A1 pakt puntje mee uit Groningen (door Piet Peelen)

Heel Nederland zit in het park of op het terras in de zon. Heel Nederland? Nee, een klein groepje zit binnen en begint aan de schaakcompetitie. Het Jannes van der Wal-denksportcentrum in Groningen is een ouder gebouw, waar zo'n zestig man in een ruimte van drie klaslokalen spelen. De temperatuur is bij aanvang al zesentwintig graden!

Ik kom graag in Groningen. Toen ik student was mocht ik logeren bij mijn goede schaakvriend Michael Riemens tijdens het kersttoernooi. Gesponsord door de Gasunie waren het goede tijden. Vijftien jaar terug sponsorde Kees Eldering met Hotels.nl de club, met als hoogtepunt het landskampioenschap! Het seizoen erop mocht ik meedoen en werden we tweede. Het sterke kader van de club is grotendeels hetzelfde gebleven. Inmiddels is er nieuw schaaktalent met de bekende jongste generatie van de familie Van Foreest.

Geen Jorden of Lucas of Duitse (groot)meesters tegenover ons, maar een zeer jong, geheel Nederlands team. Het werd een boeiende wedstrijd waarin de spanning, de temperatuur en het gebrek aan wedstrijdritme ook voor de nodige fouten zorgde.

Robert was als eerste klaar met een remise. Zijn structuur en activiteit waren mooi en een andere keer zou hij het grootmeesterlijke vredesvoorstel geweigerd hebben.

Stan bereikte niets in de opening tegen Machteld van Foreest. Die opende een torenlijn richting Stans dame, wat voor gevaar zorgde. Toen Stan de juiste verdediging niet wist te vinden speelde ze de partij krachtig naar winst.

Arthur belandde in een keiharde vechtpartij waarin beide spelers er vol tegenaan gingen. Het vergde uiterst veel rekenwerk om de complicaties te doorgronden. Arthur speelde ergens niet het allerbeste en op één moment zag het er eng uit. Daarna wist hij het spel langzaam maar zeker in handen te krijgen en dat resulteerde in stukwinst en een vol punt!

Laurens maakt dit seizoen zijn debuut in de meesterklasse. Als kind van de club droom je daar natuurlijk van! Laurens speelde lekker actief en maakte het zijn opponent knap lastig. Een pionoffer bleek iets te optimistisch, waarna een loper een pion bij zijn koning sloeg. Laurens koos voor een tegenaanval, die werd verhinderd, waarna hij opnieuw een tegenaanval plaatste. Dat had succes, want na een koningszet bracht Laurens zijn dame in de aanval en dat was beslissend! Dameruil had de angel uit zijn spel gehaald en dan was het resultaat omgekeerd geweest. Scoren bij je debuut! Laurens droomt lekker verder.

Lody kreeg de Keres-aanval tegen zich met een pionoffer. Na dameruil dacht menigeen dat hij de iets betere kansen had, maar dat viel tegen. De stelling was gelijk en het bord werd leger en leger. Totdat Lody een vergiftigde pion sloeg en de vijandelijke koning plotseling zijn toren insloot. Een bizarre blunder.

Bij Sander ging na een vroege dameruil de partij lang gelijk op. In het eindspel deed de tegenstander het niet handig en Sander stond op winst. Moest hij met zijn koning naar voren of naar achteren? Hij koos voor het eerste waarna het remise werd. Het andere had gewonnen.

Paul-Peter viel in en beantwoordde de rokade met zijn rokade. Een zeer slechte timing, waardoor hij zwaar onder druk kwam te staan. Pionverlies resulteerde uiteindelijk in partijverlies.

Martijn kreeg een soort variatie op een bekende openingsvariant. Hij veroverde het loperpaar en wist de stelling te openen. Dat ging goed en met een loper kon hij een toren slaan. Het eindspel moest winnen en werd gewonnen door Martijn.

Piet kwam in een gesloten stelling terecht waarin zijn tegenstander met zijn paard een loper sloeg. Vaak een juiste keuze mar ditmaal kreeg Piet een halfopen torenlijn en kon hij het centrum aanvallen. Na een afwikkeling had hij alle troeven in handen. Vreemd genoeg ruilde hij een stel torens waardoor het ietsje moeilijker werd. In het verre eindspel berekende hij een winstweg en offerde een loper. Volkomen onnodig en bovendien was de stelling aan het eind van zijn berekening slechts remise. Een kostbaar verloren halfje.

Sybolt ging vroeg in de aanval, maar stuitte op een uitstekende verdediging. Een geofferde pion zag hij niet meer terug maar zijn tegenstander maakte te snel een vrijpion. Sybolt blokkeerde die met zijn dame en wist na langdurig verdedigen een half punt te noteren.

Daarmee eindigde deze spannende wedstrijd in een gelijkspel. Hebben we een punt gewonnen of verloren? Dat was de vraag na afloop bij een heerlijke Oekraïense maaltijd. We namen afscheid van onze aanvoerder van vorig seizoen, Florian. Hij woont nu in Groningen en we zullen hem moeten missen.

De partijen staan hier.

A2 wint (net) niet

Herinnert u zich de recente wereldkampioenschappen atletiek? Femke Bol zegevierde in de laatste dagen tweemaal. Maar enkele dagen ervoor had ze ook een tragische val vlak voor de finish. Het kwam dus uiteindelijk allemaal goed, en daar zullen we ons dus maar op richten, want A2 overkwam helaas hetzelfde als het Nederlandse estafette-team, met Olivier in de dramatische rol van Femke.

Het begon allemaal nogal matig voor A2. Vakantie en andere beslommeringen zorgden ervoor dat A2 flink verzwakt bij HSG op bezoek ging. Maar de teams leken desalniettemin behoorlijk gelijkwaardig, hetgeen achteraf ook wel bleek uit de rating-gemiddeldes: die lagen slechts één punt uit elkaar.

De kopborden hadden het lastig. Esther kwam in een benarde stelling, waarna zwart met een klein trucje gewoon een vol stuk won. Eric raakte na de opening een pion kwijt. Dat werd dus urenlang keepen, en wit zei achteraf dat hij niet had gedacht dat het allemaal zo moeizaam zou gaan. Maar wit omzeilde wel alle tegenkansen, bleef het solide spelen en dwong na ruim 60 zetten Eric tot opgave.

A2 verwelkomde de afgelopen week Bram ter Schegget terug in de gelederen, en die liet direct van zich spreken. Hoezeer zwart strategisch overspeeld werd moge blijken uit het feit dat een sterk wit paard op c5 in bedwang moest worden gehouden door een kortademige collega op b8. Zwart gaf dan maar een kwaliteit om dat dominante paard weg te krijgen, maar Bram gaf geen tegenkansen meer weg en scoorde A2's eerste punt. Jan deed daar een halfje bij, na een trek-en-duwpartij waar hij kleine kansjes bleek te hebben gehad. Bij Rens ging het echter mis. In een heel tactische stelling bleken zijn stukken overbelast waardoor hij een stuk verloor.

Zo lag het team van A2 na zeven potjes keurig gelijk met de tegenstander, terwijl alleen Olivier nog op de baan stond. Tot vlak voor de finish leek er niets aan de hand en leek Olivier, het stokje stevig in handen, regelrecht op de finish af te stormen. Eerder in de partij had wit een truc bedacht die niet helemaal klopte. Olivier kreeg een loperpaar tegen toren en twee pionnen. Nadat er meer geruild werd en het bord dus leger werd, bleken die lopers steeds machtiger. Qua pionnen had wit f,g,h-pionnen, maar zwart had een onstuitbare a-pion op a2. Olivier kon die pion ook gewoon laten promoveren en zo de toren ophalen en daarmee de kroon op het werk zetten. De beide lopers zouden samen met de koning die drie pionnen heus wel de baas kunnen.

Maar Olivier speelde zowat op increment en vertrouwde dat niet helemaal. Hij probeerde met de loper de toren te blokkeren en zo een 'echte' dame te halen. Dat blokkeren lukte niet goed, en ondertussen begon wit met de pionnen te lopen. Met de finish in zicht struikelde Olivier, het stokje stuiterde weg, en zo verdween niet alleen de winst uit het gezicht, maar bleek zelfs een remise niet meer haalbaar.

Een wat jammerlijke nederlaag, die net zo goed een zege had kunnen zijn. Het is niet anders. Over drie weken beter, denken we dan maar. We doen dan net of de 400 meter horden op het programma staat.

Edwin van Erp 75 jaar! (door Michiel Harmsen en Wouter Simonis)

Laatste ronde bepaalt podium (door Piet Peelen)

Liefst tien deelnemers zaten bij het Limburg open en zodoende wilden slechts vijf man de vrijdag voor Pinksteren spelen. Volgend jaar verrbeteren we de planning. Martijn was oneven en kreeg geen tegenstander maar wel een punt.

Beide partijen waren belangrijk voor het podium. Stan kon gelijk komen met Piet. Hij speelde tegen Jan. Die speelde een originele maar ook riskante zijvariant van de Ben-Oni waarin wit de hele tijd beter stond vanwege de onveilige zwarte koning. Het zoeken naar de beste manier om de aanval te voeren kostte Stan echter wel veel tijd. Mede daardoor schrok hij terug van een beslissend kwaliteitsoffer. Daarna kwam zwart terug in de partij en net toen het voor het eerst in de partij bijna gelijk stond greep Jan mis met f5-f4 om na het schijnoffer Pxf4 meteen op te geven.

Daarmee kwam Stan gelijk met Piet op de eerste plaats. Ze delen het clubkampioenschap.

Sander speelde tegen Jeroen. Kort na de opening verzuimde Jeroen een te ambitieuze openingsopzet van Sander af te straffen, waarna een middenspel ontstond met wederzijdse kansen. Sander ontwikkelde een langzame koningsaanval, die verrassend gevaarlijk bleek na enkele minder nauwkeurige zetten van Jeroen. Jeroen probeerde nog af te wikkelen naar een eindspel met een kwaliteit minder, maar uiteindelijk bleek mat onafwendbaar.

Piet en Stan dus gedeeld winnaar. Robert en Sybolt delen de derde plaats. Onno, Sander, Martijn en Jeroen delen plek vijf tot en met acht.

De voorlaatste ronde van het OKA (door Piet Peelen)

Een mooie meiavond en we waren oneven. Pech voor Akshaj, die geen tegenstander maar wel een punt kreeg. Toen ik binnenkwam hoorde ik al muziek in de aula en na een half uur spelen knalden de decibellen door de lerarenkamer waardoor de stukken bijna over het bord begonnen te dansen. Gelukkig duurde dit maar heel kort en konden we de rest van de avond genieten van de stilte en het nadenken.

Philippe speelde tegen Achyuth, net als een week eerder bij het jeugdkampioenschap van Nederland. Toen won hij een pion en het eindspel. Achyuth kwam met een mysterieuze torenzet a la Nimzowitsch. De pointe was dat hij zijn andere toren mooi kon activeren. Zetherhaling betekende een keurige remise.

Jack speelde de opening prima en al zijn stukken kwamen goed in het spel. Toen Dennis met een paard een loper van hem sloeg had hij natuurlijk gewoon terug kunnen slaan. Jack sloeg echter met zijn paard ook een loper, waarop Dennis vrolijk met zijn paard ook nog een toren sloeg. Die achterstand was uiteraard beslissend.

Laurens had ook zo'n moment van onoplettendheid. Na een prima gespeelde opening ruilde hij strategisch verantwoord de lopers. Maar tactisch klopte het niet en Onno pakte pardoes een centrumpion. Dat voordeel hield hij met secuur spel goed vast en dat resulteerde in een solide overwinning.

Rens speelde een karakteristieke bevrijdingsactie in het centrum waarop Piet een verbetering had ten opzichte van een topgrootmeester. Dat bracht hem kwaliteitswinst en een aanval waar geen kruid tegen gewassen was.

Stan offerde een pion voor een vlotte ontwikkeling en aanvalskansen. Joël speelde het aanvankelijk prima, maar ging iets te vroeg in de aanval. Stan zette zijn toren op een halfopen lijn naar de koning en het lukte Joël niet de juiste verdediging te vinden.

Henri pakte wat ruimte, waarop Henk handig reageerde en licht strategisch voordeel behaalde. Henri is echter een goede verdediger en na een paar onnauwkeurigheden van Henk leek een pluspion onvoldoende. Maar in het verre eindspel ontglipte Henri een fout en kon Henk nog winnen.

Nico zette de partij als altijd enthousiast op, maar Hanneke wist zijn centrumpionnen goed op te vangen. Daarna volgde een lange fase van manoeuvreren die uitmondde in een dubbel toreneindspel. Hanneke had een pion meer, maar Nico wist met een actieve toren en een verdedigende toren zijn stelling goed te verdedigen. De langste partij van de avond eindigde zo in remise.

Arthur de Winter Nederlands Jeugdkampioen! (door Michiel Blom)

Zaterdag 6 mei heeft Arthur de Winter in Almelo het Nederlands Jeugdkampioenschap gewonnen. Van harte gefeliciteerd! Na de titel vorig jaar in de C-leeftijdscategorie (t/m 14 jaar) deed de pas 15-jarige Arthur (uitkomend voor Zukertort Amstelveen) dit jaar met succes een een poging om kampioen te worden in de hoogste en meest prestigieuze leeftijdsklasse (t/m 18 jaar).

Er moest met een score van 5½ uit 7 nog wel een barrage (1½-½) tegen Loek van der Hagen aan te pas komen. Het behalen van het Nederlands Kampioenschap bewijst de ontwikkeling die Arthur het hele jaar al heeft laten zien en past in een indrukwekkende rij topprestaties.

In zijn kielzog deden nog vier jeugdleden van Zukertort mee aan het Nederlands Jeugdkampioenschap. Rens Blom werd 8e bij de B (van 16 deelnemers), Philippe Krylov 7e bij C (30 deelnemers), Achyuth Aravindhan 9e en Akshaj Katpatal 12e. Mooie prestaties dus van de Zukertorters! Zeker als je bedenkt dat Achyuth en Akshaj nog in de D-leeftijdcategorie zitten. Allevier gingen met een mooie plusscore terug naar huis. U vindt hier alle uitslagen, partijen en mooie verslagen van het uitstekend georganiseerde toernooi.

Verder mocht mede-jeugdleider Michiel Blom in Almelo tot zijn verrassing namens Zukertort de verenigingsprijs van de KSNB in ontvangst nemen, live via het Twitch-kanaal van het toernooi. Die verenigingsprijs ontvangen we omdat Zukertort vorig jaar de snelstgroeiende vereniging van het land was! Een erg leuke waardering voor het succes van de vereniging en de inzet van alle vrijwilligers die daaraan hebben bijgedragen. De prijs bestaat uit een oorkonde, een vrij te besteden bedrag van 500 euro en een prachtige, door Anish Giri gesigneerde schaakset. We zijn erg trots op deze mooie prijs!

Een gedetailleerd verslag vindt u verder op schaaksite.

Ook op de KNSB-site is aandacht voor de verenigingsprijs.

En Robert Ris heeft al een video gemaakt waarin hij een prachtige overwinning van Arthur laat zien.

Piet Peelen wint Simoniscup (door Piet Peelen)

De soepele indeling deed nu Henk omdat Eric voor de KNSB een cursus Scheidsrechter 2 gaf. De opkomst op beide avonden hadden we graag hoger gezien. De jaarkalender invullen is niet eenvoudig. Vrijdagavonden met Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn altijd lastig, je zit met de schoolvakanties en nu viel bevrijdingsdag op vrijdag.

De complete eindstand vindt u hier.

Zukertort achtste van Nederland! (door Piet Peelen)

Bij de gezamenlijke slotronde van de meesterklasse in Bunschoten verdedigde Zukertort zijn achtste plaats. Zukertort speelde tegen Zuid Limburg en concurrent De Stukkenjagers tegen Paul Keres. We stonden 2½ bordpunt voor, maar een slechter teamresultaat zou de negende plaats en degradatie betekenen.

Onze wedstrijd leek op een kleine nederlaag uit te draaien, maar De Stukkenjagers stond er slechter voor. In het vierde speeluur viel de beslissing. De Stukkenjagers waren knap teruggekomen in hun wedstrijd. Ze waren dicht bij een gelijkspel toen een van hen in een gewonnen eindspel zich pardoes mat liet zetten. Zukertort maakte nog wel de gelijkmaker en behield de achtste plaats!

Arthur kreeg vlak na de opening remise aangeboden. Hij dacht er een half uur over na en besloot het aan te nemen. Begrijpelijk omdat hij daarmee een meesterresultaat behaalde!

Robert kreeg met zwart geen winstkansen. Ietwat teleurgesteld berustte hij in remise.

Sander had de hele partij licht voordeel dankzij zijn loperpaar. In het eindspel veroverde hij een gepend paard en won. Thuis ontdekte hij dat de computer een redding vond die beide spelers ook in de analyse niet gezien hadden. Zeer verrassend!

Onze topscorer Sybolt trof hun evenknie en na de opening vervlakte de stelling. Vele zetten volgden en pas toen het bord helemaal leeg was werd tot remise besloten. Daarmee scoorde Sybolt een half punt meer dan nodig was voor zijn tweede meesterresultaat! Hij verloor slechts één partij in de gehele competitie, nota bene vanuit totaal gewonnen stelling. Een prachtig seizoen voor Sybolt!

Fitzgerald trof hun grootmeester en die toonde zijn klasse. Na de opening gaf hij terrein prijs middels een pionruil. Hij wist zich nog lang goed te verdedigen, maar uiteindelijk staakte Fitz de hopeloze strijd.

Piet speelde onnauwkeurig in de opening en kwam slechter te staan. Zijn tegenstander ruilde een pion om tegenspel te voorkomen. Vervolgens sloeg die een pion en keek verbluft op toen Piet met een paardzet de kwaliteit won. Daarna waren de goede ideeën er wel, maar lukte het niet om de puzzelstukjes op de juiste plaats te krijgen en werd het remise.

Lody begon voortvarend en veroverde een pion. Hij onderschatte echter het tegenspel waardoor zijn tegenstander kon afruilen. De pluspion was er nog steeds, maar de ongelijke lopers zijn berucht om hun grote remisekansen. Lody speelde het uitstekend en zijn koning wandelde de vijandelijke stelling binnen en dwong de winst af.

Stan zette de partij solide op en na de opening resteerde een symmetrische pionnenstructuur. Vrijwel alle resterende stukken werden geruild. In een eindspel van paard tegen loper had pionnenruil de stelling in evenwicht gehouden. Maar Stan schoof de stelling dicht ten faveure van het paard en dat liep verkeerd af.

Dat was de gelijkmaker waarmee we ons vierde gelijkspel behaalden. Tezamen met een overwinning en 41 bordpunten goed voor een achtste plaats. Volgend seizoen mogen we weer ons meesterklasseschap tonen!

Frans Peeters maakte diverse foto's, waaronder ook die van diverse Zukertorters.
U vindt dit album hier

A2 vermijdt laatste plaats via winst

De laatste wedstrijd van A2 was niet belangrijk meer. Zowel tegenstander AAS als A2 waren al gedegradeerd. Omdat A3 en A4 al klaar waren en A1 centraal speelde was A2 het enige team dat thuisspeelde. Dat gebeurde in een kbus lokaaltje, en het werd nog knusser toen bleek dat AAS slechts zes man kon opstellen. Laurens en PP hoefden dus niet in actie te komen. De wedstrijd werd daarmee van hetlaatste restje spanning beroofd

De beide jonge invallers, Philippe Krylov en Rens Blom, speelden keurig remise. Ook bij Esther en Jan werd het remise. Eric gaf helaas kort na de opening een stuk weg, maar Jeroen bracht de zege binnen in een chaotische partij, waarbij wit al snel Lxf7+ kon doen, maar zwart toch beter stond, een dame won en uiteindelijk het eindspel combinatoir besliste.

A2 won dus met 5-3, waarmee het zowaar nog achtste werd. Normaal reden tot vreugde, maar niet dit jaar, want de nummers acht degraderen dit jaar ook uit de tweede klasse.

Vorig jaar waren een paar spelers prima op dreef, en dat trok A2 erdoor. Met name Michiel en Marc schitterden. Maar Michiel speelde dit seizoen in A3 en Marc was uit vorm. Dit jaar was alleen Laurens echt sterk. In de loop van het seizoen speelde hij steeds hoger, tot aan bord 1 toe. Zijn score van 5 uit 8 (TPR 2273) mag zeker gezien worden. Jelmer scoorde 4½ uit 8, Jeroen 3½ uit 7 (plus een remise in A1), PP 3 uit 8. De topborden deden het dus niet zo slecht, maar aan de lagere borden kon A2 nauwelijks een vuist maken. Met 5 punten uit 9 matches is de degradatie niet onterecht te noemen. Volgend jaar beter dan maar.

Zi kampioen ondanks verlies

In de dagen voorafgaand aan deze wedstrijd werd bekend dat concurrent Oosten/Toren verloren had. Dat betekende dat Z1 kampioen was, ongeacht de uitslag van deze wedstrijd. Het zorgde voor een wat matte sfeer in deze laatste ronde van het seizoen.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat zowel Olav als Harold in een uurtje remise speelden. Ook remise wrd het bij Henri (waar beide spelers slechte lopers hadden), Marcel (compleet dichtgeschoven stelling) en Eric (moeizaam toreneindspel waar wit niet tot het uiterste ging).

Topscorer Michiel verloor echter, en dat overkwam ook Henk, die in een Wolga-gambiet een zwarte vloedgolf te verwerken kreeg op de damevleugel. Hoe dat wel gespeeld moest worden liet Philippe zien. Al aan het begin van de avond meldde hij dat hij wilde winnen, en hij maakte dat volledig waar door alle zwarte initiatieven te smoren en als enige het volle punt te scoren.

Z1 dus kampioen en dat betekent dat volgend seizoen in de zware Hoofdklasse gespeeld zal worden. Het team zal wat versterkt moeten worden om mee te kunnen draaien, maar wellicht dat een paar spelers uit A1 of de top van A2 wel interesse hebben in een paar spannende door-de-weekse potjes. We gaan het wel zien.

Piet houdt koppositie vast

Akshaj was ziek en Laurens wil de partij later inhalen. De nodige byes vanwege feest, etentjes of andere (schaak)activiteiten.

Bas is een zeer sterke speler en dat liet hij zien. Lucien bracht zijn lichte stukken in het spel maar rokeerde niet. Bas won een pion en wist even later een loper midden op het bord te veroveren! De afwikkeling was niet moeilijk.

Een klassieke partijopbouw bij Hanneke en Dennis, die lekker vlot speelde. Na een opmars in het centrum van Dennis kwam er een aftrekaanval waarmee Hanneke een vol stuk won! Na dameruil won ze het eindspel.

Nico tegen Henri was van begin tot eind een zeer spannende ontmoeting. Aanvankelijk was het centrum gesloten, maar beide spelers probeerden dat aan alle kanten te openen. De strijd ontbrandde en Henri kwam met een pionopstoot. Nico had tot dat moment zeer snel gespeeld en nam nu uitgebreid de tijd voor zijn antwoord. Henri joeg meer stukken naar de koning van Nico en dat resulteerde in eeuwig schaak.

Bij een gesloten centrumstructuur wist Jack een slecht paard te ruilen op de damevleugel. Henk was actief op de koningsvleugel en veroverde daar een stuk. Die voorsprong voerde hij met vaste hand naar de zege.

Koploper Piet had met de jarige Robert Ris van doen. Piet zette de partij solide op. Een kansje om het spel te openen pakte hij niet. Robert trok de stelling gelijk en een zetherhaling bracht remise.

Jan en Philippe zochten snel ongebaande paden op en dat gaf een interessante stelling. Volgens Philippe kwam een paard van Jan niet in het spel. Daardoor kon hij de winst naar zich toetrekken! Een knappe zege.

Sybolt leek na de opening mooi te staan, maar wellicht was dat schijn. Paul-Peter verdedigde zich goed en pakte later dapper met een paard een pion. Dat paard bleek niet te vangen en Sybolt bood remise aan toen hij geen winstkans meer zag. Paul-Peter was tevreden met zijn spel en het halve punt.

Martijn pakte een pion, maar kon niet meer rokeren en dat bracht een spannend gevecht. Sander probeerde het initiatief te grijpen, maar Martijn gaf prima partij. Volgens beide krijgers had Sander eeuwig schaak moeten pakken. In de uitvluggerfase probeerde hij nog iets, wat objectief niet klopte maar wel succes had.

Arthur de Winter wint schoonheidsprijs

Arthur de Winter heeft de New-In-Chess schoonheidsprijs gewonnen. In het juryrapport lezen we onder meer: De jury was zeer onder de indruk van deze partij, waarin De Winter agressief spel afwisselde met sterke profylactische zetten

U vindt het complete jury-rapport hier.

Zukertort wint! (door Piet Peelen)

Florian trof een jonge Belgische meester, die een pion offerde voor het initiatief. Een pionopmars in het centrum leidde tot een troosteloze stelling en een duidelijke nederlaag. De computer toonde thuis nog een verdediging die beide spelers verrast zal hebben.

Piet's tegenstander gaf drie uur lang geen krimp, totdat hij opeens een paard naar voren liet komen en zijn loper terugtrok. Piet viel het zwarte paard aan en als dat week kon zijn dame binnenkomen. De tegenaanval had hij rustig kunnen opvangen, maar hij miste die kans. Nog altijd moest zijn opponent opletten en dat deed hij lang goed. Eén zet voor de tijdcontrole activeerde hij zijn loper en nu sloeg de balans door in Piets voordeel.

Met deze zege is Zukertort Amstelveen gestegen naar een gedeelde zevende tot negende plaats met De Stukkenjagers en Zuid-Limburg. HWP Sas van Gent staat nu tiende. Zuid-Limburg heeft echter nog een uitgestelde wedstrijd om in te halen.

In de gezamenlijke slotronde in Bunschoten speelt Zukertort tegen Zuid-Limburg en De Stukkenjagers tegen Paul Keres. Daar wordt beslist welke twee teams degraderen.

Hieronder alle partijen, en apart alle fragmenten uit het verslag.

SOPSWEPS'29 veel te sterk voor A2

A2 stond voor een zware taak: het moest de koploper verslaan om kans te blijven houden op handhaving. Dat heeft er echter geen moment ingezeten. SOPSWEPS'29 won ruim, en blijft favoriet voor het kampioenschap.

De middag begon niet slecht. Jan speelde een korte en correcte remise. Op veel borden stond het gelijk, alleen Eric kwam na een fikse fout vrijwel verloren uit de opening.

Naarmate de partijen vorderden bleek toch wel dat de opponenten gewoon sterker waren. Esther kwam al vroeg in tijdnood (zes minuten tegen 45) en de aanval van zwart bleek al snel te sterk. Bij PP kwamen de witte stukken zowel links als rechts binnen vallen - dat was niet meer droog te houden. Bij Jeroen twee lange rokades, waarna de koningsvleugel het terrein werd van felle strijd. De zwartspeler won een pion en bleek zijn troepen beter in het gelid te hebben. Met die drie nederlagen was de match al wel voortijdig beslist.

Ondertussen kreeg Jelmer problemen in een gedrongen stand, die uitmondde in een angstig dubbel-toreneindspel. Laurens stond een poosje iets beter tegen een IM, maar de titelhouder stelde al snel orde op zaken en ook hij kreeg een beter toreneindspel. Ondertussen wist Eric moeizaam overeind te blijven, al miste wit onderweg wel een paar kansen op meer. Alleen Achyuth stond wat beter, hij had zelfs een pluspion.

De wedstrijd kabbelde daarna naar het einde. Het extra pionnetje van Achyuth leverde niet meer op dan remise. Eric vond een handvol enige zetten, en toen de tegenstander op het beslissende moment niet afwikkelde naar een pionneneindspel (dat dertig zetten later op één tempo gewonnen bleek) rolde er ook daar nog remise uit. Ook Jelmer wist zijn schip nog drijvende te houden en een halfje toe te voegen aan het totaal. Bij Laurens bleek de stand toch echt onhoudbaar.

Daarmee won SOPSWEPS dus met 6-2. A2 degradeert, wat met 3 punten uit 8 niet verwonderlijk is. In de laatste ronde speelt A2 nog tegen het eveneens al gedegradeerde AAS - een wedstrijd om des keizers baard dus.

A3 verliest nipt in laatste ronde (door Michiel Harmsen)

De kans dat koploper Moira Domtoren in de laatste ronde nog zou struikelen leek vooraf minimaal. En het bleek achteraf ook inderdaad niet te gebeuren. Moira Domtoren werd dus kampioen. A3 speelde zijn laatste wedstrijd, tegen Espion, dus om de 2e plaats. Espion is een solide team, misschien wel beter dan Moira Domtoren. Maar net als wij hadden ze daar ook van verloren.

Invallers Erast Gibadullin en Dennis Metekohy vervingen John en Philippe. Erast is een nieuw lid bij de senioren en Dennis een oude bekende van de senioren. De match werd een mooie, evenwichtige en spannende strijd waarbij beide partijen tegen beter weten in toch hoopten op een wonderlijk verlies van Moira Domtoren.

Rens speelde een scherpe partij en won uiteindelijk met een prachtige mataanval. Zijn tegenstander, Pieter Pelleboer, een oude bekende met een Zukertort-verleden in de jaren '70 en '80, had met een schijnoffer van de dame de angel uit de aanval kunnen halen en zwarts pionnenstructuur kunnen versplinteren. Gelukkig zag hij dat niet.

Pieter kwam in een positioneel overwegend eindspel terecht na het middenspel met een sterk paard tegen een slechte loper. Het was wel moeilijk vorderingen te maken, en toen Pieter tegenspel toeliet ontstond er een slecht toreneindspel met minuspion. Pieter rechtte z'n rug en verdedigde taai en sleepte alsnog een remise uit het vuur. Vermoedelijk was het objectief wel verloren. Maar ja, toreneindspelen zijn moeilijk.

Aashray speelde een sterk middenspel en won een kwaliteit, maar zijn tegenstander kreeg allengs meer en meer compensatie. Het eindspel van L + 4 pionnen tegen T + 2 pionnen was mogelijk verloren, maar aalglad wist Aashray er toch nog een remise uit te slepen.

Akshaj verloor vroeg in de partij een pion. Hij had lang actief tegenspel en beheerste de open e-lijn. Na dameruil viel zijn toren binnen via de e-lijn. Maar zijn tegenstander had een vrije a-pion ondersteund door de toren. Toen Akshaj's actieve toren terug moest om die af te stoppen was het resterende eindspel verloren.

Erast speelde een interessante partij tegen oud-Zukertorter Roger Mehra. Hij had lang actief tegenspel in een Budapester gambiet. Maar Roger hield de boel netjes onder controle, waarna een pionnenmeerderheid op de damevleugel won. Ondanks het verlies was dit een verdienstelijk debuut op bord 2 van Erast.

Dennis speelde op bord 1! Daar hield hij lang een gelijke stelling, ondanks wat druk op een achtergebleven pion op b3. Maar een kleine combinatie werd hem noodlottig.

Wim over zijn eigen partij: Een petit combination met pionoffer van mij leek op het eerste gezicht goed, en computer-analyse leert dat ik er inderdaad nog met voordeel uit zou komen. In de praktijk durfde hij niet te nemen. Er kwam een toreneindspel met a- en h-pion tegen h-pion op het bord. Zo'n eindspel waarvan je denkt: goede remisekansen voor zwart, maar ook veel doorspeelkansen voor wit. En doorspelen deed ik, en zwart kon geen remiseweg vinden. Achteraf zei de database ook dat het gewonnen was, en dat ik het nooit fout heb gedaan. Dat geeft de burger weer een beetje moed. Niet alle toreneindspelen zijn dus remise, maar ze zijn wel moeilijk.

Met dit nipte 3½ - 4½ verlies zijn we derde geworden. Volgend seizoen moeten we nog maar een gooi naar promotie doen. Dat zit er zeker in, omdat veel jeugdspelers nog steeds groeiend zijn en de oudjes, en zeker Wim, nog prima scoren.

A4 speelt gelijk, maar zonder remises

Het was alweer de laatste wedstrijd voor A4. Aan het totaal van twee punten via twee gelijke spelen werd nog een matchpunt toegevoegd door een knappe 4-4. Het uitslagenformulier van deze wedstrijd bood na afloop een curieuze aanblik: alle witspelers hadden namelijk gewonnen!

A4 heeft dit jaar aan diverse jonge spelers de gelegenheid gegeven een 'echte' partij te spelen. Het ging vooral om het opdoen van leuke ervaringen. Er werden vier wedstrijden verloren, maar ook werd er driemaal heel verdienstelijk gelijk gespeeld. Dank vooral aan teamleider Danny Kool, die de organisatie rond het team het gehele seizoen in goede banen heeft geleid. Tot volgend jaar.

Veel spannende partijen in elfde ronde OKA (door Piet Peelen)

Onno was ziek dus voor hem en voor Jeroen een noteren we een niet vrijwillige remise. Verder de nodige byes vanwege voorjaarsvakanties en toernooien.

Dennis ontwikkelde klassiek waartegen Lucien in de stijl van Philidor eerst zijn pion naar f5 speelde alvorens zijn paard erachter te zetten. Met nog een pionopmars zette Lucien de aanval op de gerokeerde koning in. Hiertegen opende Dennis de aanval in het centrum tegen de zwarte koning. Die besliste het pleit en Lucien complimenteerde Dennis om zijn sterke spel.

De jeugdige Kyril kwam nieuw binnenlopen en nam het op tegen Nico. Kyril schaakt nog maar pas en heeft zich alles zelf aangeleerd. Tegen de routine van Nico kon hij nog niet opboksen, maar dat zou binnenkort best kunnen veranderen.

Jack speelde een manoeuvreerpartij waarin lange tijd slechts twee pionnen geruild waren. Materieel gezien stond het gelijk, maar Henri had zijn stukken iets actiever weten neer te zetten. Daarmee wist Henri te winnen terwijl uw verslaggever aan zijn bord gekluisterd was.

Henk had na de opening het loperpaar en viel aan op de damevleugel. Ik dacht dat Hanneke daar een pion kon geven om er met haar paard een terug te winnen in het centrum. Een loper van Henk was namelijk nog niet ontwikkeld. Hanneke koos voor een verdediging op de witte velden. Henk kon met zijn zware stukken gaan drukken op de damevleugel. Hij won twee pionnen en in het eindspel was dat beslissend.

Z1 op koers voor kampioenschap

Als Z1 de kansen op het kampioenschap levend wilde houden dan moest er gewonnen worden tegen Oosten/Toren. De gastheren hadden alles nog gewonnen, maar Z1 zat ze op de hielen met slechts een enkel afgegeven matchpuntje. Het ging er dus om spannen daar in Diemen, en dat bleek ook wel tijdens de wedstrijd. Pas in de laatste seconden werden de matchpunten verdeeld.

De wedstrijd kende een flitsende start, maar voor Z1 dan wel in negatieve zin. Henk Boot werd geconfronteerd met 1. b4?!. Tja, wat doe je daarmee? Zo'n witspeler kent alle rare varianten op zijn duimpje, dus een gezonde maar niet te fanatieke aanpak is wellicht aan te raden. Henk nam daarentegen de handschoen op. Na 1... e5 2.Lb2 Lxb4 3. f4 was hij al out of book. Dat weerhield hem niet om de scherpste route kiezen. Na 3... exf4?! 4. Lxg7 Dh4+ 5. g3 fxg3 6. Lg2 gxh2+ 7. Kf1 moest de partij even onderbroken worden, want Henk had een tweede dame nodig, die in het speellokaal zo gauw niet te vinden bleek. Promotie op zet zeven zie je ook niet elke dag. De tweede dame kwam tenslotte op het bord en verdween twee seconden later alweer. 7... hxg1D+ 8.Kxg1 Dg5 9. Lxh8 b6? 10. Txh7 Dg6?? 11. Tg7 en zwart kon opgeven.

Achyuth leek op weg naar de gelijkmaker. Veel compensatie voor een pionoffer. Toen Achyuth de pion terugpakte hielden de omstanders even de adem in. Zwart kon met een tussenzetje een vol stuk winnen. Hij zag het niet, ruilde achteloos de dames en Achyuth had een pluspion. Maar ook een bar slechte loper, waardoor zijn stukken vrijwel niet loskwamen. Toen er veel was geruild bleek de pluspion nog net genoeg als compensatie voor de slechte loper om remise te maken.

De gelijkmaker kwam er toch. Eric kreeg een Najdorf tegen zich, speelde de rustige variant, en maakte veld d5 tot speerpunt van de strategie. Daar kwam tenslotte een machtig paard terecht, en samen met een open g-lijn zorgde dat voor een vlot doorslaande aanval.

De andere partijen gingen allemaal door tot in het geen-tijd-meer om-te-blijven-noteren stadium. Olav weigerde remise in iets betere stand, won inderdaad een pion, maar werd geconfronteerd met een doorlopende vrijpion. Die kostte een stuk, en waarschijnlijk was het eindspel van drie pionnen tegen loper plus twee pionnen verloren. Maar zwart wist in tijdnood niet goed hoe het verder moest en dat gaf Olav de kans de vijandelijke pionnen af te ruilen en het halve punt te redden.

Marcel speelde een heel sterke partij aan het eerste bord. De zwarte koningstelling oogde gammel en Marcel kwam met een vrijpion door het centrum. Het leek allemaal winnend maar zwart verdedigde zich taai. Ik dacht zeker driemaal dat ik hem had en elke keer verzon hij weer iets aldus Marcel. Het duurde tot de laatste minuut voor hij zwart toch eindelijk op de knieëen kreeg.

Dat zorgde alweer voor een gelijke stand, want kort ervoor had Henri moeten opgeven. Laat in het middenspel had hij een pion kunnen pakken, want op de witte truc had zwart weer een tegentruc. Henri vertrouwde het niet, kwam in het defensief en moest toezien hoe een witte vrijpion door dreigde te lopen. Dat kostte een stuk waarna het eindspel reddeloos bleek.

En met die remise won Z1 dus met 4½-3½. Z1 staat nu alleen op kop, want concurrent Fischer Z verloor in deze ronde. In de laatste ronde speelt Z1 precies tegen Fischer Z. Bij winst is Z1 zeker kampioen, bij een gelijkspel misschien ook nog wel.

Duidelijke nederlaag Zukertort tegen Groninger Combinatie (door Piet Peelen)

Het einde van de winter is in zicht en ik reed in een zonnetje naar het HWC. De aula werd gevuld door vier thuisteams met schaakouders die de jeugd vergezelden. Na het welkomstwoord van Jelmer was er een minuut stilte ter nagedachtenis aan Casper Blaauw, topspeler van bezoekers Fischer Z. Hij was een van de sterkste jeugdspelers van Amsterdam en speelde altijd bliksemsnel. Winnaar van ons Paassnelschaaktoernooi in 1986 en 2009. Ik heb vele partijen tegen hem gespeeld en mijn gedachten gingen terug naar die heerlijke jeugdjaren. Een teamgenoot die er opeens niet meer is heb ik nog niet meegemaakt, maar het lijkt me moeilijk dan nog een partij te schaken.

Fitzgerald zette de partij origineel op en bereikte een gelijke stelling. Afruil van een pion en een loper tegen een paard gaf zijn tegenstander de beste papieren. De grootmeester benutte zijn verder opgerukte pionnen door er met zijn stukken handig omheen te manoeuvreren. Uiteindelijk schreden ze voorwaarts en moest Fitzgerald zich gewonnen geven.

Conor mocht het opnemen tegen een voormalig Europees kampioen en deed dat aanvankelijk prima. In het middenspel had hij door een kwaliteitsoffer een klein voordeeltje kunnen krijgen. In de fase die volgde deed hij het net iets minder handig dan zijn illustere opponent, die hem met een sterke paardzet verraste. Conor vond de juiste verdediging niet en kon enkele zetten later opgeven.

Martijn speelde een spannende partij die heel lang gelijk op ging. Met weinig tijd op de klok maakte zijn tegenstander een flinke fout. Martijn zag zijn kans maar de winstweg was lang en niet eenvoudig. Helaas koos hij voor een andere aantrekkelijke mogelijkheid en nu stuitte hij op een sterke verdediging. Daarna stond het weer gelijk maar daarna zag hij de partij langzaam de verkeerde kant op gaan en teleurgesteld gaf Martijn de pijp aan Maarten.

Piet sloot het centrum en koos daarna niet voor het gebruikelijke h6 en f5 plan op de koningsvleugel. Dat gaf zijn tegenstander de vrije hand, maar die speelde niet doortastend verder. Na dameruil had verdere ruil kans op een vesting gegeven. De poging tot tegenspel werd fraai weerlegd waarna de partij verloren was.

Robert koos voor een pionoffer dat toppers voor problemen stelde. Helaas leek zijn tegenstander daar uitstekend van op de hoogte en hij verdedigde zich goed. Dus resteerde een pion minder maar vanwege de ongelijke lopers leek remise onvermijdelijk. Na veel afruilen hoefde Robert slechts zijn loper voor de laatste pion te geven. Dat kon eerst op veel manieren, toen nog op één en uiteindelijk helemaal niet meer, zodat Robert onverwacht ook nog verloor.

Dat de Groningers een sterker team hebben wisten we, maar de 3-7 nederlaag leek ietwat fors. We staan nu op de gedeelde 8e tot 10e plaats samen met HWP Sas van Gent en De Stukkenjagers. De komende wedstrijd in Sas van Gent spelen we voor handhaving in de meesterklasse.

A2 vindt vorm tegen Fischer Z

A2 speelt wisselvallig dit seizoen. Veel spelers kunnen niet de grote vorm vinden die nodig is voor de tweede klasse. Maar in ronde zeven vond een aantal mensen dan toch eindelijk het gewenste niveau. Wellicht te laat voor lijfsbehoud, maar deze zege op het sterke Fischer Z mocht er zijn.

De wedstrijd begon met een moment van gepaste stilte. Een kleine twee weken geleden was onverwacht Casper Blaauw overleden. Een sterke schaker, tweemaal ooit winnaar van het Open Amstelveens Snelschaak, en lid van het bezoekende team van Fischer Z. Misschien dat dit alles toch invloed heeft gehad op het spel van de bezoekers, die hier en daar een wat matte indruk maakten.

Maar het was toch ook zeker de sterke prestatie van de Amstelveense kopborden die het wedstrijdbeeld bepaalden. Laurens is al het hele seizoen uitstekend op dreef. Ditmaal bezette hij daarom het kopbord. Hij kreeg daar van doen met een sterke en ervaren tegenstander. Laurens was niet onder de indruk en het werd een duel met veel tactiek. Toen wit even niet oplette ging er een pion van af en Laurens schoof het eindspel prima naar winst.

Maar ook op de borden ernaast liep het prima. PP speelde, naar eigen zeggen, voor het eerst sinds lange tijd weer eens een echt goede partij. Jeroen zag zijn tegenstander veel tijd verbruiken, bleef rustig, won een pion en daarna de partij. En bij Jelmer speelde zwart de opening zo dat de stelling in feite overging naar het Frans. Wat zwart niet wist is dat Jelmer met zwart zelf vaak Frans speelt. Jelmer was dus op bekend terrein, speelde de witte zetten waaraan hij met zwart de meeste hekel heeft, drukte zwart naar achteren en scoorde een zeer verdiend punt.

Vier punten aan de hoogste vier borden, een ongekende luxe. Dat het aan de lagere borden wat minder ging mocht de pret nauwelijks drukken. Jan Helsloot speelde met zwart tegen een Morra-gambiet. Hij koos voor een wat defensieve opzet, maar toen hij vergat tijdig te rokeren vielen er teveel gaten in zijn vesting om houdbaar te zijn. Hanneke was bereid gevonden om op het laatste moment in te vallen (bedankt Hanneke!). Een mooie uitdaging vond ze zelf, al bleek de tegenstander toch te sterk.

Maar Esther haalde wel een half punt binnen. Achyuth moest zijn dame geven voor toren en stuk maar wist dat te houden en scoorde zo ook nog een halfje.

Alles bijeen dus een keurige 5-3 overwinning. En dus nog steede een minimale kans voor A2 op handhaving. De concurrentie werkte deze ronde mee: van de onderste vijf teams was Amstelveen de enige die niet verloor. Maar nummer zeven, De Wijker Toren, speelt in de achtste ronde tegen het verzwakte AAS, en zal daar waarschijnlijk de benodigde punten halen om definitief boven de streep te blijven.

A3 houdt tweede plaats goed vast (door Michiel Harmsen)

Na een onfortuinlijk verlies in de eerste ronde tegen de huidige koploper, Moira Domtoren 2, zit A3 te wachten op een misstap van deze koploper. Zo'n misstap is natuurlijk alleen relevant als je zelf wint. Dat lukte A3 in deze voorlaatste ronde zonder grote problemen.

Een 5½-2½ zege dus, die prima druk houdt op Moira Domtoren 2. Maar waarschijnlijk doet dat er niet meer toe, want Moira Domtoren 2 won deze ronde ook en in de laatste ronde spelen ze tegen de afgetekende nummer laatst. Dat zullen ze dus wel winnen.

A4 speelt gelijk tegen DD 4 (door Danny Kool)

In ronde 6 speelden we tegen een van de oudste schaakclubs van Nederland (1852), dat de prachtige naam Het Koninklijk 's-Gravenhaags Schaakgenootschap Discendo Discimus draagt, doorgaans afgekort tot DD. Dit team is ook een gemengd senioren/jeugd team en staat met Philidor Leiden aan kop, met slechts een half bordpuntje verschil.

Onze sterkste spelers waren niet beschikbaar (Olivier Marincic) of vielen in in andere teams (Hanneke Elgersma in A2 en Shrey Shah in A3). Maar deze keer waren Kavin Shah en Abishek Pillai wel beschikbaar!

Op het vierde bord speelde Victor Ivanov met wit een variant van het Schots. Er ontstond een open en zeer scherpe stelling waar beide spelers allerlei tactische dreigingen hadden. Het viel net verkeerd waardoor voor Victor een toren verloren ging en daarmee de partij.

Op het achtste bord was het ook heel spannend. Neev Patil en zijn tegenstander speelden een variant van het Weens. Hier bleef het in evenwicht. Laat in het middenspel leek Neev beter te staan en hij had met een listige tussenzet een stuk kunnen winnen. Neev koos voor een directere pionwinst maar daardoor kwam zijn tegenstander terug in de partij, en won zelfs nog. Jammer voor Neev, die lang op weg leek naar een mooie zege.

2-0 achter, tijd om wat terug te gaan doen. Abishek Pillai koos met wit de scherpe Panov-variant om de Caro-Kann te bestrijden. Abishek speelde dit jaar niet heel veel, maar beschikt over genoeg techniek en talent. Hij liet zijn tegenstander alle hoeken van het bord zien en scoorde de aansluitingstreffer.

Dolev Shniper had zwart en ook hier kwam een Caro-Kann op het bord. In het middenspel overspeelde Dolev zijn tegenstander die een veel hogere rating had, en zo was de stand inmiddels 2-2.

Bij Shanay Shah kwam een Slavisch Damegambiet op het bord. Het werd een langzaam en positioneel gevecht waarbij wit net de betere velden kon bezetten. Ik heb gemist waar het evenwicht verstoord werd, maar DD won en kwam zo 3-2 voor.

Op het tweede bord speelde Reyansh Kakrana. Hij heeft een goed seizoen en maakt grote stappen vooruit. Vandaag speelde hij tegen een jeugdspeler van DD met een fors hogere rating. De Sämisch-variant van het Nimzo-Indisch leidde tot een interessante partij die waarschijnlijk terecht remise werd.

Kavin Shah speelde met zwart Dame-Indisch. Ook hier ontstond een spannende stelling met vastgelopen pionnenketens. Kavin stond ietsje beter, maar een doorbraak forceren ging niet zonder grote risico's. Na een blik van Kavin op mijn bord accepteerde Kavin daarom het remise-aanbod, en dat was een goede beslissing.

Zoals vaker was ikzelf als laatste nog aan het spelen. Sinds lange tijd kreeg ik weer eens e4 als beginzet en zo kon ik een van mijn geliefde Siciliaanse varianten spelen. Wits lange rokade in deze variant had ik nog niet eerder gezien en gaf mij de kans om sneller tot aanval te komen dan mijn tegenstander op de koningsvleugel. Met een pionoffer werd de witte aanval gestopt, daarna gingen de c-lijn en e-lijn open voor mijn torens en werd het voor wit onhoudbaar. Via een kwaliteitsoffer wist ik wit mat te zetten.

En dat betekende dus de gelijkmaker, waarmee de wedstrijd eindigde in 4-4. Al met al geen slecht resultaat tegen DD.

Op 1 april spelen we de laatste wedstrijd in en tegen Woerden. Tot dan!

Het mirakel van Michiel (door Nico Louter)

Paus Leo XIII schreef eind 19e eeuw een gebed tot of over de aartsengel Michael. Het gaat als volgt:

Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons in de strijd. Wees onze bescherming tegen de boosheid en de listen van de duivel. Wij smeken ootmoedig dat God hem Zijn macht doet gevoelen. En gij, vorst van de hemelse legerscharen, drijf Satan en de andere boze geesten, die tot verderf van de zielen over de wereld rondgaan, door de goddelijke kracht in de hel terug. Amen.

Deze Michaël, ook wel bekend als Michiel, blijkt nog steeds actief, en hoe. Nedergedaald in het SGA-team bezet Michiel het eerste bord, en welke listen Satan ook uitprobeert, zijn geest blijft ongerept en puur, en met de meest zuivere zetten weet hij ronde na ronde punt na punt te halen. Inmiddels heeft hij al 5 uit 5 gescoord, een tpr van plus 2700. We kunnen alleen maar blij zijn met de bescherming van onze eigen aartsengel. En alsof de duivel ermee speelt, het is iedere keer weer in de laatste partij of de partij die de beslissing binnenhaalt. Zijn bibberende en minder vrome teamgenoten verzamelen zich op dat beslissende moment rondom zijn bord, vroom allerlei varianten prevelend, maar wetend dat zij niet zijn puurheid van denken kunnen evenaren.

Hoe deed het overige lekengebroed het in de wedstrijd tegen Caissa 3? Marcel Laarhoven, die tegenwoordig voornamelijk nog potjes in het heidense Kudelstaart speelt, vond het heilige geloof niet meer toen er in een Pirc al snel e5 werd gespeeld door de tegenstander. Na nog wat obligate wederzijdse giften in de collectezak staken beide spelers een kaarsje op en werden de punten gedeeld.

Henk Boot deed meteen de volgende dag boetedoening. Hier zijn bericht: Mijn partij leek saai, maar niet in de analyse na afloop.(NL: daarmee kom je niet in de hemel, Henk!) We kwamen gelijk uit de opening (damegambiet) maar ik koos geen kansrijke opzet. Feitelijk zat ik steeds te zoeken om niet (verder) in het nadeel te komen. de computer gaf meestal -0.50 tot -0.90 aan, niet iets waar je als witspeler enthousiast van wordt. Maar goed, we moesten beiden goed opletten en in echt verlies gevaar ben ik zeker niet geweest. Ik dacht bij de 32e zet een pionnetje te winnen, maar mijn tegenstander had een vergelijkbare mogelijkheid (NL: dat is nog niet het echte geloof, Henk!). Er ontstond een eindspel na zijn 35e zet met remise-aanbod. Gelijk spel, maar met een isolani van mijn kant die hij met Pd5 goed kon blokkeren. Ik zag, ook gezien de indruk van de andere borden, geen redenen om ijzer met handen proberen te breken en accepteerde het aanbod dus. De analyse na afloop was zeker het interessantste deel van de partij en er kwamen meerdere fantastische varianten langs, overigens ook met vaak onduidelijke uitslag. Ik kon dus uiteindelijk wel redelijk vrede (NL: dat is een mooi woord, Henk!) hebben met de uitslag, zeker toen ik later merkte dat er genoeg kwartjes de goede kant op waren gevallen!

Philippe Krylov was een stuk bijbelvaster. Met zwart zet hij direct een stevige aanval op, recht op de duivelse verdediging af. Die wist de eerste aanval nog wel af te slaan, maar toen Philippe vervolgens geen krimp gaf en bleef geloven in de goede afloop van zijn plannen moest de tegenstander berusten. Prima partij!

Bij Harold mist men maar zelden het heilige vuur, zo ook in deze wedstrijd. In een redelijk onschuldig systeempje offerde hij een pionnetje om daarmee diep in de satanische krochten van zijn tegenstander te kunnen binnendringen. Die zag redelijk snel het hopeloze van zijn ongelovige strijd in.

Soms kan je geloof ook doorslaan, waardoor je van het rechte pad afdwaalt. Dat overkwam Henri. Doorgaans een geduldig mens, die houdt van breien, puzzelen, voorzichtig op kerkdeuren slaan, geschuifel in het gangpad, om dan na enige schietgebedjes vlak voor het einde van de dienst zijn puntjes binnen te halen. Maar deze keer dacht Henri dat de kerkdeuren wijd open stonden, de kaarsen al stonden te loeien in het zijschip. Hij vergat een vroom kruis te slaan en struikelde toen over zijn eigen ongeloof. Pijnlijk, maar ook een louterende ervaring.

Olav is eigenlijk onze kleine Petrus, hij is de rots op wie we kunnen bouwen. Devoot neemt hij de bedenksels van Belzebub tot zich, knabbelt er even op en spuugt ze dan weer uit. Remise, op bord 3 voorwaar een prima resultaat.

Zelf ben ik in één avond zo ongeveer door de hele Divina Commedia gegaan, maar zonder Dantes eindresultaat. Ik bewandelde een donker woud, waar de rechte weg niet was te vinden. Onderweg kwam ik langs alle partijen in mijn leven waarin ik geworsteld, gedwaald, gefaald en niet doorgezet had. En alhoewel ik bij fases toch wel hel en vagevuur achter me wist te laten, en lange tijd prachtig in de hemel rondkeek, genietend van alle fraaie stellingen die ik voor me zag groeien en bloeien (+6,0!), en Victoria al heel zachtjes in mijn linkeroor begon te fluisteren dat ik op de goede weg was, zag ik toch kans het heilige zwaard uit mijn handen te laten vallen, waardoor ik diep, diep viel, waarbij ik soms zelfs wanhopig voelde hoe het reinigende vuur mijn voetzolen begon te roosteren, toen ik toch nog, met mijn laatste beetje geloof, geïnspireerd door leidsengel Michiel, een ingewikkeld pad vond naar remise.

Eindstand: 5-3 voor de onzen. Met dank aan Michiel.

Door licht begeleid naar de ingang van het HWC! (door Piet Peelen)

Nee, dit was geen lichtshow zoals tegenwoordig aan een voetbalwedstrijd vooraf gaat, maar het hoorde bij het 'Honderddagenfeest'! Honderddagenfeest? hoorde ik enkele clubgenoten opmerken. Het is een feest om te vieren dat het eindexamen over honderd dagen begint. Ik had aan het einde van m'n middelbare school alleen een eindexamenfeest. Inmiddels wordt er dus veel vaker gefeest, zoals al bleek in een vorig verslag. Dus werden de schakers ver van het feestlawaai ondergebracht.

Paul-Peter nam zijn eerste bye, waardoor Jan en Stan nu nog de enigen zijn die alle ronden speelden! Philippe en Rens speelden in Groningen en Jeroen in Dublin!

In de B-groep speelde Nico zijn eigen vertrouwde opzet en Peter wist daar niet goed raad mee. Via de witte velden wist Nico de winst binnen te halen.

Tegen Henk kwam Lucien in de problemen door een penning en hij verloor een pion. Daarna groeiden de problemen hem boven het hoofd. Volgens Piet speelde Henk sterk en gedegen aanvallend.

Een nieuwe jongeman, Leon Rahimi, bond de strijd aan met Jack. Na een spannende en scherpe opening wist Jack niet de juiste velden te vinden voor zijn stukken. Leon viel goed aan en won eerst een kwaliteit en later de partij. Een indrukwekkend staaltje schaak bij zijn debuut!

Teleurstelling na verlies tegen staartploeg (door Piet Peelen)

Het was niet onze dag, hoewel de 4½ punten die we scoorden verdiend waren. Maar daar bleef het bij want drie van ons kwamen totaal niet in hun spel en ook de resterende kansen werden niet benut. Dus werd het een nipte nederlaag waar we hadden gehoopt op meer. De teleurstelling overheerste.

Hoe de tegenstanders de match ervaren hebben kunt u bij De Stukkenjagers lezen.

Drie teams hebben nu drie punten. We hebben nog drie ronden om ons meesterklasseschap te tonen!

A2 in hoge nood

Vooraf was dit de wedstrijd waarin het absoluut moest gebeuren. Tegenstander VAS 2 had pas een enkel matchpunt gescoord. A2 begon dit jaar veelbelovend met een knappe 4-4 bij Max Euwe, maar een reeks nederlagen zorgden voor een steeds negatievere balans. In ronde 6 moest nu dus echt gewonnen worden.

Maar het zat vooraf niet mee. Marc verhinderd was al jammer. Maar omdat A3 een vrije ronde had kon Michiel soepel invallen. Enkele dagen voor de wedstrijd viel ineens ook Jeroen uit: positieve zelftest. Gelukkig kon jeugdig talent Philippe (ook al uit A3) nog inspringen. A2 dus compleet, maar niet op volle sterkte.

Philippe deed het als invaller trouwens prima. Een plusremise, dat was heel netjes. Er waren meer remises. Jan had meer activiteit, maar de zwartspeler hield de poorten gesloten en toen het voordeel van Jan verdwenen was bleef een remisestand over. Jelmer hield het kopbord boven water: ook remise. Bij PP kwam er een tactische stelling op het bord. Ongelijke lopers zorgden voor wederzijdse aanvalskansen, maar beide spelers bleven waakzaam en toen er veel geruild was zorgden die lopers voor een vredige afloop.

Bij Achyuth liep het allemaal minder soepel. Een pionoffer zorgde voor allerlei kansen, maar de witspeler wilde nergens intrappen en zo bleek de minuspion in het eindspel fataal. Het positieve nieuws kwam van de uitstekend op dreef zijnde Laurens. Na een vlot potje zijnerzijds kwam zwart in grote tijdnood. Laurens zag een kansrijk kwaliteitsoffer en aarzelde niet. Was het offer correct? Misschien niet helemaal, maar zwart moest in een zeer lastige stelling nog tien zetten doen op increment. De vrijwel onvermijdelijke fout kwam inderdaad waarna het meteen uit was.

In de vorige wedstrijd bleek Laurens voor het enige winstpunt gezorgd te hebben, en helaas was het deze keer niet anders. Esther kreeg in het late middenspel een pion aangeboden. Weigeren kon eigenlijk niet, maar hierdoor kwamen haar stukken moeilijk los. Toen wit de pion terugwon ging het snel mis.

Michiel had een zeer tactische partij waar een paar maal aan beide zijden diverse stukken instonden. Beide spelers waren scherp, vermeden diverse valkuilen en zo ontstond er een toreneindspel waar Michiel ook nog een loper had maar zwart vier pionnen extra. Die loper had echter weinig goede velden en Michiel kreeg iets te laat door dat offeren voor een paar pionnen met ontsnapping naar een benauwd maar nog net houdbaar toreneindspel de enige optie was. Een paar zetten later bleek het te laat - het offer leverde slechts een verloren toreneindspel op.

VAS won dus met 5-3, en bezegelde daarmee vrijwel zeker het lot van A2 voor dit seizoen. Omdat de structuur van de competitie wordt aangepast (slechts drie in plaats van vier tweede klasses volgend seizoen) degraderen er dit jaar geen twee maar drie teams. Nummer 7 in onze poule heeft al zes matchpunten - dat betekent dat A2 minimaal 5 uit 6 moet scoren in de laatste drie ronden (en dan nog hopen dat nummer zeven driemaal verliest). Het lijkt onwaarschijnlijk. Voor VAS zijn de vooruitzichten overigens nauwelijks beter. Wel drie matchpunten nu, maar heel weinig bordpunten. Daar zal men vier matchpunten nodig hebben. En ook het sterk verzwakte AAS (alleen van VAS gewonnen) lijkt met twee matchpunten weinig hoop op handhaving te mogen koesteren. In deze poule lijken de beslissingen onderin helaas wel zo ongeveer gevallen.

A4 boekt eerste succesje

A4 mocht eindelijk het eerste matchpunt laten noteren. Tegen VAS 7 werd het 4-4, al stelde teamleider Danny na afloop vast dat er duidelijk nog meer ingezeten had. Aan de familie Shah lag dat zeker niet: er waren overwinningen voor zowel Shrey als Shanay. En ook Hanneke scoorde een vol punt. Reyansh en Neev maakten knap remise tegen op papier sterkere tegenstanders. Maar, zoals Danny vaststelde, helaas weten nog niet alle jeugdspelers dat koning plus randpion tegen koning remise is. Een afwikkeling met stukoffer naar dat eindspel leverde dus niet de verhoopte winst op, en mede daardoor vervloog de hoop op de volle buit. Tja, dan nog maar een paar keer een eindspeltraining inplannen.

Allemaal spannende partijen in ronde 9 (door Piet Peelen)

Toen ik binnenkwam op de club zag ik dat Rens bij de jeugd een mooie beker kreeg! Achter het bord kreeg Akshaj dankzij een penning wat voordeel. Er waren veel spannende mogelijkheden en die werden door de topspelers laat op de avond nog in de analysezaal bekeken! De partij bleef ondanks dameruil vol met wederzijdse trucjes zitten en duurde heel lang. In het verre eindspel werd het remise.

Olivier kwam voor het eerst in zijn leven in een Maroczy-bind structuur terecht. "Ik had dus minder ruimte en kwam daardoor passiever te staan. Complimenten aan Jan die het uitstekend speelde en terecht won."

Paul-Peter bouwde zijn stelling uitstekend op en zette veel druk. Sander besloot middels een kwaliteitsoffer het spel te compliceren. Objectief wellicht onvoldoende maar praktisch moeilijk te bestrijden en Sander pakte uiteindelijk de winst.

Nico wist met zwart de lopers van Lucien uitstekend in toom te houden. Pion en partijwinst volgden. Henk speelde tegen Jack, en die hield het lang gelijk. Volgens Henk had hij na de opening zeker geen voordeel. Maar uiteindelijk kreeg Jack veel problemen met zowel stelling als klok en dus kon Henk zijn voordeel vergroten en winnen. Hanneke was helaas oneven.

Allemaal spannende partijen dus en ook na afloop werd er nog gezellig geanalyseerd. Vele mooie ideeën passeerden de revue en er werd lekker gelachen.

De avond van de toreneindspelen

De opkomst was niet erg hoog deze achtste ronde. Sommigen zaten in Wijk aan Zee, anderen moesten op het laatste moment afzeggen wegens ziekte of drukte op het werk.

Degenen die er wel waren kwamen vrijwel allemaal in een toreneindspel terecht. De enige uitzondering was de partij tussen Philippe en Rens. Het werd daar een gelijkstaand eindspel met lichte stukken dat eindigde in remise.

Het topduel was tussen Stan en Onno. Het werd dus een toreneindspel. Stan had een gevaarlijke vrijpion, Onno had er een die nog gevaarlijker bleek. Stan moest alle zeilen bijzetten maar wist het halve punt uit de brand te slepen.

Joel kreeg ook een toreneindspel, maar dat was er eentje met twee verbonden vrijpionnnen extra. Dat was ruim voldoende voor een snel punt.

De overige twee partijen mondden uit in vier-toren-eindspelen. Jeroen had een flinke achterstand in tijd, maar wel een pion extra en een actieve koning, en Laurens wist het dan ook niet te houden.

De langste partij van de avond bereikte al snel ook al weer een eindspel met vier torens. Olivier had druk tegen twee zwakke pionnen, Eric moest zijn torens als in een legpuzzel steeds precies op de goede plekken zetten om alles bijeen te houden. Na meer dan dertig zetten trekken en duwen zonder zichtbaar resultaat had Olivier nog maar één minuut en legde hij zich bij remise neer.

Avondje uit in Amsterdam-West (door Henri Krop en Nico Louter)

Avondje stappen? Nee, veel serieuzer, we waren aan het werk voor ... het Kampioenschap. Maar, toch ook wel leuk, een ontmoeting met veel oude bekenden: Ridens Bolhuis, Paul Helmer, Rob Kotmans, Dirk Goes (maar die kom je bij iedere schaakclub tegen).

Eigenlijk was het gewoon spannend, wat je niet zou zeggen als je afgaat op de uitslag. Ach, dat is maar hoe je het leven ziet, mijn tegenstander bijvoorbeeld vond het spannend, ik dacht, gewoon zetjes doen, het leven is niet zo zwaar. De toeschouwer - en dat zijn we allemaal bij andere partijen - dacht er het zijne van. Geen minder staande partij werd echter verloren en alle beter staande partijen werden gewonnen.

Henri speelde Hollands en zijn tegenstander had een wurgstrategie bedacht, die hem een comfortabele stelling bracht. Overmoedig geworden dacht hij te kunnen offeren, maar hij vergiste zich. Tja, de gezellige omgeving veroorzaakte misschien lichte tintelingen in zijn hersenspinselende brein. Of was het de TGV waarmee Henri door zijn partij heen was gevlogen, alsof de nakende vliegtaks nog even snel ontweken moest worden? Toch was Henri niet het eerste klaar.

Tijd voor een intermezzo, wat gebeurde er bij Henk? We laten zoals gewoonlijk de voorzitter aan het woord: "Ik speelde een mij wel en mijn tegenstander niet erg bekende openingsvariant. Dit leverde al snel 10-15 minuten tijdsvoordeel op. Toch speelde mijn tegenstander het goed en bleef de stelling lang in evenwicht. Toen ik eindelijk e3-e4 kon spelen, leek het alsof hij op de damevleugel stukken wilde gaan ruilen. Dat zou de stelling in evenwicht hebben gehouden, maar toen ik e4-e5 kon doorzetten, werd mijn tegenstander zenuwachtig. Vervolgens dirigeerde ik mijn stukken naar de zwarte koning. Hij dacht met een schijnoffer mijn aanval te keren, maar hij had buiten een tussenschaakje gerekend, waardoor ik een stuk voorbleef. Toen geloofde mijn tegenstander het wel.

Huppelend steken we weer over naar de tweede rij, waar Olav met een snelle en nuttige remise ervoor had gezorgd dat beide partijen van de nul verlost waren. Harold had een partij die zwaar had kunnen worden, als beide partijen iets meer van een stevige pot hadden gehouden. Maar een vriendelijke doch correct remise was uiteraard, gezien de stand op de overige borden op dat moment zeker gerechtvaardigd en nuttig.

Tussen beide heren in speelde Nico, nonchalant, waar zijn tegenstander voortdurend op zijn hoede was voor mogelijkheden en soms ook onmogelijkheden. Op een bepaald moment speelde hij fraai Pd4, en Nico dacht in zijn nonchalance dat dit een pion kostte, hapte toe met Dxe5 en meende dat dit uiteindelijk beslissend zou zijn. Natuurlijk, hij had wits Pc6 gezien en zag gelukkig op tijd dat een afruil mislukte op een gepende toren. Net op tijd tot inkeer gekomen offerde hij zijn dame voor een licht stuk en een toren, en toen ontstond een eindspel dat op het oog iets beter voor wit was, maar Nico bouwde een solide burcht op, waarna wit, zoals op vele andere borden, het wel geloofde. Ook hier dus remise.

Nadat Eric een kansrijke offermogelijkheid had gemist en zodoende een remise had gescoord ging de aandacht uit naar de partij van Marcel, die eigenlijk al vanaf de opening slecht stond. Ook hier moet de tegenstander last gehad hebben van 'tintelende hersenspinsels'. Marcel offerde nog maar een paar pionnen voor open lijnen en tegenkansen, en zowaar: wit moest met drie pluspionnen een zetherhaling accepteren om niet mat te gaan. Tja, dat maakt het verschil tussen een lange rit terug naar Uithoorn en even naar huis rijden.

Michiel offerde in de opening een pion en toen zwart die ten onrechte vast wilde houden kreeg Michiel zeer actief spel. Dat leverde hem een eindspel met een pion meer op. De tegenstander verdedigde sterk en bereikte een remise-toreneindspel. Zwart had echter tijdnood, wilde de remise iets te snel forceren, waarna een tweede pion verloren ging. Zelfs dat eindspel was nog lastig te winnen, maar Michiel wist het punt tenslotte toch binnen te loodsen.

En zo was ook de rit terug naar Weesp een genoeglijke belevenis. 5½-2½.

Knallend begin op eerste clubavond van 2023 (door Piet Peelen)