Henk Boot deed meteen de volgende dag boetedoening. Hier zijn bericht: Mijn partij leek saai, maar niet in de analyse na afloop.(NL: daarmee kom je niet in de hemel, Henk!) We kwamen gelijk uit de opening (damegambiet) maar ik koos geen kansrijke opzet. Feitelijk zat ik steeds te zoeken om niet (verder) in het nadeel te komen. de computer gaf meestal -0.50 tot -0.90 aan, niet iets waar je als witspeler enthousiast van wordt. Maar goed, we moesten beiden goed opletten en in echt verlies gevaar ben ik zeker niet geweest. Ik dacht bij de 32e zet een pionnetje te winnen, maar mijn tegenstander had een vergelijkbare mogelijkheid (NL: dat is nog niet het echte geloof, Henk!). Er ontstond een eindspel na zijn 35e zet met remise-aanbod. Gelijk spel, maar met een isolani van mijn kant die hij met Pd5 goed kon blokkeren. Ik zag, ook gezien de indruk van de andere borden, geen redenen om ijzer met handen proberen te breken en accepteerde het aanbod dus. De analyse na afloop was zeker het interessantste deel van de partij en er kwamen meerdere fantastische varianten langs, overigens ook met vaak onduidelijke uitslag. Ik kon dus uiteindelijk wel redelijk vrede (NL: dat is een mooi woord, Henk!) hebben met de uitslag, zeker toen ik later merkte dat er genoeg kwartjes de goede kant op waren gevallen!

Philippe Krylov was een stuk bijbelvaster. Met zwart zet hij direct een stevige aanval op, recht op de duivelse verdediging af. Die wist de eerste aanval nog wel af te slaan, maar toen Philippe vervolgens geen krimp gaf en bleef geloven in de goede afloop van zijn plannen moest de tegenstander berusten. Prima partij!

Bij Harold mist men maar zelden het heilige vuur, zo ook in deze wedstrijd. In een redelijk onschuldig systeempje offerde hij een pionnetje om daarmee diep in de satanische krochten van zijn tegenstander te kunnen binnendringen. Die zag redelijk snel het hopeloze van zijn ongelovige strijd in.

Soms kan je geloof ook doorslaan, waardoor je van het rechte pad afdwaalt. Dat overkwam Henri. Doorgaans een geduldig mens, die houdt van breien, puzzelen, voorzichtig op kerkdeuren slaan, geschuifel in het gangpad, om dan na enige schietgebedjes vlak voor het einde van de dienst zijn puntjes binnen te halen. Maar deze keer dacht Henri dat de kerkdeuren wijd open stonden, de kaarsen al stonden te loeien in het zijschip. Hij vergat een vroom kruis te slaan en struikelde toen over zijn eigen ongeloof. Pijnlijk, maar ook een louterende ervaring.

Olav is eigenlijk onze kleine Petrus, hij is de rots op wie we kunnen bouwen. Devoot neemt hij de bedenksels van Belzebub tot zich, knabbelt er even op en spuugt ze dan weer uit. Remise, op bord 3 voorwaar een prima resultaat.

Zelf ben ik in één avond zo ongeveer door de hele Divina Commedia gegaan, maar zonder Dantes eindresultaat. Ik bewandelde een donker woud, waar de rechte weg niet was te vinden. Onderweg kwam ik langs alle partijen in mijn leven waarin ik geworsteld, gedwaald, gefaald en niet doorgezet had. En alhoewel ik bij fases toch wel hel en vagevuur achter me wist te laten, en lange tijd prachtig in de hemel rondkeek, genietend van alle fraaie stellingen die ik voor me zag groeien en bloeien (+6,0!), en Victoria al heel zachtjes in mijn linkeroor begon te fluisteren dat ik op de goede weg was, zag ik toch kans het heilige zwaard uit mijn handen te laten vallen, waardoor ik diep, diep viel, waarbij ik soms zelfs wanhopig voelde hoe het reinigende vuur mijn voetzolen begon te roosteren, toen ik toch nog, met mijn laatste beetje geloof, geïnspireerd door leidsengel Michiel, een ingewikkeld pad vond naar remise.

Eindstand: 5-3 voor de onzen. Met dank aan Michiel.

Door licht begeleid naar de ingang van het HWC! (door Piet Peelen)

Nee, dit was geen lichtshow zoals tegenwoordig aan een voetbalwedstrijd vooraf gaat, maar het hoorde bij het 'Honderddagenfeest'! Honderddagenfeest? hoorde ik enkele clubgenoten opmerken. Het is een feest om te vieren dat het eindexamen over honderd dagen begint. Ik had aan het einde van m'n middelbare school alleen een eindexamenfeest. Inmiddels wordt er dus veel vaker gefeest, zoals al bleek in een vorig verslag. Dus werden de schakers ver van het feestlawaai ondergebracht.

Paul-Peter nam zijn eerste bye, waardoor Jan en Stan nu nog de enigen zijn die alle ronden speelden! Philippe en Rens speelden in Groningen en Jeroen in Dublin!

In de B-groep speelde Nico zijn eigen vertrouwde opzet en Peter wist daar niet goed raad mee. Via de witte velden wist Nico de winst binnen te halen.

Tegen Henk kwam Lucien in de problemen door een penning en hij verloor een pion. Daarna groeiden de problemen hem boven het hoofd. Volgens Piet speelde Henk sterk en gedegen aanvallend.

Een nieuwe jongeman, Leon Rahimi, bond de strijd aan met Jack. Na een spannende en scherpe opening wist Jack niet de juiste velden te vinden voor zijn stukken. Leon viel goed aan en won eerst een kwaliteit en later de partij. Een indrukwekkend staaltje schaak bij zijn debuut!

Teleurstelling na verlies tegen staartploeg (door Piet Peelen)

Het was niet onze dag, hoewel de 4½ punten die we scoorden verdiend waren. Maar daar bleef het bij want drie van ons kwamen totaal niet in hun spel en ook de resterende kansen werden niet benut. Dus werd het een nipte nederlaag waar we hadden gehoopt op meer. De teleurstelling overheerste.

Hoe de tegenstanders de match ervaren hebben kunt u bij De Stukkenjagers lezen.

Drie teams hebben nu drie punten. We hebben nog drie ronden om ons meesterklasseschap te tonen!

A2 in hoge nood

Vooraf was dit de wedstrijd waarin het absoluut moest gebeuren. Tegenstander VAS 2 had pas een enkel matchpunt gescoord. A2 begon dit jaar veelbelovend met een knappe 4-4 bij Max Euwe, maar een reeks nederlagen zorgden voor een steeds negatievere balans. In ronde 6 moest nu dus echt gewonnen worden.

Maar het zat vooraf niet mee. Marc verhinderd was al jammer. Maar omdat A3 een vrije ronde had kon Michiel soepel invallen. Enkele dagen voor de wedstrijd viel ineens ook Jeroen uit: positieve zelftest. Gelukkig kon jeugdig talent Philippe (ook al uit A3) nog inspringen. A2 dus compleet, maar niet op volle sterkte.

Philippe deed het als invaller trouwens prima. Een plusremise, dat was heel netjes. Er waren meer remises. Jan had meer activiteit, maar de zwartspeler hield de poorten gesloten en toen het voordeel van Jan verdwenen was bleef een remisestand over. Jelmer hield het kopbord boven water: ook remise. Bij PP kwam er een tactische stelling op het bord. Ongelijke lopers zorgden voor wederzijdse aanvalskansen, maar beide spelers bleven waakzaam en toen er veel geruild was zorgden die lopers voor een vredige afloop.

Bij Achyuth liep het allemaal minder soepel. Een pionoffer zorgde voor allerlei kansen, maar de witspeler wilde nergens intrappen en zo bleek de minuspion in het eindspel fataal. Het positieve nieuws kwam van de uitstekend op dreef zijnde Laurens. Na een vlot potje zijnerzijds kwam zwart in grote tijdnood. Laurens zag een kansrijk kwaliteitsoffer en aarzelde niet. Was het offer correct? Misschien niet helemaal, maar zwart moest in een zeer lastige stelling nog tien zetten doen op increment. De vrijwel onvermijdelijke fout kwam inderdaad waarna het meteen uit was.

In de vorige wedstrijd bleek Laurens voor het enige winstpunt gezorgd te hebben, en helaas was het deze keer niet anders. Esther kreeg in het late middenspel een pion aangeboden. Weigeren kon eigenlijk niet, maar hierdoor kwamen haar stukken moeilijk los. Toen wit de pion terugwon ging het snel mis.

Michiel had een zeer tactische partij waar een paar maal aan beide zijden diverse stukken instonden. Beide spelers waren scherp, vermeden diverse valkuilen en zo ontstond er een toreneindspel waar Michiel ook nog een loper had maar zwart vier pionnen extra. Die loper had echter weinig goede velden en Michiel kreeg iets te laat door dat offeren voor een paar pionnen met ontsnapping naar een benauwd maar nog net houdbaar toreneindspel de enige optie was. Een paar zetten later bleek het te laat - het offer leverde slechts een verloren toreneindspel op.

VAS won dus met 5-3, en bezegelde daarmee vrijwel zeker het lot van A2 voor dit seizoen. Omdat de structuur van de competitie wordt aangepast (slechts drie in plaats van vier tweede klasses volgend seizoen) degraderen er dit jaar geen twee maar drie teams. Nummer 7 in onze poule heeft al zes matchpunten - dat betekent dat A2 minimaal 5 uit 6 moet scoren in de laatste drie ronden (en dan nog hopen dat nummer zeven driemaal verliest). Het lijkt onwaarschijnlijk. Voor VAS zijn de vooruitzichten overigens nauwelijks beter. Wel drie matchpunten nu, maar heel weinig bordpunten. Daar zal men vier matchpunten nodig hebben. En ook het sterk verzwakte AAS (alleen van VAS gewonnen) lijkt met twee matchpunten weinig hoop op handhaving te mogen koesteren. In deze poule lijken de beslissingen onderin helaas wel zo ongeveer gevallen.

A4 boekt eerste succesje

A4 mocht eindelijk het eerste matchpunt laten noteren. Tegen VAS 7 werd het 4-4, al stelde teamleider Danny na afloop vast dat er duidelijk nog meer ingezeten had. Aan de familie Shah lag dat zeker niet: er waren overwinningen voor zowel Shrey als Shanay. En ook Hanneke scoorde een vol punt. Reyansh en Neev maakten knap remise tegen op papier sterkere tegenstanders. Maar, zoals Danny vaststelde, helaas weten nog niet alle jeugdspelers dat koning plus randpion tegen koning remise is. Een afwikkeling met stukoffer naar dat eindspel leverde dus niet de verhoopte winst op, en mede daardoor vervloog de hoop op de volle buit. Tja, dan nog maar een paar keer een eindspeltraining inplannen.

Allemaal spannende partijen in ronde 9 (door Piet Peelen)

Toen ik binnenkwam op de club zag ik dat Rens bij de jeugd een mooie beker kreeg! Achter het bord kreeg Akshaj dankzij een penning wat voordeel. Er waren veel spannende mogelijkheden en die werden door de topspelers laat op de avond nog in de analysezaal bekeken! De partij bleef ondanks dameruil vol met wederzijdse trucjes zitten en duurde heel lang. In het verre eindspel werd het remise.

Olivier kwam voor het eerst in zijn leven in een Maroczy-bind structuur terecht. "Ik had dus minder ruimte en kwam daardoor passiever te staan. Complimenten aan Jan die het uitstekend speelde en terecht won."

Paul-Peter bouwde zijn stelling uitstekend op en zette veel druk. Sander besloot middels een kwaliteitsoffer het spel te compliceren. Objectief wellicht onvoldoende maar praktisch moeilijk te bestrijden en Sander pakte uiteindelijk de winst.

Nico wist met zwart de lopers van Lucien uitstekend in toom te houden. Pion en partijwinst volgden. Henk speelde tegen Jack, en die hield het lang gelijk. Volgens Henk had hij na de opening zeker geen voordeel. Maar uiteindelijk kreeg Jack veel problemen met zowel stelling als klok en dus kon Henk zijn voordeel vergroten en winnen. Hanneke was helaas oneven.

Allemaal spannende partijen dus en ook na afloop werd er nog gezellig geanalyseerd. Vele mooie ideeën passeerden de revue en er werd lekker gelachen.

De avond van de toreneindspelen

De opkomst was niet erg hoog deze achtste ronde. Sommigen zaten in Wijk aan Zee, anderen moesten op het laatste moment afzeggen wegens ziekte of drukte op het werk.

Degenen die er wel waren kwamen vrijwel allemaal in een toreneindspel terecht. De enige uitzondering was de partij tussen Philippe en Rens. Het werd daar een gelijkstaand eindspel met lichte stukken dat eindigde in remise.

Het topduel was tussen Stan en Onno. Het werd dus een toreneindspel. Stan had een gevaarlijke vrijpion, Onno had er een die nog gevaarlijker bleek. Stan moest alle zeilen bijzetten maar wist het halve punt uit de brand te slepen.

Joel kreeg ook een toreneindspel, maar dat was er eentje met twee verbonden vrijpionnnen extra. Dat was ruim voldoende voor een snel punt.

De overige twee partijen mondden uit in vier-toren-eindspelen. Jeroen had een flinke achterstand in tijd, maar wel een pion extra en een actieve koning, en Laurens wist het dan ook niet te houden.

De langste partij van de avond bereikte al snel ook al weer een eindspel met vier torens. Olivier had druk tegen twee zwakke pionnen, Eric moest zijn torens als in een legpuzzel steeds precies op de goede plekken zetten om alles bijeen te houden. Na meer dan dertig zetten trekken en duwen zonder zichtbaar resultaat had Olivier nog maar één minuut en legde hij zich bij remise neer.

Avondje uit in Amsterdam-West (door Henri Krop en Nico Louter)

Avondje stappen? Nee, veel serieuzer, we waren aan het werk voor ... het Kampioenschap. Maar, toch ook wel leuk, een ontmoeting met veel oude bekenden: Ridens Bolhuis, Paul Helmer, Rob Kotmans, Dirk Goes (maar die kom je bij iedere schaakclub tegen).

Eigenlijk was het gewoon spannend, wat je niet zou zeggen als je afgaat op de uitslag. Ach, dat is maar hoe je het leven ziet, mijn tegenstander bijvoorbeeld vond het spannend, ik dacht, gewoon zetjes doen, het leven is niet zo zwaar. De toeschouwer - en dat zijn we allemaal bij andere partijen - dacht er het zijne van. Geen minder staande partij werd echter verloren en alle beter staande partijen werden gewonnen.

Henri speelde Hollands en zijn tegenstander had een wurgstrategie bedacht, die hem een comfortabele stelling bracht. Overmoedig geworden dacht hij te kunnen offeren, maar hij vergiste zich. Tja, de gezellige omgeving veroorzaakte misschien lichte tintelingen in zijn hersenspinselende brein. Of was het de TGV waarmee Henri door zijn partij heen was gevlogen, alsof de nakende vliegtaks nog even snel ontweken moest worden? Toch was Henri niet het eerste klaar.

Tijd voor een intermezzo, wat gebeurde er bij Henk? We laten zoals gewoonlijk de voorzitter aan het woord: "Ik speelde een mij wel en mijn tegenstander niet erg bekende openingsvariant. Dit leverde al snel 10-15 minuten tijdsvoordeel op. Toch speelde mijn tegenstander het goed en bleef de stelling lang in evenwicht. Toen ik eindelijk e3-e4 kon spelen, leek het alsof hij op de damevleugel stukken wilde gaan ruilen. Dat zou de stelling in evenwicht hebben gehouden, maar toen ik e4-e5 kon doorzetten, werd mijn tegenstander zenuwachtig. Vervolgens dirigeerde ik mijn stukken naar de zwarte koning. Hij dacht met een schijnoffer mijn aanval te keren, maar hij had buiten een tussenschaakje gerekend, waardoor ik een stuk voorbleef. Toen geloofde mijn tegenstander het wel.

Huppelend steken we weer over naar de tweede rij, waar Olav met een snelle en nuttige remise ervoor had gezorgd dat beide partijen van de nul verlost waren. Harold had een partij die zwaar had kunnen worden, als beide partijen iets meer van een stevige pot hadden gehouden. Maar een vriendelijke doch correct remise was uiteraard, gezien de stand op de overige borden op dat moment zeker gerechtvaardigd en nuttig.

Tussen beide heren in speelde Nico, nonchalant, waar zijn tegenstander voortdurend op zijn hoede was voor mogelijkheden en soms ook onmogelijkheden. Op een bepaald moment speelde hij fraai Pd4, en Nico dacht in zijn nonchalance dat dit een pion kostte, hapte toe met Dxe5 en meende dat dit uiteindelijk beslissend zou zijn. Natuurlijk, hij had wits Pc6 gezien en zag gelukkig op tijd dat een afruil mislukte op een gepende toren. Net op tijd tot inkeer gekomen offerde hij zijn dame voor een licht stuk en een toren, en toen ontstond een eindspel dat op het oog iets beter voor wit was, maar Nico bouwde een solide burcht op, waarna wit, zoals op vele andere borden, het wel geloofde. Ook hier dus remise.

Nadat Eric een kansrijke offermogelijkheid had gemist en zodoende een remise had gescoord ging de aandacht uit naar de partij van Marcel, die eigenlijk al vanaf de opening slecht stond. Ook hier moet de tegenstander last gehad hebben van 'tintelende hersenspinsels'. Marcel offerde nog maar een paar pionnen voor open lijnen en tegenkansen, en zowaar: wit moest met drie pluspionnen een zetherhaling accepteren om niet mat te gaan. Tja, dat maakt het verschil tussen een lange rit terug naar Uithoorn en even naar huis rijden.

Michiel offerde in de opening een pion en toen zwart die ten onrechte vast wilde houden kreeg Michiel zeer actief spel. Dat leverde hem een eindspel met een pion meer op. De tegenstander verdedigde sterk en bereikte een remise-toreneindspel. Zwart had echter tijdnood, wilde de remise iets te snel forceren, waarna een tweede pion verloren ging. Zelfs dat eindspel was nog lastig te winnen, maar Michiel wist het punt tenslotte toch binnen te loodsen.

En zo was ook de rit terug naar Weesp een genoeglijke belevenis. 5½-2½.

Knallend begin op eerste clubavond van 2023 (door Piet Peelen)