Dirk Goes lid van verdienste van de SGA

En ook voor de SGA schreef hij diverse rubrieken. In zijn artikelen daar richtte hij zich meestal op de schaakhistorie. Soms was het onderwerp een nu vrijwel vergeten schaker, vaker belichtte hij een gebeurtenis, conflict of anecdote uit de oude doos. Meer dan vijftig van die artikelen staan nog altijd op de SGA-website in Dirks historiehoek.

Later werd Dirk ook een soort sponsor en organisator. Het aantal toernooien waarbij hij als chauffeur voor Hing Ting Lai fungeerde loopt vermoedelijk in de driedubbele cijfers. Ook organiseerde (en betaalde!) hij matches van Hing Ting tegen bekende Nederlandse topschakers. Die matches hebben vele jaren lang jaarlijks plaatsgevonden in de Amsterdamse Jordaan, in Café De Laurierboom.

Een vriendelijker mens dan Dirk zul je overigens niet snel tegenkomen. Als mens is Dirk altijd sympathiek. Met Dirk krijg je geen ruzie. Je kunt met hem van mening verschillen, zeker, maar Dirk blijft altijd genuanceerd, beschaafd en kalm, alsof een discussie over essentiële zaken niet meer betekent dan het maken van een keuze tussen twee soorten broodbeleg. Als Dirk een partij wint stelt hij meestal: ik heb mogen winnen. Hij accepteert de opgave van de tegenstander met een zekere gêne, alsof ook hij vindt dat remise eigenlijk de te prefereren uitslag was geweest.

Dirk is, kortom, een fantastische vent, die heel veel heeft betekend voor het Amsterdamse schaak, De SGA heeft hem nu benoemd tot lid van verdienste, en dat verdient hij ten volle!

Z2 begint met overdonderende zege (door Henk Boot)

De afgelopen twee jaar was het tweede SGA-team succesvol, maar eigenlijk te sterk in de viertallencompetitie. Maar nu wilden er wel meer spelers in dit succesvolle team meedoen en kon er een achttal worden opgesteld. Gezien de te verwachten sterkte qua rating hoefden we niet in de 4e klasse te beginnen, maar stroomden we in de 3e klasse in.

De eerste wedstrijd was een uitwedstrijd tegen Zwart op Wit 3. Zij spelen in het uiterst gezellige, maar niet muisstille spelletjescafé 2 Klaveren in de De Clerqstraat. Daarom zaten de schakers in de kelder, waar ruimte genoeg was om onze wedstrijd te spelen. Tussendoor kon je boven natuurlijk kennis nemen van voor jou bekende en onbekende spelletjes met veel enthousiaste jongere spelers, erg leuk!

Maar goed, wij kwamen om te schaken. De eerste gunstige ontwikkelingen waren er bij Olav, die een opstelling koos die de naam van onze vereniging eer aandeed. Hij begreep de finesses dan ook beter dan zijn tegenstander en na een slagenwisseling had hield hij een extra stuk over. Een dubbelpion op f2-f3 opende de g-lijn voor zijn torens, terwijl zijn dame vanaf e5 ook even meekeek naar g7. Het werd zijn tegenstander al snel te veel, 1-0.

Ook waren er gunstige ontwikkelingen bij Wim en Luca. Wim had weer eens in een stevig tempo met kleine zetjes eerst een zwarte isolani op d5 uit de weg geruimd, kreeg vrij spel met paard, loper en twee torens tegen de onderontwikkelde zwarte damevleugel en won daar een tweede pion. In het resterende toreneindspel was zwart kansloos. Ongeveer tegelijkertijd bracht ook Luca een vol punt binnen. Een sterke zwarte loper op de lange diagonaal, een pionnenmeerderheid op de damevleugel die langzaam maar zeker naar voren werd gestuurd tegen twee 'magere' witte centrumpionnen waar geen enkele dreiging vanuit ging. Met deze winstpartij kwamen we op 3-0.

Maar ook bij Leon was er reden tot tevredenheid. Ruimtevoordeel op de damevleugel leidde tot een steeds dominantere stelling en winst. Bij Henri leek het in eerste instantie spannend met kansen voor beide partijen, maar Henri nam zijn kansen in het vervolg beter waar dan zijn tegenstandster. Opvallend was dat de uitslagen van deze vier partijen vlak na elkaar vielen. Met deze 5-0 voorsprong was de buit binnen.

De tegenstander van Hanneke kwam zo'n 50 minuten na aanvang binnen, maar dat was ons bij het begin al wel verteld. En haar tegenstander zette zijn partij niet handig op en overzag dat Hanneke haar dame met een schaakje aan een aanval kon onttrekken, terwijl daarmee de zwarte dame verloren ging. De stelling van Dennis was lange tijd in evenwicht, maar Dennis had veel tijd nodig gehad. Teveel, zo bleek, toen hij door zijn vlag ging. Daarmee werd door Zwart op Wit een erepunt gescoord (6-1).

Henk's tegenstander tenslotte kwam met voordeel uit de opening. Toen hij met e5xd6 een pion won, ondersteund door 2 torens, maar geblokkeerd door een zwarte toren op d7, werd voor het leven van Henk gevreesd. Maar het lukte hem wat pionnetjes op de damevleugel te ruilen en een actieve toren op c5 te krijgen. Ongetwijfeld heeft wit ondanks veel en lang nadenken hier ergens kansen gemist. Nu beoordeelde computer de stand inmiddels weer als 0.00. Henk had op zet 30 nog 30 minuten, maar zijn tegenstander slechts anderhalve minuut. Tja, toen Henk vervolgens nog een witte toren kon pennen, was er ook voor hem een vol punt. Het voelde nogal onverdiend, maar dat gold andersom bij Dennis ook.

Uiteindelijk dus een eclatante 7-1 overwinning.

Z1 komt terug van vroege achterstand

De wedstrijd tegen ENPS werd in twee etappes gespeeld. Deel 1 vond op verzoek van ENPS plaats bij Zukertort. Michiel en Nico speelden vooruit. Dat liep niet helemaal goed af. Michiel werd, naar eigen zeggen, 'keurig mat gezet'. Nico had het centrum moeten openen voor groot voordeel, deed dat niet, waarna zwart nog een flinke kans miste en het in remise eindigde. Z1 ½-1½ achter. ENPS had ons wel laten zien hoe het moet: met wit winnen,met zwart remise maken.

En die strategie werd een week later door Z1 op de overige borden perfect gekopieerd. Driemaal winst met wit, driemaal remise met zwart. Zo werd de avond gewonnen met 4½-1½ en daarmee werd de achterstand dus omgezet in een 5-3 zege.

Het goede voorbeeld werd al snel gegeven door Sybolt. Nadat zwart kort na de opening een onnauwkeurigheid had begaan ging het snel bergafwaarts en ging Sybolt er dwars doorheen. Moeizamer ging het bij PP, waar zwart een pion offerde voor ruime compensatie. Maar zwart aarzelde een paar keer, waardoor het voordeel wegvloeide terwijl de pion niet kon worden teruggewonnen. En dus kon PP afwikkelen naar een gewonnen toreneindspel.

Die drie winstpartijen zetten Z1 dus flink op voorsprong. Het waren de zwartspelers die de beslissende halfjes binnenbrachten. Marcel speelde een scherpe opening, en hoewel wit misschien een klein plusje had bleef alles ruim binnen de remisemarge. Eric's tegenstander miste een paar kansjes op voordeel, waarna Eric counterde en in tijdnood zelf nog een redelijke kans kreeg. Toen het bord vrijwel leeg was werd de vrede getekend. Sander had het lastiger gehad. In een passieve stand moest hij heel nauwkeurig spelen. Wit had kansen, maar benutte ze niet, en in de tijdnoodfase kon Sander zich bevrijden, waarna er een remisestelling overbleef.

Een keurige 5-3 zege voor Z1, en een mooi begin van deze competitie.

Amstelveen verslaat VAS! (door Piet Peelen)

Vrijdagavond vlogen de restanten van een orkaan over ons land en ook zaterdag was onstuimig. De wind huilde om het Cygnus-gymnasium en regen en hagel sloeg tegen de ruiten van de aula op de vierde verdieping. Ook op de borden ging het er heftig aan toe.

Martijn: "Ik offerde materiaal voor aanval. Mijn tegenstander koos wijselijk voor eeuwig schaak, dus remise."

Fitzgerald: "Ik had een zijvariant met als principieel thema de controle over de witte velden. Tegen mijn intuïtie speelde ik een zet waardoor die controle niet permanent bleek. Toen hij het openbrak kon ik het net gelijk houden en dus een halfje."

Sander: "Mijn tegenstander koos voor een solide, voorzichtige opzet. In een symmetrische stelling ruilden we bijna alle stukken. In het eindspel konden we elkaar de hand schudden."

Stan: "Mijn partij ging al snel de verkeerde kant op en ik wist het tij niet te keren. Een lopermanoeuvre pakte verkeerd uit. Tex speelde actief en sterk en na ruil van de zwartveldige lopers hield ik een ruïne over met gaten op de zwarte velden."

Achyuth: "Ik speelde de opening goed en kwam een pion voor. Die kon hij aanvankelijk niet terugslaan, maar ik lette even niet op en toen kon hij hem wel pakken. Daarna werd het snel remise door ongelijke lopers."

Philippe: "Ik speelde de opening goed tegen GM Friso Nijboer. Mijn voordeel liet ik helaas glippen, maar met remise ben ik natuurlijk zeer tevreden!"

Lody "Ik speelde ambitieus en veel stukken kwamen op velden terecht waar ze meestal niet komen. Een knappe tegenaanval veranderde mijn stelling in een puinhoop. In tijdnood maakte ik het hem zo moeilijk dat de partij compleet kantelde en ik nog wist te winnen!"

Sybolt: "Ik had een lang trek-en-duw gevecht. Na de tijdcontrole won ik een pion. Die wist ik in het eindspel te verzilveren."

Jelmer: "In een spannende partij kreeg ik wat problemen door een paard dat een sterk veld in mijn stelling bezette. Ik verdedigde stug. Wit moest winnen omdat VAS achterstond, maar raakte het spoor volledig bijster. Een onverwacht punt was mijn deel en de teamzege binnen."

Piet: "Na een gelijkopgaande partij kreeg ik een gedekte vrijpion. Tegen de tijdcontrole ving ik een tegenaanval op. Na de tijdcontrole wist hij geen verdediging meer te vinden in het eindspel. Thuis toont de engine nog een pad naar remise dat we beiden niet gezien hadden.

A2 niet opgewassen tegen De Amstel

Het was een wat merkwaardige wedstrijd, tegen De Amstel, om een paar redenen. Ten eerste begonnen we pas richting 2 uur, omdat de zaal pas laat beschikbaar was. Ten tweede was A2 toch wel wat verzwakt, en moesten er drie invallers worden opgeroepen. Die deden het trouwens prima, want ze scoorden netjes 1½ uit 3. Ten derde vertoonde de uitslag een paar merkwaardige patronen.

Wat die patronen betreft: al onze witpartijen werden remise. Bij PP en Esther gebeurde er niet zo veel, en dus werden het vrij korte remises. Invaller Rugved pakte de zaken actief aan, won zelfs een pion, maar maakte uiteindelijk een plusremise. Henri had een heel dynamische partij. Maar echt uit evenwicht leek het nooit en in een toreneindspel met een gelijk aantal pionnnen rolde er ook hier een vreedzaam halfje uit.

De zwartpartijen dan - die werden dan weer geen van alle remise. Bij Koen ging het ineens mis, toen hij een schijnoffer op f7 overzag. Het was eigenlijk meteen uit. Maar die achterstand werd snel weggepoetst door Leon. Met zwart kwam hij razendsnel tot activiteit, sloeg met een zwart paard de toren op a1 er af, en toen wit het paard niet kon veroveren, en zelfs nog meer materiaal verloor, was het volle punt uiteraard binnen.

En dat leverde dus 3-3 op, met alleen Jan en Eric nog aan het bord. Jan kreeg een pion toegeworpen, maar wit had sterke aanval en Jan moest de dame geven voor toren en loper. Jan had een sterk pionnenfront, en de strijd was nog lang niet gestreden, maar ergens na zet 40 overzag Jan een tactisch grapje. Toren weg, partij weg, helaas.

Maar goed, De Amstel won dus, met 5-3, en daarmee staan zowel zij als wij gewoon in de middenmoot, met 2 punten uit 2 wedstrijden.

Kennemer Combinatie 4 net iets te sterk voor A3 (door Michiel Harmsen)

Zukertort 3 is dit jaar een mix van talentvolle jeugd en wat oudere schakers. Helaas moesten we Leon en Rugved afstaan aan A2, maar met Martin en Siddharth uit A4 hadden we goede invallers. Ik nam in het begin de tijd om wat bij de borden rond te kijken, en vond het er toen goed uitzien. Martin had een dame voor twee lichte stukken en Viaan B stond een gezonde vrijpion op de damevleugel voor. Viaan T leek een gevaarlijke koningsaanval te hebben. Zijn tegenstander had een zwakke loper op g7 en Viaan T kon binnenvallen op de witte velden. Aadvik had op bord 2 een pion op f4 gesnoept. De overige borden leken me gelijk.

Ik was ook blij verrast dat alle vijf jeugdspelers zo geconcentreerd achter het bord zaten en lang nadachten! Siddharth was de eerste die verloor. Hij gaf op toen hij een toren moest geven om mat op de onderste rij te voorkomen. Ik had zelf inmiddels een lastige partij en hoopte slechts nog op remise. Aadvik verloor helaas ook nadat hij even onoplettend was en een paard weg blunderde. Viaan B converteerde zijn pion voorsprong netjes naar de winst. Emilia won haar partij ook. Ze speelde solide en strafte een fout van haar tegenstander netjes af (zie partij, met mijn commentaar). Daarmee was de stand 2-2.

Viaan T had een zinderende partij die zeker de moeite van het naspelen waard is (zie partij, met mijn commentaar)! De engine komt met allemaal wilde varianten die voor de gemiddelde vijfde-klassespeler niet te vinden zijn. In deze wildernis tastte Viaan T op het eind helaas mis en verloor. Maar op veel momenten speelde hij erg goed.

Martin converteerde zijn voordeel ook naar winst, via een mataanval, die niet helemaal correct was, maar met wat hulp van zijn tegenstander wel doorsloeg. Ook zijn partij, met commentaar van Martin zelf, staat hieronder. Het was een uitermate onderhoudende partij.

Helaas was hierna de koek op. Hanneke en ik verloren beide. Mijn partij heb ik nog van commentaar voorzien. Nadat ik op de 16e zet mistastte werd ik langzaam en kansloos weggedrukt. Ondanks de 5-3 nederlaag heb ik genoten van de wedstrijd en het goede spel van mijn teamgenoten. Dit team zit boordevol talent en potentie!

A4 in Leiden: Wat een succes! Wat een fiasco! (door Wim Moene)

Het vierde KNSB-team is na een tussenpoos van een seizoen weer opnieuw ingeschreven in de 6e klasse van de KNSB-competitie, omdat er heel veel jeugdspelers zijn die hier graag ervaring willen opdoen. Twee jaar geleden gebeurde dat onder de bezielende leiding van Danny Kool, nu is Michiel Harmsen de teamleider op afstand en is ondergetekende assistent-teamleider tijdens de wedstrijden.

Na wat heen en weer geschuif met invallers hadden wij keurig drie auto's en acht spelers die in onze eerste wedstrijd in Leiden tegen het 5e van LSG konden meespelen, waaronder vijf jeugdspelers in de basisschoolleeftijd.

Mijn ervaringen leren mij dat het spelen van zo'n lange partij op zaterdagmiddag voor jeugdspelers een uitdaging is. Veel van hen zijn geneigd heel snel te spelen, en ze zijn dan vaak best snel klaar. Verveling ligt daarna op de loer, want de senioren in het team nemen wel de tijd en zijn vaak veel langer bezig. Maar alles gaat in goede harmonie, en het gaat vast een mooi seizoen worden waarin iedereen veel ervaring opdoet. En die jeugdspelers hebben de potentie om door te groeien naar onze hogere teams.

Hoe ging het tegen LSG 5, één van de topteams in onze klasse? Op papier een kansloze missie, maar in de praktijk bleek daar minder van. De wedstrijd ontvouwde zich ongeveer als volgt:

Daarmee stonden we 3-2 achter met nog drie partijen te gaan. We stonden in die partijen niet echt duidelijk slechter, maar hier ging de ervarenheid meetellen.

Troy had op bord 8 na wat avonturen een eindspel met gelijke lopers op het bord. Dat was waarschijnlijk wel houdbaar, maar zijn tegenstander speelde het slim, en ruilde de lopers af naar een pionneneindspel dat niet meer houdbaar was. Voor jeugdspelers is het eindspel vaak het meest lastige deel van de partij, en daar telt ervaring dubbel. Goed gespeeld door Troy, spannende pot, en met meer ervaring verliest hij dit soort stellingen in de toekomst niet meer.

Dennis speelde aan bord 7 een heel goede partij. In het eindspel, of liever gezegd dameloze middenspel, won hij op een bepaald moment een stuk. Daarmee dacht hij de partij gewonnen te hebben, maar zo'n moment van euforie is heel gevaarlijk. Juist dan moet je rustig blijven en geconcentreerd, maar jammer genoeg blunderde Dennis het stuk weer weg en er bleef een verloren eindspel over. Hoewel Dennis geen jeugdspeler meer is geldt voor hem ook: met meer ervaring gebeurt dit niet meer.

Aadith had de langste partij van de dag. Hij speelde rustig en geconcentreerd en leek mij best goed te staan, totdat hij ergens een kwaliteit verloor. Daarna kon hij de stelling nog lange tijd verdedigen en zijn tegenstander kwam in hoge tijdnood. Maar ook hier gold dat ervaring in een dergelijk eindspel uiteindelijk de doorslag gaf.

Samenvattend: 6-2 verloren, maar gezien de stellingen had met wat meer ervaring 4-4 ook best gekund. Belangrijker was dat iedereen ervaring heeft opgedaan, en dat we geleerd hebben.

Michiel, bedankt voor al je werk, Tom en Eswar voor het rijden, en alle spelers voor jullie inzet en enthousiasme. Volgende ronde staan we er weer, maar bedenk: het gaat om plezier en ervaring, punten is ons nevendoel!

Zukertort begint met nipte nederlaag (door Piet Peelen)

De herfst is aangebroken en de externe competitie gestart. Op weg naar het HWC voelde het nog zomers, maar vlak voor de eerste zetten vielen de eerste regendruppels. Vier jaar geleden wonnen we in Hoorn en promoveerden, maar deze keer ging de zege naar Caissa-Eenhoorn na een spannende wedstrijd.

Martijn: Ik had meer ruimte en offerde een pion voor activiteit. Daarna moest ik mijn loperpaar afruilen om de pion terug te winnen en was het remise door ongelijke lopers.

Fitzgerald: Ik koos een rustige opzet en die werkte goed. Ik had op een gegeven moment duidelijk voordeel en ik moest kiezen tussen rustig mijn stelling versterken of 'direct toeslaan'. Na een kwartier rekenen koos ik voor direct toeslaan. Ik had echter wat gemist. Het kostte een toren en dus meteen de partij...

Sander: Ik kreeg een spannende stelling met tegengestelde rokades. Het ging erom wie zijn aanval het eerst kon doorzetten en dat lukte mij! Daarmee nam ik revanche voor een nederlaag tegen hem van 15 jaar geleden.

Stan: Mijn tegenstander offerde zijn dame voor twee torens. Met mijn loperpaar en pionnenmeerderheid op de koningsvleugel wist ik een beslissende aanval te creëren. De computer was erg tevreden met mijn spel!

Achyuth: Ik speelde de opening onhandig en kwam in de problemen. Door een fout van hem kon ik mijn paard in het centrum zetten. Voor een kwaliteit had ik voldoende compensatie volgens de engine. Ik zag het niet goed en blunderde uiteindelijk.

Sybolt: We zaten al vroeg op onbekende paden en ik besloot de stelling op de koningsvleugel te blokkeren. Dat was juist, maar ik had het meteen moeten vervolmaken. Nu kon hij doorbreken en met een stukoffer kreeg hij een sterke aanval tegen mijn koning in het midden. Ik wist het nog lang te verdedigen, maar verloor.

Philippe: Ik speelde de opening iets te aanvallend en verloor een pion. Door actief tegenspel won ik die terug. Daarna was het eindspel remise.

Piet: In een symmetrische stelling had de geplande dameruil gelijkspel gegeven. In een vlaag van verstandsverbijstering dacht ik ook eerst wel een stel pionnen te kunnen ruilen. Dat gaf hem de mogelijkheid de dameruil te vermijden en een beslissende aanval in te zetten.

Lody: Ik had een interessante partij, waarin ik mijn tegenstander een paard op d3 toestond, maar er met het loperpaar redelijk mooi omheen kon spelen. Langzaam maar zeker bouwde ik een voordeeltje op, waarbij ik de optimale tactische afwikkeling helaas liet glippen. Het resulterende eindspel met een pion meer bood behoorlijke praktische kansen, en met een langzame massage haalde ik het volle punt rond zes uur eindelijk binnen.

Jelmer: In een spannende partij kwam ik zeer goed te staan na een afwikkeling in het centrum. Een tactische truc had de winst gebracht, maar helaas miste ik die. Daarna mocht ik blij zijn met remise.

Ons tweede team wist wel te winnen en we besloten de dag met een heerlijke maaltijd bij onze vertrouwde Chinees.

Onze tegenstander hebben een schitterend verslag gemaakt van deze wedstrijd, met veel foto's, diagrammen en historische bespiegelingen die teruggaan tot het debuut van Zukertort in de toenmalige Hoofdklasse in 1983!
Vraag van de dag: welke spelers speelden toen mee die ook deze wedstrijd meespeelden?
Antwoord: klik hier

Zukertort 2 verslaat het sterkere Santpoort (door Esther de Kleuver)

Op zaterdag 20 september stond de eerste KNSB competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen op de agenda. Gelukkig spelen alle Zukertort teams weer tegelijk thuis, wat een stuk leuker is dan vorig jaar. Met een mooie mix van jong talent en spelers "met ervaring" trad het tweede aan tegen het op papier sterkere Santpoort. En met succes want binnen no time stonden we met 3-0 voor.

Esther was als eerste klaar. Zij offerde een pion in de opening en kreeg daarvoor sterke compensatie. Toen Esthers pion ook nog op d3 terecht kwam stonden de witte stukken op c1, b1 en a1 opgesloten. Dat werd de witte stelling teveel en bij een ondekbare matdreiging gaf wit op. Het eerste punt was binnen!

Rens haalde het tweede punt binnen. Hij verloor in het middenspel een kwaliteit maar bleef daarna goed doorspelen en zette zijn stukken actief neer. Terwijl Rens nog weinig tijd op de klok had en zijn tegenstander een zee van tijd, voerde deze snel een zet uit waarmee hij dacht de kwaliteitswinst via een penning in stukwinst om te zetten. Rens bleef echter rustig, zette zijn koning uit de penning en kreeg beslissend voordeel. Met weinig tijd op de klok vond hij vervolgens de beste zetten wat leidde tot de tweede overwinning.

Paul-Peter kwam op het eerste bord met zwart goed uit de opening. In het middenspel ontstond een ongeveer gelijke stelling maar na dameruil kwam PP een pion voor te staan. Dat speelde hij sterk uit en de 3-0 was een feit!

Henri speelde een rustige partij, kwam een pion voor (weliswaar een dubbelpion) en stond wat beter. Hij had echter nog weinig tijd op de klok. Gezien de 3-0 stand en de stand op de klok bood hij remise aan wat zijn tegenstander enigszins opgelucht aannam.

Reyansh zette zijn stukken goed neer en verbeterde rustig stap voor stap zijn stelling, waarbij hij druk had over de d-lijn. In een iets betere stelling voor Reyansh kwamen de spelers remise overeen.

Even later besloten ook Shrey en zijn tegenstander tot remise in een gelijke stelling met allebei nog een koning en 5 pionnen. Het was het beslissende halfje om de winst veilig te stellen!

Bij Wim, die inviel in het tweede, zag het er op bord 4 even naar uit dat zijn tegenstander niet zou komen, want lang bleef de stoel tegenover hem leeg. Toen zijn tegenstander eindelijk achter het bord zat ontstond er een interessante partij met wisselende kansen. Wim kwam een pion voor maar zijn tegenstander had compensatie en druk op het veld f2. Na een ruil van stukken werd de vrede getekend.

Jan was op bord 2 als allerlaatste nog bezig tegen de op papier sterkste speler van Santpoort. Hij kwam in een lastig eindspel terecht met een sterk zwart paard tegen een minder sterke loper, waarbij ook de zwarte torens actiever stonden. Jan verdedigde zich kranig, maar toen zijn tegenstander uiteindelijk een matnet rond de witte koning wist te vlechten, restte Jan niets anders dan opgeven.

Daarmee kwam de stand op 5-3 voor ons. Een mooie overwinning en een veelbelovende start van het seizoen!

In Memoriam Ferry Weverling

Op 25 juni is Ferry Weverling (op een door hemzelf gekozen moment) overleden.

Ferry is jarenlang lid geweest van Zukertort en viel altijd op door zijn bruisende persoonlijkheid. Altijd vrolijk, altijd vriendelijk, ook als hij ongelukkig verloren had. Hij was amper 50 jaar toen hij al een kunsthart kreeg aangemeten, maar dat verminderde zijn levenslust allerminst, en uiteindelijk heeft dat hart het tweemaal zo lang uitgehouden als de experts voor mogelijk hadden gehouden.

Recentelijk kreeg Ferry helaas ook nog kanker, maar zelfs dat weerhield hem er niet van optimistisch te blijven en de schaakclub (Pegasus) nog regelmatig te bezoeken.

Ferry is 73 jaar oud geworden. Iedereen die hem heeft gekend zal hem zeker missen.

Zukertort wint SGA-rapidcompetitie

Aan het einde van het seizoen is er altijd de SGA-rapidcompetitie. Poules van tien, een halve competitie, drie avonden van drie partijen, en voor de top-vier per klasse nog een finale-avond.

Het tweede team deed het dit jaar niet heel slecht, maar toch ook niet goed genoeg. De eerste ronde leverde een matige 4½ uit 12 op, deel twee ging veel beter met 8½ uit 12. Samen 13 uit 24 en dus een redelijke kans op de top vier. De derde avond leverde echter slechts 4½ punt op, en met een totaal van 17½ uit 36 (net onder de 50%) kwam het team tekort voor de finale. Niet heel veel overigens: nummer vier had slechts een enkel bordpunt meer. Individueel gezien scoorde niemand echt geweldig en er was ook niemand die een TPR van boven de 2000 kon laten noteren. De meeste punten scoorde Leon met 4 uit 8, Harold en Eric boekten 3 uit 6.

Dan deed het eerste team het beter, al was de start aarzelend: 5½ uit 12. Op de tweede avond werd er weer 5½ gescoord, maar ditmaal uit slechts acht partijen. Op avond drie moest er gescoord worden, en dat werd met een indrukwekkende 9½ uit 12 meer dan waargemaakt. Topscorer was Sander met 6½ uit 8, PP maakte 4½ uit 8 en Piet scoorde een bijzonder nuttige 3 uit 3!

In de finale speelden Piet, Stan, Laurens en Philippe. Zowel Piet als Stan gaven slechts een halfje af, Laurens en Philippe haalden 2 uit 3. Beiden verloren tegen de belangrijkste concurrent, Caissa 1, maar die lieten in de laatste match twee bordpunten liggen waardoor Zukertort tenslotte een vol punt voorbleef en daarmee kampioen werd!

Z1 scoort punt over twee avonden

De laatste wedstrijd van Z1 deed er niet veel meer toe, niet voor ons, niet voor gastheren ENPS. Die hadden wat last met de datum, wij hadden wat last met een andere datum, en uiteindelijk werden er eerst vijf partijen gespeeld en twee weken later nog drie.

Op de eerste avond had ENPS toch nog moeite om een vijfde speler te vinden. De speler die tenslotte inviel verloor van onze invaller, Henri Krop. Laurens scoorde een zege aan het kopbord. PP verloor, Harold en Michiel speelden remise. Tussenstand 3-2.

Meer personele problemen op de tweede avond, want de tegenstander van Marcel was naar Amstelveen afgereisd. Na ruim een half uur kwam hij alsnog binnen waarna Marcel binnen een uur zijn eigen stelling liet ontsporen. Nico kwam kort na de opening al in het gedrang en stond daarmee vrijwel verloren, maar Eric redde een matchpunt door te profiteren van een incorrect kwaliteitsoffer.

Alles bijeen dus 4-4, en daar was niemand ontevreden mee.

Z1 heeft een verdienstelijk seizoen achter de rug. Tegen de drie topploegen (VAS, Caissa 1 en Caissa 2) werden slechts zes bordppunten gescoord. Maar van de degradanten (ENPS 2 en De Raadsheer) werd gewonnen. Cruciaal voor een onbezorgd seizoen was ook de zege in de eerste ronde tegen Paard d4. Na het afsluitende gelijkspel heeft Z1 7 uit 7 en eindigt daarmee als vijfde.

Kopman Onno deed drie keer mee, won drie keer en dat waren heel fijne punten, want die drie wedstrijden werden ook allemaal gewonnen. Ook een pluim voor Laurens, die aan een hoog bord maar liefst 5 uit 6 liet noteren. De overige teamleden scoorden allemaal 50% of net eronder. De invallers hadden het lastig dit seizoen: negen maal nam een invaller plaats, slechts twee punten werden gescoord. Dank tenslotte aan teamleider Marcel, die alles in goede banen leidde en iedereen keurig achter de borden kreeg.

Zukertort 2 wint viertallencompetitie SGA (door Henk Boot)

In de vorige ronde hadden we onze achterstand op de koploper (door de reglementaire straf van 2 matchpunten) weggewerkt. Daardoor stonden we eindelijk weer bovenaan in de poule. We moesten spelen tegen Laurierboom Gambiet 3 in de Kattenburgerstraat, waar ook twee andere teams van Laurierboom Gambiet speelden. Helaas merkten we dat we slechts met drie spelers aantraden, omdat er in de agenda van nummer vier iets mis was gegaan. Nu zouden we aan een 2-2 uitslag genoeg hebben, maar het is altijd vervelend, zeker met een viertal, om te starten met een 1-0 achterstand. Maar goed, we moesten toch tenminste twee bordpunten kunnen scoren.

Wim gaf aan bord 1 opnieuw het goede voorbeeld als kopman. Hij speelde de opening weer snel, overtuigend en duidelijk beter dan zijn tegenstander. Na een zet of dertien had hij al een erg prettige stelling die de computer met +2 waardeerde. En het werd er niet beter op toen een ongelukkig zwart paard werd gepend en zwart niet meer kon rokeren. Nog even gezocht in de gereedschapskist naar de juiste duimschroeven, die na aandraaien zwart een paard kostten en niet veel later de partij.

Restte nog de partij van Henri. Het was een taaie partij, die eigenlijk de hele partij in balans bleef. Op een gegeven moment dacht de tegenstander wel erg lang na en dat gaf Henri, niet gebruikelijk, een duidelijke voorsprong op de klok. Dat hielp hem helaas niet. Zwart wist tenslotte nog een valstrik op te zetten, waar Henri pijnlijk intrapte. Dat kostte een stuk en de partij.

We hebben dus een prima seizoen gedraaid. Helaas kregen we 2 strafpunten toen de school onverwacht niet beschikbaar bleek maar het matchpunt van deze avond was verder het enige dat we lieten liggen, en dat was mede door een incompleet team.

Topscores waren er voor Wim (7 uit 7) en Henk (7½ uit 8 plus een reglementair punt). Daarnaast boekten ook Henri (6 uit 9) en Leon (4½ uit 7) mooie plusscores.

A1 beëindigt avontuur in Leiden (door Piet Peelen)

Drie jaar geleden begonnen we ons avontuur in de meesterklasse in Leiden en op dezelfde plek eindigde het ook. We wisten te verrassen door ons goede spel en daarmee een achtste, zesde(!) en negende plaats van Nederland te halen! LSG is een topteam, dat twee jaar geleden kampioen was en dit seizoen de titel maar net miste. Met een dikke nederlaag namen we afscheid.

Dit verslag schrijft uw verslaggever in de vakantie en niet alles staat hem meer helder voor de geest. De bijdragen van het team helpen me gelukkig.

Philippe koos voor een geïsoleerde pion, iets wat ik op zijn jonge leeftijd niet had gedurfd. Net als top-GM Wei Yi ruilde hij twee lichte stukken en stond het gelijk. Eén onvoorzichtige zet werd echter onmiddellijk afgestraft.

Achyuth: "Ik moest Db6 spelen in plaats van Pc5 om tegenspel op de b-lijn te creëren. Maar dat deed ik niet en mijn paard werd teruggedrongen naar b7. Het was hier nog niet verloren maar wel moeilijk. Daarna ging het snel bergafwaarts. Ik moest Le6 spelen in plaats van Ld7, omdat wit anders een te sterke dame krijgt op d5. Ik liet dat toe en het was snel verloren."

Sander: "Torenruil op d1 had de stelling gelijk gehouden, maar ik speelde enthousiast Td4. Dat pakte verkeerd uit en nu had wit de sterkere loper en veiliger koning. Dankzij de mooie tegenaanval Dh2! bleef ik in de partij en met 33...Dg1+ 34.Ka2 Dxg4 had ik me kunnen verdedigen. Met de blunder Ld6 gaf ik de pion op g6 weg en hij won."

Vier jaar geleden maakte Arthur zijn debuut met een overwinning op bord 10. We promoveerden en het seizoen erop scoorde Arthur een IM-norm, gevolgd door bijna een GM-norm. Zijn jacht op de GM-norm zet hij voort bij KC. Ik vond het leuk en mooi om hem van nabij zich te zien ontpoppen van talent tot kandidaat-grootmeester! We bedanken hem en wensen hem alle goeds!
Arthur: "In mijn partij kregen we een Rossolimo waarin mijn tegenstander iets te vroeg rokeerde. Ik kreeg snel een klein plusje maar na 10. Lb2 waren er wat moeilijkheden in de stelling. Het is moeilijk om te ontwikkelen voor zwart. Ik speelde solide en behield mijn extra pion. Mijn enige fout was het ontwikkelen van de loper, want die is daar simpelweg niet zo nuttig. 15...h4! was beter. In tijdnood stortte hij in en zo werd het een soepele overwinning."

Laurens kreeg na een Franse opening een gelijkopgaande partij. Na een dame-uitval van zijn tegenstander had hij een pion kunnen offeren middels loperruil voor aanvalskansen. Zijn paardoffer voor twee pionnen was te driest en de ervaren meester gaf hem geen kansen meer. Ook van Laurens moeten we afscheid nemen en dat vind ik jammer. Bij de jeugd mocht ik hem lesgeven in stap 3. Dan ben je blij als hij zich via sterk spel in het tweede team en de interne in het eerste team speelt. Zijn debuut in de meesterklasse was overweldigend met liefst zes overwinningen! Dit seizoen won Laurens drie partijen en nooit speelde onze jonge held remise. Ook hem wensen we veel plezier en succes en stiekem hopen we op een terugkeer. ;-)

Piet: "Geen foutjes! Zou Edwin hebben gezegd. Remise dus."

Stan: "Met zwart tegen theoriekenner en inmiddels GM Arthur Pijpers had ik een stelling bereikt met paard en loper tegen twee pionnen en een toren. Wit staat wit iets beter en nadat ik dameruil toeliet had ik een moeilijk te verdedigen eindspel dat ik redelijk kansloos verloor."

Martijn vond na een Franse opening niet het juiste plan. Op een tweesprong miste hij de kans terug te komen, waarna een pion achterstand fataal was. Bij het eten wist hij Philippe treffend wat uit te leggen met 'Timon!'. :-)

Fitzgerald: "Ik speelde met wit een heel bescheiden opening wat resulteerde in slechts een miniem plusje... voor zwart. 10. e3 was slecht wat ik me realiseerde na h5 wat mijn witte velden dreigt te verzwakken. Na lang nadenken had ik besloten een kwal te gaan offeren wat eigenlijk niet nodig was omdat hij een fout maakte met 24... Le7 wat 25. Ta1 gevolgd door e4 toelaat. Ik speelde direct e4 wat een kwaloffer is. Dat kwaloffer was echter ook best wel OK, alleen was 27. dxc6 te optimistisch. Gewoon 27. Txc1 levert slechts een miniem plusje op voor zwart. Hij wikkelde af naar een eindspel wat er optisch uitziet of het nog best moeilijk te winnen is maar hij vond een soepele grootmeesterlijke weg naar het punt (54 Txf2!)."

Sybolt: "Ik dwong mijn tegenstander de kwaliteit te offeren. Hierna speelt hij het sterk, bijna elke zet de top move van de engine. Hij gaat voor de positionele compensatie in plaats van de directe aanval waar ik het meest bevreesd voor was. Rond zet twintig leidt dit tot duidelijk voordeel voor hem, maar dan hapert de zwarte motor. Hierna grijp ik rond zet dertig het initiatief, maar met weinig tijd kan/durf ik bepaalde complexe varianten niet te spelen.
Een lastig moment was de keuze tussen materiaal teruggeven en voor de remise gaan of voor de winst gaan. Ik koos onterecht voor het tweede. Na ruil van de dames dacht ik een beter eindspel te hebben, maar had gemist dat zwart een tweede pion wint. Ik dacht het eindspel toren-loper eenvoudig remise te houden, maar speelde het meerdere keren onhandig. Een mooie winst is bijv. 47... Kf5 48.Th4 Lf6! en de witte toren is gevangen. Hierna deed mijn tegenstander het weer onhandig met 52... h4?, waarmee hij in plaats van een zetherhaling een pion weggaf. Met zijn actievere stukken kwam hij echter niet meer in gevaar. Ik sloeg nog wel een remise-aanbod af, maar moest op het eind zelfs nog even oppassen. MAar de balans werd niet meer verbroken. Al met al een wisselvallige partij, waarbij de beste kansen bij mijn tegenstander lagen.

We besloten de dag met een genoeglijk samenzijn bij een lekkere Chinees. Benieuwd wanneer we weer promoveren!

A2 wint zowaar nog een keer

A2 was niet op volle sterkte bij het bezoek aan Caissa 2. Jan en Shrey ontbraken, bovendien viel Philippe in bij A1. Met Leon, Reyansh en Michiel had A2 drie kundige invallers, en dat was ook wel nodig, want A2 ging op bezoek bij de koploper. Bij winst zou Caissa kampioen zijn. En aangezien ze per bord toch een punt of 80 extra in het veld brachten was Caissa zeker favoriet.

De wedstrijd kabbelde in eerste instantie een beetje voort. Jelmer speelde vrij vlot remise, Esther volgde toen de tijdnood er aan leek te komen. Er waren wat plussen en minnen. Reyansh en Eric hadden een pion minder, Michiel had een minder eindspel, Aakrit stond een tikje minder. Anderzijds stonden Leon en PP best aardig.

A2 twee punten voor, en die kleine voordeeltjes van Caissa leverden vooralsnog niet veel op. Bij Aakrit liep het remise, tot irritatie van de zwartspeler, die zonder een woord te zeggen regelrecht de zaal uitliep - geen zeldzaamheid bij deze speler. Eric kwam in een toreneindspel terecht. Wit stond duidelijk beter, maar na een paar kleine onnauwkeurigheden van wit werd ook dit remise. De tegenstandster van Michiel forceerde de zaak, verloor een handvol pionnen en moest teleurgesteld opgeven.

Daarmee was het 5-2 voor Amstelveen. Alleen bij Reyansh scoorde Caissa dan tenslotte toch nog een punt. Meer dan vijf uur duurde dat, want Reyansh verdedigde zich in een paardeindspel bijna twee uur lang als een leeuw en ook nog eens puur op increment, maar na meer dan 90 zetten was het dan toch echt niet meer te houden.

A2 won dus alweer, ditmaal met 5-3. De laatste drie wedstrijden werden allemaal gewonnen, eigenlijk ook allemaal tegen de verwachting in. A2 eindigt daarmee op maar liefst elf matchpunten, wat bepaald meer is dan waar het rond de jaarwisseling naar uitzag. En Caissa, tja, dat miste dus de promotie, want stadgenoot VAS won wel, en zij zijn nu kampioen.

Een aantal spelers had een prima jaar in A2. Maar liefst vier spelers in de opstelling bleven het gehele seizoen ongeslagen! Jelmer haalde 4 uit 5, Philippe 3½ uit 5, Shrey 4 uit 6 en Jan scoorde met 4½ uit 7 de meeste punten. Niemand speelde verder echt onder niveau: PP 50%, Aakrit en Eric scoorden beiden min één, maar haalden wel een TPR die boven hun eigen rating ligt. Esther scoorde min twee, maar ook hier was de TPR goed, vrijwel gelijk aan de rating. Esther en Aakrit speelden als enigen alle negen ronden mee, terwijl Eric acht keer meedeed. Deze cijfers zijn overigens enigszins vertekend doordat PP, Jelmer en Philippe samen zeven keer invielen in A1. PP speelde zodoende negen maal KNSB en Jelmer acht.
Vaste invaller Leon scoorde 2½ uit 6 en zijn TPR was veel hoger dan zijn eigen rating. Dank ook aan de overige invallers, die samen voor diverse nuttige hele en halve punten zorgden, die in veel gevallen ook matchpunten opleverden. Samen scoorden deze acht spelers een meer dan keurige 6 uit 10. Daarmee kende A2 eindelijk weer eens een seizoen zonder degradatiezorgen, en dat was ook wel weer eens fijn. A2 scoorde uiteindelijk 11 matchpunten en eindigde op plek vier.

Z2 wint opnieuw (door Henk Boot)

Op de zonnige avond voor koningsdag kruisten we de degens met De Volewijckers 4. Het had er nog even naar uitgezien dat deze wedstrijd moest worden uitgesteld, omdat onze tegenstanders maar met twee man konden komen en dat is te weinig. Maar min of meer "last minute" bleek hun teamleider toch een oppas te hebben kunnen regelen en zo traden ze met drie man aan. Het tweede bord werd leeggelaten en dat kwam de nog immer strompelende Henk niet slecht uit.

Al meteen dus een 1-0 voorsprong, maar al gauw volgde het volgende punt. Wim speelde snel en gedegen en kwam al snel een pion voor. En hij kreeg een zeer dominante stelling waarin de zwarte torens de open lijnen controleerden en de materiëële voorsprong met een extra stuk was uitgebreid. Na ruil van een stel torens drong de andere toren de witte stelling via de beruchte tweede rij binnen en kon er rond de witte koning op de derde rij een matnet worden gevlochten. Geen ontkomen aan voor wit die dan ook opgaf. Overigens bleek de tegenstander van Wim nog maar kort te schaken en dat is bij Wim nu eenmaal wel een beetje anders.

Ook op de twee andere borden hadden wij de troeven in handen. Henri stond prettig vanuit de opening, waarin wit geen mogelijkheden zag/kreeg om via de half-open e-lijn tegen een achtergebleven pion te drukken. Zeker toen Henri op de damevleugel b5 kon spelen en wit zich genoodzaakt voelde om b2-b3 te spelen, werd zijn voordeel vanwege de controle van de a1-h8 diagonaal significant. Toen wit na b5-b4 zijn paard naar a4 en b6 dirigeerde om de toren op a8 te veroveren had Henri goed gezien dat dit slechts 'klein wild' was en hij op het 'grote wild', de koning op g1 kon afgaan. Stukwinst en later binnenhalen van dit grote wild leidde tot een beslissende 3-0 voorsprong.

Helaas ging het hierna mis bij Leon Rahimi, die tegenover hun sterkste man zat. Hij kwam goed en met voordeel uit de opening, al kostte het hem vrij veel tijd. Toen zwart op f4 sloeg, koos Leon wat ongelukkig voor Dd2xf4, waarna zwart de pion op e2 mee kon snoepen. Na g3xf4 en hierna e2-e3 had hij een sterk pionnenblok in het centrum gehad. Maar ook nu stond hij nog steeds wel wat beter, al was het niet zo duidelijk hoe de vrije dubbelpion op de a-lijn naar voren moest worden gebracht. Toen hij het in het toreneindspel vervolgens niet handig deed, kreeg hij zelfs de kous op de kop.

Jammer, maar al met al opnieuw een duidelijke overwinning, waarmee we goed op koers blijven voor de groepswinst. De laatste wedstrijd is op maandag 12 mei tegen Laurierboom Gambiet 3 in het Poortgebouw op Kattenburg (en dus niet meer in de Jordaan zoals vroeger).

Z2 blijft maar winnen (door Henk Boot)

Het gaat uitstekend met het tweede team in de viertallencompetitie van de SGA. Jammer genoeg konden we aan het begin van het jaar geen achttal formeren, nu zijn we eigenlijk te sterk voor de viertallencompetitie. De enige smet op het seizoen tot nu toe was de ongelukkigerwijs niet gespeelde wedstrijd tegen Isolani 2 in december. We konden toen onverwacht niet over een ruimte in het schoolgebouw beschikken, zodat de tegenstander en wij onverrichter zake weer naar huis moesten. Dat kostte ons reglementair twee matchpunten.

Maar goed, onze naaste concurrenten, Oosten-Toren 3 en Isolani 2, hebben inmiddels 3 respectievelijk 2 verliespunten, zodat we alles natuurlijk volledig in eigen hand hebben. Deze avond zou dus de wedstrijd tegen Isolani worden ingehaald. Nu met het zonnetje nog lekker schijnend begonnen we onder leiding van een strompelende en met krukken lopende teamleider Henk welgemoed aan de wedstrijd.

Op bord 1 speelde Wim en zijn tegenstander met een snelheid of ze nog voor zonsondergang thuis moesten zijn. Wim grabbelde al snel een pionnetje mee en zette zijn tegenstander op de damevleugel min of meer klem. Via een aftrek-aanval nam Wim een pion en een kwaliteit mee en zo kon het eerste punt al binnen het uur genoteerd worden.

Ook op de andere borden zag het er toen al rooskleurig uit. Leon strafte een onnauwkeurigheid in de opening van zijn tegenstander snel af en stond na acht zetten al een gezonde pion voor. En toen daar tien zetten later nog een stuk bijkwam was de strijd beslist.

Bij Henk ging het ook vlot de goede kant op. Zwart had minder ruimte, matige coördinatie van zijn stukken, last van penningen en zwakke pionnen op c6 en e6. Dat was teveel gevraagd. Henk had meerdere mooie keuzes, kreeg een fantastisch centrum, en ontwikkelde van daaruit een onweerstaanbare koningsaanval.

Opnieuw was Henri de laatste die nog speelde. Hij vroeg of remise ook goed was, maar ik zag dat hij dit keer nog ruim voldoende tijd had en een kwaliteit voorstond. Ik zei dus dat hij ook gewoon kon doorspelen. Dat deed hij, en even later scoorde ook hij een vol punt.

Opnieuw dus een soepele 4-0 overwinning. Nog twee wedstrijden te gaan!

Zukertort Amstelveen na 3 jaar uit top-10 (door Piet Peelen)

Drie jaar geleden wisten we te promoveren en twee keer verrasten we met handhaving. Dit seizoen hebben we onze kansen onvoldoende benut en we doen een stapje terug. Onze laatste thuiswedstrijd was eindelijk - sinds september! - behalve met het derde team ook weer samen met ons tweede team. We misten het contact met elkaar en ook met invallers en vervoer is het niet praktisch. Hopelijk komt dit niet meer voor.

De wedstrijd tegen de kampioen van afgelopen seizoen, Kennemer Combinatie, was natuurlijk bij voorbaat een verloren zaak. Toch was het resultaat behoorlijk en er hadden nog een paar individuele successen extra kunnen zijn.

Laurens: "Mijn partij was helaas vrij kansloos tegen een goede speler. Weet niet echt wat ik erover kan zeggen." Laurens speelde best goed totdat hij een paard aan de rand niet in het spel bracht. Daarna miste hij een dameterugzet die een mens niet snel zal doen, maar die behoorlijk taai was. Tja, spelen tegen een top-100 speler (Daniel Dardha) valt niet mee.

Fitzgerald: "Vol enthousiasme en optimisme probeerde ik een nieuwe aanpak tegen het Slavisch. Het bleek te optimistisch. Met name 17. e4, waarvan ik dacht dat het sterk was, bleek niet goed. Toen ik daarna een truc volledig miste (Pc2) was het meteen over."

Achyuth: "Ik speelde een gelijkopgaande partij. Ik was blij met het omspelen van mijn paard naar het mooie veld c4. De remise was een logische uitslag."

Martijn speelde tegen een sterke Duitse meester een partij waarin ze telkens met kleine dreigingen probeerden iets te bereiken. Lang, heel lang, stond het gelijk en als Martijn de dames had geruild was remise onontkoombaar. Zijn aanvalspoging faalde op een tegenaanval die hem op slag een verloren positie gaf.

Sybolt: "Ik reageerde niet helemaal goed op de witte opzet met 9.e3, 10.De2. Mijn tegenstander deed echter te weinig met een aantal weifelende damezetten zodat ik met 17... e5! helemaal los kon komen waarna ik niet meer in de problemen kwam." Daarmee is Sybolt gedeeld topscorer in de meesterklasse. Winst op een sterke grootmeester zou zelfs een GM-norm kunnen opleveren!!

Stan kwam in een drierijensysteem terecht waarin ze allebei een verborgen wending misten die een Joegoslavische grootmeester ook al eens toeliet. Daarna kwam een manoeuvreerfase waarin ze de stukken naar de beste velden speelden. Een opmars op de koningsvleugel had Stan niet verder moeten laten komen, maar zijn tegenstander speelde ook niet perfect toen hij een volgende pion opspeelde. Op dat moment keek ik naar zijn stelling en zocht naar de juiste reactie. Een kenmerkende breekzet kreeg ik niet zo snel kloppend maar was sterk geweest na het verrassende vervolg. Een zeer boeiende en moeilijke partij! Stan reageerde anders en beide spelers kwamen uiteraard in tijdnood. Daarin sloeg Stan een pion met schaak en dat bleek de beslissende fout. Een dameterugzet had alle resultaten erin gehouden. Nu kreeg zijn tegenstander twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel en daar was geen kruid tegen gewassen.

Piet: "Wit kreeg iets ruimteoverwicht waarop ik een paard kon ruilen. Na loperruil hield ik de koningsvleugel dicht en kon er weinig meer gebeuren. Mijn grootmeesterlijke tegenstander deed een pion in de aanbieding. Als ik die niet sloeg zag hij geen mogelijkheid meer om verder te komen. Maar ik besloot die minieme kans toch te pakken want we hadden de punten hard nodig. Ik ruilde de torens op f1, maar de engine zou dat op f6 doen. Uiteraard was hij Txf6 van plan, maar dan krijgt zwart winstkansen met c6-c5! Ongelooflijk wat die engines ons telkens laten zien. Nu volgde nog een torenruil en na de tijdcontrole liet hij met c5 zien dat er niets meer te halen viel. Ik blunderde echter waardoor zijn dame beslissend binnen kon komen.

Jelmer kwam iets minder te staan na de opening, maar ruilde af naar een dubbel toreneindspel. Daar kon hij zijn toren centraal neerzetten met een gelijke stelling, maar hij liet torenruil toe. Hoe moeilijk toreneindspelen zijn bleek wel in het vervolg. Wel of niet torens activeren, op zwakke pionnen jagen en zelfs een mogelijke torenvangst! In de tijdnoodfase zag ik Jelmer de verkeerde koningszet spelen waarna het verloren was.

Na afloop passeerden enkele mooie momenten op de analyseborden, aten we pizza in de kantine en was het samenzijn wederom gezellig. Onze hartelijke dank wederom aan Jelmer voor de organisatie hiervan!

A2 wint, mede dankzij invallers

De vraag voorafgaand aan deze wedstrijd was in eerste instantie of A2 compleet zou zijn. Dat bleek niet het geval. A1, vechtend voor de laatste overlevingskans, miste twee mensen. Jelmer en Philippe vielen dus in. Philippe deed dat trouwens zeer knap, met een remise tegen een 2400-speler. A2 werd aangevuld met Leon en Reyansh. Dat zou later prima uitpakken.

De wedstrijd was pas een uurtje bezig toen bij Eric al veel geruild was. Wit wilde echter geen remise aannemen en speelde nog even door. Dat zou een belangrijke beslissing blijken.

Ondertussen vielen elders wel behoorlijk wat remises. Jan was binnen twintig zetten klaar. Bij Shrey werden alle lichte stukken geruild en toen was het ook wel klaar. PP probeerde iets met zwart maar de witspeler neutraliseerde alles. Aakrit had een iets betere stelling tegen een sterke speler. Kon hij verder komen? Wit bood remise aan, en Aakrit accepteerde. Vier remises aan de vier hoogste borden. De meeste tegen spelers met een duidelijk hogere rating. Da's niet verkeerd.

En daarmee kwam de winst binnen handbereik. Want Reyansh had het eindspel goed gespeeld, al had zwart het beter kunnen verdedigen. Dat punt kwam dus ook binnen. Leon kreeg een pionneneindspel dat remise werd, en zo was de zege een feit. Anderhalf punt gescoord door de twee invallers, dat is een mooie score.

Esther, die overigens behoorlijk verkouden was, verdedigde nog een uur lang een stelling met een pion minder. Misschien was het toch verloren, maar na bijna vijf uur spelen overzag Esther een vork die meteen een toren kostte. Het kon de pret van A2 niet drukken. Een onverwachte overwinning tegen een op papier sterkere tegenstander (70 punten meer). Met negen punten staat A2 keurig in de middenmoot. Zo kon een deel van A2 met opgeruimd gemoed deelnemen aan de borrel-met-pizza, die weer voortreffelijk geregeld werd door Jelmer. Dank, Jelmer!

Jeugdig A3 verliest laatste wedstrijd

Na de fraaie zege in de vorige ronde was A3 veilig, en daarmee werd de laatste ronde eigenlijk een toetje. Het resultaat deed er niet veel meer toe, en captain Michiel besloot dan ook om zelf terug te treden en voorbereidingswerk te doen voor het jeugdtoernooi dat de dag erna zou worden gespeeld. In plaats daarvan gaf hij de jeugd een kans, en zo trad A3 aan met vijf jeugdspelertjes op de laatste vijf borden.

Sommige jeugdspelers spelen heel snel, en dat loopt dan niet altijd goed af. Hans had wel wat pech toen hij rokeerde, maar even overzag dat de koning een veld overstak dat door de zwarte dame werd bestreken. Tja, dat is onreglementair. Hans moest nu een andere zet met de koning doen, maar al snel daarna stond hij verloren. Aan de borden vijf en zes had A3 deze dag curieus genoeg twee jeugdspelers die allebei Viaan heten. Beiden bleken ze niet opgewassen tegen hun meer ervaren tegenstanders.

Maar Shanay speelde een keurige remise. En Aadvik maakte zijn debuut, op achtjarige leeftijd! Hij speelde heel rustig en bedachtzaam - wat niet veel mensen hem zouden nadoen op die leeftijd. Lange tijd stond hij goed - maar toen brak wit door met een vrijpion. Daar stond wit denkelijk wel gewonnen, maar vervolgens deed wit het ook weer niet al te best. Zo kwam Aadvik een kwaliteit voor in een eindspel met weinig pionnen. Maar hij had veel tijd verbruikt, en uiteindelijk werd daarom tot remise besloten. Een knap debuut van Aadvik!

De senioren van het team moesten proberen de punten te scoren. Hugo boekte een degelijke maar nuttige overwinning. Wim wilde zijn tegenstander in een scherpe opening lokken. Dat lukte niet, maar in de kalme stelling manoeuvreerde Wim toch handiger. In moeilijke tot verloren stand gaf wit een toren weg, zodat het meteen uit was.

A3 was op dat moment 4-3 achter, maar John zou best de gelijkmaker kunnen scoren. Wit had een flinke aanval, maar John counterde in het centrum, en op een bepaald moment zat de winst er zeker in. Maar uiteindelijk ging het toch nog mis, en zo verloor A3 met 5-3.

Een mooi seizoen voor de jeugd, die veel ervaring heeft opgedaan. A3 heeft zich keurig weten te handhaven met twee overwinningen. Volgend seizoen kan het alleen maar mooier worden!

Z1 niet opgewassen tegen Caissa 1

Een paar weken geleden had Z1 een zware nederlaag geleden tegen Caissa 2. Nu trad het aan tegen Caissa 1, dat niet per se sterker is dan Caissa 2, want de teams zijn door Caissa ongeveer even sterk gemaakt, maar uiteraard ook niet zwakker. De geschiedenis herhaalde zich gedeeltelijk, maar liep voor Z1 uiteindelijk een tikje beter af.

Ook hier werd de aanvangsfase ontsierd door een blunder. Marcel, in de vorige wedstrijd nog de fiere redder van de eer, gaf nu op klaarlichte dag zo maar een dure centrumpion cadeau. Nee, het was nog niet uit, maar zwart stond meteen wel zo goed dat de zaak in feite gelopen was, en het punt ging dan ook naar Caissa.

De score was kort daarvoor overigens geopend door Harold, die een kalme remise liet noteren. Na veertien zetjes werd de vrede getekend. Kort daarna begonnen de wolken aan de horizon van Amstelveen al snel donkerder te worden.

Eric offerde een pion, en dat was correct. Maar dan moet je daarna wel goede zetten blijven doen. Eric deed dat niet, offerde ook nog een kwaliteit, wat de zaak alleen maar verergerde. Bij Laurens zag het er eng uit, want wit had meteen na de opening grif drie stukken voor een dame geofferd. Een voorbereide variant natuurlijk. Hoe ging Laurens dat oplossen? PP kwam een pion achter, dat leek lastig houdbaar. Michiel zat in een slecht eindspel, dat was ook zorgelijk. Alleen Nico stond wel aardig, terwij Shrey zelfs heel goed stond na de opening, misschien wel gewonnen.

Maar het winnen van een gewonnen stelling is nog niet zo eenvoudig. Shrey had een pion gewonnen, maar daardoor kreeg wit een open lijn. Er kwam een venijnige tegenaanval over die open lijn die een paar zetten later zelfs beslissend bleek. Toen Michiel kort daarna moest capituleren was de wedstrijd in feite gelopen.

Toch waren er in het laatste kwartier nog wel wat lichtpuntjes. Nico scoorde tegen toen zwart in tijdnood een direct winnend familieschaakje overzag. PP wist moeizaam remise te houden. En Laurens toonde zich weer eens van zijn handigste kant. In een crucuale stelling (plus drie, meldt de engine droogjes) deed wit het niet op de handigste manier. Terwijl wit een kluit extra stukken had op de koningsvleugel liep zwart door met de a-pion. Die bleek ineens erg lastig te stoppen. Wit probeerde een mataanval met een toren en wat lichte stukken, maar kreeg het matnet niet dicht. Toen haalde Laurens een extra dame en was het pleit beslecht. Maar Caissa scoorde alsnog het winnende punt, want Eric streed wel lang maar ook vergeefs voor een verloren zaak.

Daarmee verloor Z1 dus met 5-3. Niet geweldig, maar tenminste wel een duidelijk betere score dan de ellendige 7-1 die het een paar weken daarvoor had moeten slikken.

Z2 blijft in race voor titel (door Henk Boot)

Op een frisse dinsdagavond verzamelden we ons in het fraaie clublokaal van WSC in Weesp. Z2 speelt dit jaar sterk en heeft, ondanks 2 reglementair ingeleverde matchpunten wegens het niet doorgaan van de match tegen Isolani 2 in december, nog wel de kampioenskansen in eigen hand. Maar dan moest er wel opnieuw worden gewonnen.

We kwamen natuurlijk ook onze goed bekende "Weespenaren" Harold en Michiel tegen die intern ook bij Weesp spelen. We begonnen rustig aan de wedstrijd. Leon en Henri waren iets verlaat, maar dat was in hun spel verder niet te merken. Wim speelde dit keer op eigen verzoek op bord 3, want hij wilde gezien zijn drukke werk, graag tegen een snel spelende tegenstander spelen. Wim stond al snel een pion voor, maar zijn tegenstander had in de opening wel een kans op aanzienlijk voordeel gemist met een loperoffer op f2. Het zag er allemaal nog niet erg als een 'snelle partij' uit, al kwamen de zetten van beide spelers met een hoog tempo uit de hoge hoed. Maar in de hoge hoed van zwart zat een enorm gat, want hij sloeg op een gegeven moment met zijn toren een gedekte pion. Tja, dan is het gelijk uit.

Zukertort moet hopen op wonder (door Piet Peelen)

Het is met 16½ graad de warmste 8 maart ooit als we naar Tilburg reizen voor de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Zowel De Stukkenjagers als wij wisten HWP Sas van Gent te verslaan, en de winnaar zal nog een seizoen meesterklasse mogen spelen.

Op de zevende zet koos Achyuth voor de spannende lange rokade. Ambitieus, en dat zien we graag bij onze jonge talenten. Helaas stond de koning daar niet goed beschut. De tegenstander richtte zich vol overtuiging op dat doel en wist de openingstreffer te scoren. "Ik was een beetje te optimistisch met 0-0-0. Het was nog wel te doen als ik mijn paard had ontwikkeld met Pf6 of Pge7, maar na Pe5? was het bijna verloren. Daarna ontwikkelde ik mijn stukken nog steeds niet en werd ervoor gestraft."

Bij Laurens werd meer tijd aan de opbouw besteed. Laurens speelde zijn f-pion op om een koningsaanval te beginnen. De reactie in het centrum van zijn tegenstander was ijzersterk. Met veel moeite wist Laurens nog enigszins op de been te blijven, maar daar was ook alles mee gezegd. "Een kansloze nederlaag", vond hij zelf.

Martijn speelde een prima partij met zwart tegen hun sterkste speler. Handig wist hij met doelgericht spel de belangrijkste stukken van de meester af te ruilen. Maar toen hij met zijn loper een pion sloeg liet die de dekking van zijn eigen pion los. Een bijwerkingsblunder. Toch leek remise nog binnen bereik, maar toen overzag Martijn een klein trucje en was het verloren.

Arthur kreeg een heel klein voordeeltje, maar de symmetrische pionnenstructuur maakte het moeilijk om verder te komen. Zijn tegenstander speelde daarna actief met zijn toren, maar dat leek niet zonder risico. Hij moet lang van tevoren een reddende truc hebben gezien die de actie mogelijk maakte en niet veel later werd de vrede getekend.

Stan bouwde de partij solide op. In een symmetrische stelling kreeg hij voordeel en had hij een pion kunnen winnen. Om dat te rechtvaardigen moest er echter flink gerekend worden en dat lukte niet helemaal. Stan bouwde zijn voordeel wel verder uit en kreeg een gevaarlijke vrijpion. Daarna opende hij de stelling voor zijn loper. Een prima idee, maar de computer ziet dat eerst met de vrijpion oprukken de zwarte verdediging volledig lam legt. Nu kon de tegenstander nog vluchten naar een dame-eindspel "Dikke kans dat dat gewonnen is" volgens Stan. Zwart koos voor een wanhoopsaanval met dame en paard die mislukte en gunde Stan tenslotte de matzet.

Sander speelde een gelijkopgaande partij tegen een stevige Belgische schaker. Tilburg ligt vlak bij de grens en vele spelers zijn actief in beide landen. Een strategisch gevecht waarin ook het nodige rekenwerk moest worden verricht. Sander offerde een pion om zijn toren te activeren. In de tijdnoodfase had zijn tegenstander ook een pion moeten offeren om een vrijpion te krijgen. Toen hij dat naliet had Sander heel koeltjes die wending met een verdedigend zetje eruit kunnen halen. Het resterende eindspel zou gewonnen zijn. Sander besloot meteen zijn pion terug te winnen en toen resteerde een remise-eindspel dat nog werd uitgespeeld tot bijna alle stukken van het bord waren.

Fitzgerald "Ik kwam na de opening in de problemen doordat een loper de aanval versterkte. Mijn opponent speelde één onnauwkeurige zet waarna ik me met succes kon verdedigen. Daarna probeerde ik het nog lang, maar remise was niet te vermijden."

Lody speelde een interessante partij. Vanwege onze achterstand besloot hij een toren voor een paard en een paar pionnen te offeren. Er ontstond een ongewoon eindspel met drie torens en drie paarden. Lody’s paarden dekten elkaar en hielden de zwarte torens in toom. In de tijdnoodfase maakte Lody een foutje wat een lastig eindspel van paard en vier tegen toren en drie pionnen bracht. De computer laat zien dat hij rustig kon afwachten en de zwarte koning buiten de deur kon houden. Voor een mens een moeilijke keuze. Lody koos ervoor een pion op te spelen. Het gaatje dat daardoor ontstond benutte de zwarte koning om binnen te dringen. Daarna was het verloren.

Piets Belgische tegenstander schotelde hem de Hollandse verdediging voor. De stenen muur had hij ruim twintig jaar geleden voor het laatst tegen zich gekregen. Een pionruil om vervolgens zijn slechte loper te ruilen was een te langzaam plan. Zwart kon met een fraai pionoffer aanvalskansen krijgen, maar verkoos een degelijke opstelling. De muur werd uitgebreid naar de damevleugel en ook daar heeft de computer een betere verdediging tegen. Gezien de stand in de wedstrijd bood zwart remise aan. Uiteraard werd dat geweigerd, maar de volgende dertig zetten kwam Piet geen steek verder. Plotseling koos de zwartspeler echter de aanval. Wellicht omdat de teamwinst al binnen was. Piet richtte zijn pijlen op de zwarte koning. Gulzig werd zijn centrumpion geslagen wat Piet de kans bood met zijn toren de aanval beslissend te versterken. "Via de achterste rij", was zijn eerste gedachte en die bleek juist. Na enig nadenken koos hij toch voor de e-lijn. Beide spelers dachten dat dat op enig moment won, maar de computer laat zien dat het een storm in een glas water was.

Bijna alle restaurants zaten vol, maar Lody wist uiteindelijk nog ergens een tafel voor ons allen te regelen! Met een prima maaltijd besloten we de dag. De laatste twee ronden tegen uittredend kampioen Kennemer Combinatie en kampioenskandidaat LSG hopen we op een wonder.

A2 speelt zich veilig via knappe zege

Goed, A2 had vijf matchpunten na zes ronden, en het zou wel eens kunnen dat de onderste twee ploegen in de poule daar gewoon niet meer aan komen. Anderzijds, een puntje erbij zou toch wel een wat veiliger gevoel geven. De kansen leken op deze onverwacht zonnige zaterdag niet meteen enorm groot. Fischer Z heeft een sterk team en stond gedeeld op kop. Anderzijds, A2 was compleet, en de jongere spelers zijn momenteel goed op dreef.

En dus ging A2 vol goede moed op bezoek bij Amsterdam West. Huh? Nou, dat zit zo, enkele teams hebben geen eigen thuishonk. Als Amsterdam West thuisspeelt, dan spelen ze samen met Fischer Z. En met SOPSWEPS'29. Er staan dan dus 40 borden voor vijf wedstrijden, waardoor het clublokaal best wel knus wordt, zeker op deze betrekkelijk warme zaterdag.

Philippe vond voor dat probleem een heel eenvoudige oplossing. Nog voor half drie ging hij gewoon weer naar huis. Dat kon hij rustig doen want zijn tegenstander had opgegeven. In een variant die Philippe kennelijk veel beter beheerste walste hij met een paar pionnen dwars door de zwarte stelling heen. Een fijne start voor A2.

Het werd nog mooier toen de tegenstander van Jan een paar stevige aanvalszetten deed, maar daarbij een paar lelijke gaten in de eigen vesting liet vallen. Jan dook er in en won een kwaliteit. Als u dan ook nog weet dat het Frans was, en dat Jan zijn probleemloper van c8 mocht ruilen tegen een toren, dan is het wel duidelijk dat het niet meer goed kwam met wit.

Esther speelde een rustige remise tegen onze oud-voorzitter Michael 'de stem' Abspoel. Eric stond wat minder, maar zwart miste een dingetje, waarna zijn voordeel meteen in rook opging. Eric kon het nog lang proberen, keek naar de stand van de wedstrijd en gaf remise. Ook bij Shrey gebeurde geen schokkende dingen - voordat die konden gebeuren werd ook dat remise.

PP was eerder deze week nog snipverkouden (zie het eerdere verslag over de ramp bij Caissa) maar was nu een stuk beter bij de les. Een pluspion hielp, en het feit dat zijn opponent vanaf zet 25 op increment moest spelen was ook wel lekker. PP voelde zich nog wel een tikje duf, zo zei hij na afloop, maar dat verhinderde hem niet het volle punt binnen te brengen.

Aakrit had wat pech met de bordvolgorde. De absolute topspeler van Fischer Z had oorspronkelijk afgezegd vanwege een heftig bezoek aan de tandarts. Maar de gevolgen vielen mee, en dus kon hij desgewenst alsnog meespelen. De captain van Fischer Z stond zijn plek af en de topper kwam aan bord 5 tegen Aakrit. Zwart kwam al snel heel goed te staan en Aakrit moest de vlag strijken.

Maar het meest curieuze punt kwam van bord 2. Jelmer speelde tegen een vroeger lid van Amstelveen 1, namelijk Jos Teeuwen. Jelmer kwam niet lekker uit de opening, en wist niets beters te verzinnen dan een eindspel met minuspion in te gaan. Daar raakte wit het spoor wat bijster. De ruil van een loper tegen een paard leverde Jelmer een loperpaar op, en daarmee al flinke compensatie. Toen wit verzuimde die lopers aan banden te leggen werd Jelmer actief, en met name de loper van de witte velden heerste over een aantal diagonalen. Wit had bittere spijt dat hij die velden verzwakt had, vooral toen er ook nog een penning inzat waarna wit tot overmaat van ramp nog een kwaliteit moest geven. Het eind van het liedje was dat Jelmer zelfs nog won.

Een fijne zege, met 5½-2½, dat was, eerlijk gezegd, niet echt verwacht. Toegegeven, het zat deze keer bepaald niet tegen. Anderzijds, drie van de vier zeges waren gewoon verdiend. Maar dat het aan de vier kopborden 4-0 voor A2 zou worden, dat had zelfs de grootste optimist niet durven dromen.

A2 is daarmee ook meteen veilig. Althans, het staat vier matchpunten voor op de nummers 9 en 10, en ook nog eens acht bordpunten. Dat moet wel voldoende zijn.

A3 wint degradatieduel (door Michiel Harmsen)

Het was zomers warm deze dag. Geen schaakweer. We stonden al 2 matchpunten voor op MSK1, dat nog zonder matchpunten waa. Bij de voorlaatste ronde troffen wij elkaar. Voor MSK was het dus de laatste kans degradatie te ontlopen. Wij zouden bij winst 100% veilig zijn. Om toch geen risico te lopen hadden we een zo sterk mogelijke opstelling en speelde Koen mee.

Als je vaker teamverslagen van A3 leest dan zal het niet verbazen dat Hans weer als eerste klaar was. Zijn partij ging lang gelijk op en leek me wat vervlakt te zijn. Maar ruim voor de tijdnoodfase van anderen kon het punt van Hans geteld worden. Hij komt hiermee op 4 uit 6. Als hij de laatste ronde wint dan is hij gedeeld topscorer.

Grappig genoeg was Reyansh, het andere jeugdlid, als tweede klaar. Ook hij won. Dit wetende bood Koen in gelijke stand remise aan, wat zijn tegenstander aannam. Ik begon het toen rooskleurig in te zien, want Hugo, Wim en John stonden allemaal een pion voor. Helaas verzandde dat bij Hugo en John toch in remise. De tegenstander van John vertelde me na afloop dat John de keuze had om twee pionnen te slaan. Helaas (voor John) sloeg hij de verkeerde, waarna er veel tactiek in de stelling kwam die voldoende compensatie gaf. Ik denk dat de jeugdige tegenstander gewoon ook goed speelde. Die komt er nog wel.

Ook de partij van Hanneke tegen de voorzitter van MSK, was boeiend. Hanneke speelde met wit de Franse doorschuifvariant. Hier kwam ze een beetje gedrongen te staan door met Lb5-Lxc6 haar goede wit-veldige loper te ruilen voor een paard. Ze belandde in een eindspel met ieder twee torens en een paard waarin zwart de open c-lijn ferm in handen had. Maar ze verdedigde zich nauwkeurig en haalde ook een half punt binnen.

Het was dus aan Wim en mij om het laatste matchpunt te scoren. Wim speelde gelukkig weer als vanouds. Het was weliswaar een eindspel met ongelijke lopers, maar wel met een pluspion voor Wim en ook nog een toren voor ieder. Toen Wim de koning van zijn tegenstander klem kon zetten in de hoek ontstonden er naast die vrijpion ook matdreigingen, en kon Wim het punt opstrijken.

Ik speelde met wit tegen een Benoni, die ik aanvankelijk wat slap behandelde. Toen mijn tegenstander op een kritiek moment verzaakte de thematische tegenstoot b5 te spelen kon ik consolideren. Een wilde koningsaanval die niet doorsloeg leverde me uiteindelijk een loper en twee pionnen op, wat genoeg was voor de winst.

Met deze 6-2 zijn wij veilig. Helaas voor MSK1 zijn zij hiermee gedegradeerd. Ik hoop deze sympathieke club ooit nog eens tegen te komen.

Z1 beleeft catastrofale avond

Met 6 uit 4 kon Z1 eigenlijk niet meer degraderen, maar naar boven kijken leek na de eerdere nederlaag tegen VAS niet echt realistisch, ook al omdat er in de drie laatste ronden drie topploegen op ons wachtten. Dat bleek in deze rampzalige vijfde ronde.

Z1 ging op bezoek bij Caissa 1. De naam is misleidend, want Caissa heeft twee teams, en heeft er voor gekozen om twee even sterke teams op te stellen. Caissa 2 is beter op dreef tot nu toe, dus Caissa 1 is eigenlijk de mindere van de twee. Dat belooft nog wat voor de wedstrijd tegen Caissa 2, want Caissa 1 troefde Z1 op alle fronten af.

Het begon al slecht toen Laurens in een moment van schaakblindheid gewoon een stuk in liet staan. Harold raakte het spoor vroeg bijster, verloor een pion en belandde in een kansloos eindspel. Nico verloor in een rommelstelling twee stukken voor een toren, vocht nog lang terug, en leek even kansjes op remise te krijgen voordat een penning aan alles een einde maakte.

Sybolt verving Onno, maar toen hij een wit paard op b6 posteerde met het idee dat het sterk stond bleek het daar eerder buitenspel te staan. Toen zwart een gedekte vrijpion kon maken raakte de witte stelling uit verband en ging het snel mis. Bij Leon offerde zwart een kwaliteit voor veel initiatief. Heel veel initiatief zelfs. Ook dat leverde de thuisploeg weer een punt op.

PP zat kuchend en proestend achter het bord, en dat zal wel niet geholpen hebben. De partij verliep volgens een maar al te bekend stramien. Iets mindere stelling, moeizame stelling, pion kwijt, nederlaag. Eric kwam minder uit de opening, verdedigde stug, maar zette op zet 35 de koning op een verkeerd veld. Tien zetten later bleek hij daardoor net dat ene tempo te kort te komen voor de reddende manoeuvre.

Meegeteld? Z1 verloor maar liefst zeven partijen. Teamleider Marcel zag het allemaal met afgrijzen aan, maar gaf zelf het goede voorbeeld. Een min of meer gelijk eindspel werd door hem omgezet in een vol punt. Een eretreffer, als het ware. Later bleek dat PSV die avond met 7-1 had verloren van Arsenal. Z1 staat tenminste niet alleen in zijn leed...

Z2 hehaalt weer een zege (door Henk Boot)

Op een uiterst rustige avond, zonder andere schaakactiviteiten, trad het tweede SGA-team aan tegen Oosten Toren 4. De vorige ronde hadden we met 3-1 gewonnen van Oosten Toren 3, maar ja, dat garandeerde vanavond geen makkie.

Aan bord 1 speelde Wim een overtuigende partij. Al snel sloeg hij een witte pion op d4 en toen wit met e4 antwoordde, werd d4 een gedekte vrijpion. Wit had gewoon geen compensatie, Wim won een tweede pion, nam de open c-lijn in beslag en voegde aan zijn buit nog een derde pion en een kwaliteit toe. Vanzelfsprekend genoeg voor het eerste punt.

Een 3-1 overwinning, waarmee we alle kansen in eigen hand houden. De volgende wedstrijd is de uitwedstrijd tegen WSC (in Weesp), de huidige nummer drie op de ranglijst.

Zukertort Amstelveen wint van HWP Sas van Gent (door Piet Peelen)

Een verdiende zege voor Zukertort. Twee jaar geleden wonnen we in Sas van Gent van Het Witte Paard een spannende wedstrijd en wisten ons daarmee te handhaven in de meesterklasse. Op papier waren zij licht favoriet, maar we speelden zo sterk dat de overwinning de gehele middag zich aftekende en overtuigend werd binnengehaald. Bij hen speelden acht Belgen, waarvan sommigen liefst drie uur in de auto hadden gezeten. Topschaak eist veel van je.

Sybolt verdubbelde onze voorsprong. Vlak na de opening ontstond een scherpe stelling die niet eenvoudig te doorgronden was. Sybolt offerde een pion en kreeg daarvoor aanvalskansen. Hij opende het spel tegen de vijandelijke koning en die kwam flink op de tocht te staan. Met sterk aanvalsspel besliste hij de partij en zijn sympathieke opponent gunde hem de matzet. "De computer bevestigt wat ik gisteren al dacht, geen vlekkeloze aanvalspartij, maar mijn tegenstander bezweek onder de constante druk. Zijn beslissende fout was met zijn loper mijn paard aan te vallen. Mijn tegenaanval op zijn dame dwong hem die te offeren. Mijn dame en loper werkten mooi samen om de aanval te voltooien."

Piet: "Ik had na de opening ruimte moeten pakken in plaats van een iets terughoudender aanpak. Nu plaatste hij mij voor de keuze hoe op zijn centrumopstoot te reageren. Van de vier manieren koos ik niet de juiste. Een pionoffer was noodzakelijk, maar ik koos voor een aanvallende aanpak. Die pakte echter niet goed uit omdat hij kon consolideren. Mijn troost was dat dit onze enige verliespartij was."

Jelmer: "Ik speelde tegen de jongste van de gebroeders Dreelinck. Na de Franse opening kregen we een boeiende positie en ik offerde een pion. Daarvoor had ik activiteit. Ik won de pion terug en toen mijn tegenstander remise aanbood stond ik beter. Gezien onze voorsprong nam ik dat aan."

Sander: "Ik speelde een goede partij waarin het lang ongeveer gelijk stond. In tijdnood ging hij echter in de fout, waarna ik een niet te missen kans kreeg om de partij te winnen. Maar het zal duidelijk zijn: Ik miste die kans. Remise."

Stan: "Ik ging in de aanval door met mijn randpion op te stomen. Daarna had ik de - moeilijke - keuze de lijn te openen of mijn pion nog verder op te spelen. De computer liet achteraf zien dat het laatste winnend was. Nu reageerde mijn tegenstander juist - met fxg6 - maar op de volgende zet ging hij de fout in. Daarna stond hij slecht en kwam de rest van de partij niet meer los. Ik vond het leuk nog een POTVA te zien en moest lachen dat de computer mijn torenzet naar de open lijn het liefst zou terugnemen!

Fitzgerald: "Na 10. Dd3 dreigt Lxh7 maar in plaats van automatisch te verdedigen met g6 koos ik er voor zijn centrumpion te slaan. Daarna sta ik iets beter. Hierna een tijd goed gespeeld maar alle torens afruilen via de e-lijn was niet het beste. Daarna vervlakt het en wist wit een correcte blokkade op te zetten. Gezien de 5-3 voorsprong na de tijdnood snel op remise aangestuurd".

Arthur: "In mijn partij tegen Leenhouts kregen we een Siciliaanse Kan op het bord, net als eerder in het seizoen tegen Vitaly Kunin. Hij speelde interessant en het was niet eenvoudig om uit alle mogelijkheden te kiezen. Na 13.Db6 was er een interessant moment. Ik dacht hier dat b3 gevolgd door Le3 het meest logisch was. Er is een betere zet, namelijk 0-0-0! De pion op f2 kan ik zomaar laten slaan, dankzij een paar mooie en moeilijk te vinden tactische wendingen Na Txf2 heb ik Pa4 en na Dxf2 Thg1! Nadat ik dit had gemist liep het een klein beetje uit de hand, maar na het afwikkelen naar een eindspel was mijn stelling weer ok. Aan het einde was er nog een leuke truc met Ta5 - Tb5."

Na afloop was de stemming uiteraard opperbest. We aten bij onze goede Chinees. Er werd smakelijk gelachen maar wat ik daarover in dit verslag wou schrijven ben ik alweer vergeten. De komende ronde gaan we handhaving afdwingen in Tilburg.

Arbiter Frans Peeters maakt vaak fraaie digitale foto-albums en zo ook deze keer. Bedankt Frans!

A2 moet koploper voorrang verlenen

A2 had bij de jaarwisseling een keurige 5 uit 5. Maar die score vertekende het beeld enigszins, want de stand leerde ook nog iets anders, namelijk dat A2 al gespeeld had tegen de nummers 7, 8, 9 en 10. Drie teams stonden gedeeld op kop, en dat zijn precies de teams tegen wie A2 het de komende ronden moest opnemen. Een pittige klus dus, en dat bleek ook uit de opstellingen. A2 was niet op volle sterkte, want Philippe was verhinderd en Jelmer viel in bij A1. VAS 2 had per bord gemiddeld precies 100 punten extra. Nee, dat zegt niet alles, maar dat het lastig zou worden was wel duidelijk.

En een paar mensen kwamen inderdaad ras in de problemen. PP speelde tegen de sterkste opponent, en het werd een zware middag. Wit had een kleine plus, een grotere plus, won uiteindelijk een pion, waarna een eindspel van loper tegen paard overbleef. Wit had zijn techniek goed op orde en PP moest helaas capituleren. Ook bij Esther ging het mis, maar dat ging helaas veel harder. Zwart offerde een pion voor snelle ontwikkeling en activiteit, en Esther kreeg de zaak niet veilig. De witte koning kwam niet aan de rokade toe, en werd van teveel kanten belaagd om te kunnen overleven.

Aan die twee borden kon A2 het dus niet bolwerken, maar aan alle andere borden ging het grotendeels gelijk op. Jan speelde een korte maar keurige remise aan het kopbord. Marcel, die zijn eerste KNSB-wedstrijd speelde sinds minimaal een jaar of twaalf, had urenlang een minnetje maar scoorde ook een knappe remise. En de jeugd deed het nog beter. Aakrit spotte een kleine truc, en stond op slag zeer goed. De witspeler kwam nog met allerlei lagen en listen maar Aakrit hield het hoofd koel en boekte een knappe overwinning. En ook Shrey deed het uitstekend, door geen enkel respect te tonen voor een tegenstander met 130 punten extra. Shrey won een volle kwaliteit en kwam nooit meer in de problemen.

A2 had via die twee zeges dus best nog dicht bij 4-4 kunnen komen, maar op twee andere borden ging het onnodig mis. Eric kwam een tikje minder uit de opening, dacht dat hij slecht stond en verbruikte daarom een minuut of twintig voor een vrijwel gedwongen zet in de ijdele hoop iets beters te vinden. 'Allemaal onzin', meent de engine, die de stelling waardeert met hooguit +0.10. Eric kwam in tijdnood, miste een voor de hand liggende verdedigingszet, en na nog een tweede fout was het definitief mis. En bij Leon had het ook heel anders kunnen lopen. Leon had twee stukken kunnen offeren voor een toren en twee pionnen. Wit zag de truc pas toen het al te laat was, en zei later dat hij het stukoffer nooit had aangenomen. Dan had Leon dus wel een gezonde pluspion gehad. Maar ja, Leon zag de truc ook niet, en uiteindelijk was hij degene die een poosje later een pion en vervolgens de partij verloor.

En dus werd het 5-3 voor VAS 2, dat daardoor mede aan kop bleef. Het goede nieuws voor A2 is dat alle concurrenten ook verloren. Het was zo'n zeldzame ronde waarin de bovenste vijf verenigingen allemaal wonnen van een van de onderste vijf. Zolang dat blijft gebeuren is A2 nog veilig, maar een matchpuntje extra zou toch ook wel fijn zijn.